✍️عباس شاه علی
بازهم محرم و غم بارترین روزهای زندگی شیعیان، بازهم تاسوعا یادآور شهادت نماد جوانمردی حضرت ابوالفضل العباس (ع)، و نیزعاشورا موسم بازگویی پاکباختگی و جانبازی و ایثار در رکاب نماد آزادگی در دنیا، و بازهم شام غریبان و کمی عقبتر عهد شکنی کوفیان و شهادت مظلومانه مسلم و.... همه و همه ازجمله غم انگیزترین و شاید مهمترین پروسه تاریخ شیعه میباشد.بیشک ویژگیهای بارز و بینظیر امام حسین از وی یک شخصیت جهانی ساخته است و هر چه پیش میرویم نه تنها فراموش نمیشود بلکه پس از قرنها زوایای شخصیتایشان و حادثه کربلا و اهداف متعالی این امام عزیز بیشتر متبلور میشود و شاید به گزاف نگفته باشیم که نه تنها اهل تسنن بلکه برخی پیروان ادیان دیگر هم حتی در بعضی مواقع بیش از ما شیعیان به زوایای مختلف شخصیت و قیام امام پی بردهاند و فقدان او و قیام و افکارش را درکیش خود احساس میکنند و این گفته آنتوان بارااندیشمند مسیحی که نه از روی هوا و هوسی گذرا بیان شده، بلکه نتیجه عشق و سالها تحقیق اوست و شاید تلنگری باشد برای گروهی از ما که حسین(ع) را بدرستی نشناختهایم، او امام را گوهر جاودانه و ماندگار تمام ادیان توصیف میکند و با حسرت این جمله را بیان میدارد
"اگر امام حسین(ع) از ما بود، در تمام کره زمین برای او پرچم بر میافراشتیم و در هر روستایی منبر بر پا میکردیم و مردم را با نام حسین(ع) به مسیحیت فرا میخواندیم"
و این سخن چنان تأثیرگذار میباشد که در مییابی نام امام حسین نه یک مذهب بلکه توانایی ترویج و تقویت یک دین الهی را هم دارد و این دانشمند مسیحی بدرستی دریافته که هرچه خوبی و نیکی در دنیا وجود دارد از جمله اوصاف حسین است و با او بعنوان سندی غیر قابل انکار میتوان در جهت ترویج یک دین تلاش نمود.
و یا این گفته مهاتما گاندی رهبر معنوی هند با تأثیر از زندگی امام حسین ( ع) عنوان میکند: اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز شود، باید از زندگی امام حسین ( ع) پیروی کند.
و بسیاری گفتههای دیگر بزرگان که قطعاً در این وجیزه نمیگنجد
اما بد نیست گریزی بزنیم به خودمان و واکاوی کنیم و در خلوت خود میزان صداقت و ارادت قلبی و عملیمان به امام حسین (ع) را به ترازوی قضاوت بسپاریم که یقیناً در خواهیم یافت به چه اندازه شیعه حسین بودهایم و واقعاً از این گوهر یکدانه تمام ادیان که افتخارش نصیب ما شیعیان میباشد، چه میزان توانستهایم برای جذب دیگر ادیان و حتی مذاهب دیگر به سمت شیعه بهره ببریم؟!! .....
شاید اگر بخواهیم به فلسفه عزاداری آنگونه که برای عزیزان و رفتگان انجام میدهیم نگاهی داشته باشیم، باید به منزله وداع به آن بنگریم و تا دنیا بوده و خواهد بود مرگ و عزاداری و نسیان آنها که از بر ما رفتهاند بخشی ازحیات فانی است.
اما براستی چه راز نهفتهای است که پس از گذشت قرنها از واقعه عظیم کربلا یادمانش هر ساله با شکوهتر و منسجمتر برگزار میشود و با گذشت سالها نه تنها کم رنگ نشده بلکه در پی تنویر زوایای مختلف آن و نگاه به دنیای امروز و حق و باطل براهمیت توجه به آن افزوده شده است و به یقین عبرتهایش چراغ راه امروز همه کسانی است که دل در گرو آزاد مردی دارند واگر چنانچه بخواهیم ارزشمندترین خصیصه یاران اندک امام را بیان نماییم هیچ ویژگی ازولایتپذیری آنها بارزتر نیست، امام هیچ اجباری برای دیگران در راهی که خود برگزیده بود نمیدید و به جهت تبین آینده این نبرد حق و بیعت خود از گردن همگان برداشت و حتی ظلمت شب را به یاری آنها گسیل داشت تا کسی شرمنده نباشد و تنها کسانی باقی ماندند که حسین و قیام و شور همراه با شعور را درعمق وجود خود درک نمودند و برغم آگاهی از سرنوشت روز نبرد ولایتپذیری خود را به اثبات رساندند تا نامشان با شمار ۷۲ برای همیشه تاریخ درکنار نام امام جاودانه شود و به راستی که تاریکی ظاهری آن شب تا همیشه همراه کسانی شد که زرق و برق دنیا و ترس مرگ از درک امام عاجزشان نمود و او را تنها گذاشتند و حتی توبه و همراهی با توابین هم نتوانست آنها را از این ظلمت رها سازد و امروز هم نامی از آنها نیست و در مقابل نوری پر فروغ به کسانی بخشیده شد که حق و باطل را به خوبی از یکدیگر متمایز نموده و در کنار مراد جان دادند.
آری امروز اگر بر سر و سینه میزنیم نه بدان جهت است که امام حسین را از دست دادهایم زیرا این مرگ روزی به سراغ همگان خواهد آمد و چه بسا اگر امام در بستر و بواسطه بیماری دنیا را وداع میگفت هیچگاه عالم را به این صورت تحت تأثیرقیام خویش قرا نمیداد و قطعاً این بر سر و سینه زدنها تبلوری از درس معرفت، ایثار و از خود گذشتگی و حق طلبی امام و یارانش میباشد و اینجاست که دکتر علی شریعتی به زیبایی ماندگاری امام و عاشورا و وظیفه ما را تبیین نموده و میگوید: " حسین ( ع) زنده جاویدی است که هرسال دوباره شهید میشود و همگان را به یاری جبهه حق زمان خود دعوت میکند "
به هر حال سخن کوتاه میکنیم و ضمن تسلیت این ایام حزنانگیز و غمبارامیدواریم عزاداریهای ما تنها برای او و به عشق او و تنها با هدف افزایش رهروان راه پاک او باشد.