شاخص فلاکت یکی از شاخص‌های اقتصادی است که از مجموع نرخ بیکاری و نرخ تورم به دست می‌آید و تا حدودی بیانگر میزان رفاه اقتصادی مردم است. طبق آخرین بررسی‌های انجام شده که بر اساس نرخ بیکاری اعلام شده در زمستان 98 و نرخ تورم اندازه‌گیری شده در فروردین‌ماه 99 صورت گرفته است، اندازۀ شاخص فلاکت کشور به 42.8 درصد رسیده و در میان استان‌های کشور، لرستان با نرخ فلاکت 53.8 درصد (مجموع نرخ بیکاری معادل 16.8 درصد و نرخ تورم معادل 37 درصد) از نظر بالا بودن نرخ فلاکت در رتبۀ نخست قرار دارد و به‌عنوان مفلوک‌ترین استان کشور شناخته شده است.

فلاکت عملاً با فقر رابطۀ مستقیمی دارد چراکه تورم و بیکاری خود دو عامل مؤثر در ایجاد فقر هستند. سابقۀ بیکاری در لرستان پیشینۀ درازی دارد و آمارهای رسمی سال‌های گذشته گواه این موضوع هستند. متاسفانه در سال‌های اخیر نه‌تنها رشد و توسعه زیرساخت‌های اشتغال در لرستان چشمگیر نبوده بلکه بسیاری از کارخانجات و کارگاه‌های تولیدی که در گذشته فعال بودند، امروز دیگر فعالیتی ندارند. با استناد به گزارش مرکز آمار ایران برآورد نقطه‌ای نرخ بیکاری در لرستان در نیمۀ دوم سال 1398 از 13.8 درصد (در پاییز 98) به 16.8 درصد (در زمستان 98) افزایش یافته است و این افزایش چشمگیر در این مدت کوتاه جای تامل دارد. نرخ تورم 37 درصدی استان نیز به‌تنهایی سهم به‌سزایی در بالا رفتن نرخ فلاکت داشته است. تورم، روند فزاینده و نامنظم افزایش قیمت‌هاست و افزایش تورم با کاهش قدرت خرید مردم همراه است. افزایش تورم خود دلیلی بر کنترل نامناسب و عدم نظارت درست بر قیمت‌هاست چراکه تورم را می‌توان با کنترل قیمت‌ها کاهش داد.

این فلاکت بی‌سابقه در استان لرستان نشان می‌دهد که طبقات اجتماعی از نظر اقتصادی ضعیف‌تر در این استان بیش از پیش تحت‌فشار قرار دارند و به‌سختی امرارمعاش می‌کنند. البته هرچند ممکن است که مسئولین محترم استانی اقدامات مهم و قدم‌های بزرگی را برای کاهش نرخ بیکاری و کنترل تورم انجام داده باشند، اما آمارهای اعلام‌شده نشان ‌می‌دهند که اقدامات آن‌ها به اندازه‌ای که باید موثر نبوده تا لرستان را از کسب رتبۀ نخست فلاکت بازدارند.

ازآنجاکه فراهم آوردن زمینه‌های عدالت اجتماعی و فقرزدایی در هر استان یکی از وظایف استانداران می‌باشد، شاید وقت آن رسیده که استاندار محترم به‌عنوان نمایندۀ عالی دولت و فردی که ادارۀ استان را بر عهده دارد در رابطه با اقداماتی که در این راستا انجام داده یا نداده‌اند به مردم توضیح دهند و در مقام مسئول پاسخگو باشند که چرا شاخص‌های اقتصادی و آماری اعلام شده بر بدتر شدن وضعیت اقتصادی مردم دلالت دارند. آیا گماردن نیروهای بومی و مطلع از نقاط ضعف و قوت استان در پست‌های کلیدی به‌جای استفاده از نیروهای غیربومی و ناآشنا با مسائل ریز استانی نمی‌توانست از کسب رتبۀ نخست فلاکت برای استان پیشگیری کند. جناب آقای خادمی، آیا وضعیت کنونی لرستان درس عبرتی نیست برای استان‌های دیگر که شاید در آینده جنابعالی استاندار آنجا باشید و احتمالاً در کنار معاونین و مدیران همراهتان به مدیریت آنجا بپردازید.

ما که نمی‌دانیم و تا استاندار محترم توضیح ندهند نخواهیم دانست. از استاندار محترم خواهشمند هستم در جهت آگاه‌سازی بندۀ حقیر و شاید بعضی دیگر از هم‌استانی‌های عزیز که منتظر پاسخگویی شما هستند اقدام کنید و با توضیحات خود در جهت امر خداپسندانه آگاه‌سازی قدم خیر و مثبتی بردارید.

 

رضا فرهادیان

آیا مسئولین نباید پاسخگو باشند؟