شهر خرمآباد به عنوان مرکز استان معضلات شهری فراوانی دارد که برخی مهم‌ترین‌ها را قلمی می‌کنم:
الف) عدم ساماندهی پایدار دست‌فروشان و سه چرخ‌های میوه‌فروش دوره‌گرد؛
بارها در دوره‌های مدیریتی مختلف، با سد معبر دست‌فروشان مقابله شده است. گاهی هم ساماندهی انجام شده است.
منتها نه یک ساماندهی پایدار و اساسی.
ساماندهی باید اساسی و پایدار باشد نه مقطعی و ناپایدار.
ب) وضعیت نامناسب زیرساختی بسیاری از پیاده‌روهای شهر که وضعیت پیشامدرنی شهری دارند.
بسیاری از سطوح زیرساختی پیاده‌روهای شهر حتی خیابان‌های اصلی شهر، دچار خرابی زیرساختی و نازیبایی منظره‌ای شده‌اند.
پ) عدم وجود پارکینگ‌های پایدار طبقاتی برای پارک کردن خودرو که خود امروزه به یک معضل اجتماعی شهری مهم در شهر خرمآباد تبدیل شده است و نقش افزایشی روانی در موضوع خشونت‌های کلامی خیابانی و عصبی مزاجی اجتماعی دارد.
ت) سد معبر توسط برخی مغازه‌داران: به یاد دارم چند سال پیش یک عزم جدی برای مقابله با این معضل ایجاد شد و مدتی هم تداوم یافت.
ولی متأسفانه چون در جامعه ما برخی تصمیمات قائم به شخص بوده و ناپایدار هستند پس از مدتی، آن طرح مقابله برای تقویت نظم اجتماعی شهری، متوقف شد.
گاهی سد پیاده‌رو و حتی سد خیابان از طرف دست‌فروش نیست؛ گاهی از طرف مغازه‌دار است که اجناس خود را علاوه بر داخل مغازه در فضای پیاده‌رویی یا خیابان هم قرار می‌دهد!
ث) یک درمان ریشه‌ای برای حل مسئله ترافیک سنگین خرمآباد اجرایی نشده است؛ برخی راه‌حل‌ها نیز ترافیک سنگین را در یک نقطه از بین برده است اما آن را به نقطه دیگر منتقل کرده است.
ساعات ظهر و عصر خرمآباد و برخی خیابان‌ها در ساعات صبح، ترافیک سنگین دارند.
کانال تحلیلی چکیده خبر/ شهرام شرفی