هیجانزده که میشویم همهچیز را گل و بلبل میبینم. این اصلن درست نیست، چرا که سبب میشود بسیاری واقعیت را یا نبینیم یا؛ لااقل درست نبینیم.
ندیدن و درست ندیدن سبب بروز اتفاقات ناخوش خواهد شد. کمترین آن هم اینکه در برنامهریزیهایمان برای آینده متر و معیار علمی و درستی نداشته باشیم. امری که به خودی خود سبب میشود تا در بر همان معیار اشتباه قبلی بچرخد.
قدم مهمانهای عزیز نوروزی بر چشم ما. اصلن چرا بگویم مهمان، صاحبان خانه! به شهر خودتان خوشآمدید. واقعیت اینکه همهی سال را چشم به راهتان بودیم.
این را گفتم تا از حریم مهرورزی لریاتی به خطا پا بیرون ننهاده باشم.
اما تا بوده رسم و آیین مهمانداری و مهماننوازی هم قاعده خودش را داشته.
چرا در ایام نوروز بعضی مسئولین چنان هیجانزده میشوند که ابتداییترین وظیفه کاری اشان را هم نادیده میگیرند؟(در این خصوص بعداً بیشتر خواهم گفت) کمترین وظیفه شهروندان عادی (مسؤولین جای خود دارند) حفظ داشتههای شهر است.
از بعضی داشتهها بیشتر از چشممان باید مواظبت کنیم. چرا که کمترین آسیب به آن تا همیشه جبران ناپذیر خواهد بود.
نمونهاش عکسی که از دیروز در بسیاری گروهها میچرخد تا مثلن نشان دهد چقدر خوش به حالمان است که اینهمه مهمان نوروزی داریم.
افرادی که کمی و فقط کمی با محاسبات علمی ساخت و ساز آشنایی دارند حتمن چهارستون تنشان از دیدن این عکس و میزان بار وارده بر سقف و ستونهای سازه به لرزه خواهد افتاد. در سازمان میراث فرهنگی لااقل چند نفر کارشناس ارشد عمران و معماری با گرایشهای متفاوت مشغول بکار میباشند.
اگر در مقام انتقاد نباشد، لااقل حق خود میدانم برای دانستن آنان که دلشان برای داشتههای شهرمی سوزد این پرسش را مطرح سازم که با کدام محاسبه علمی اجازه حضوری چنین بر بام قلعه را میدهید؟
هدفتان جذب گردشگر و آشنایی عزیزان هموطن است به دیار مهر و مفرغ، یا فتح قلعه؟
بهرام سلاحورزی
دیدگاهها
متاسفانه! مسئولین به این مهم توجه جدی ندارند! قلعه تحمل ایجاد مبزان از جمعیت همزمان را ندارد، قلعه سالن برگزاری جشن و همایش و کنسرت نیست! اما کو گوش شنوا؟؟
--------
یافته:
آکواریوم در حاشیه پل شهدا به زیبایی تمام، خودنمایی میکنه
مطلب جالب و قابل تاملی نگارش فرمودی
آفرین بر غیرت و تعصب دغدغه ات نسبت به این میراث بشری و جان هم وطنان ومهمانان نوروزی. این موضوع سالها دغدغه فکری منم بود.