امیرکبیر در ستایش کریمخان زند مینویسد «ایکاش هر چند وقت یکبار شیر بچهای لر در ایران شاه میشد تا مردم مزه عدالت را میچشیدند» وقتی لرها هم از نظر وزن جمعیتی و هم توان علمی و هم ولایت مداری در کشور در خط اول بوده و هستند چرا حقشان از مدیریتهای کلان کشور همواره ناچیز بوده است؟
چرا و به چه دلیل امروز و دیروز سهم لرها از مدیریتها در کشور هیچ تناسبی با وزن قومیتی، دلاوری، تدبیر و کیاست آنها نداشته است؟ یکی از پرسشهای ما از دولتها این بوده که سهم ما لرستانیها در کابینه کجا است؟
در خبرها آمده بود دکتر علی خاکی صدیق رئیس دانشگاه خواجه نصیر بهعنوان وزیر علوم به مجلس معرفی خواهد شد.
دکتر صدیق؛ متولد، درسخوانده و بزرگشده لرستان است. چندی قبل پس از گمانهزنیهای زیاد بالاخره کابینهی پیشنهادی دکتر حسن روحانی رسماً به مجلس معرفی، جلسه رأی اعتماد برگزار و کابینه جدید معرفی شد. بعد از معرفی کابینه جدید یک خبر برای ما لرستانیها جالب به نظر رسید، حذف نام دکتر علی خاکی صدیق گزینهی لرستانی وزارت علوم از لیست پیشنهادی به مجلس! که واقعاً دلیل مطرحشدن و حذف نام ایشان بر ما معلوم نیست.
لرها با تمام ویژگیهای مثبت ازجمله تعصبی، احساسی، مهماننواز، مردانگی، انساندوستی، وطنپرستی، سخاوت، باهوشی و ... چند نقطه منفی دارند که همه تواناییهای و ویژگیهای آنها را خدشهدار کرده است: نداشتن اتحاد، غریبپرستی و نداشتن تعلقخاطر به منابع انسانی و منافع سرزمینی. وقتی لر زادهای به منصبی میرسد یا بخواهد به منصبی برسد برخی هم تبارانش بجای شور و شعف و کمک به وی سعی دارند تا او را از این جایگاه پایین بکشند. بجای آنکه نردبان هم باشیم، نردبان از پای همدیگر برمیداریم. با همین غریبپرستی و نخبه کشی استانهای لر نشین بهجایی برای تجربهاندوزی برخی مدیران بیتجربه غیربومی تبدیل شده است. حجم عظیمی از انرژی فعالان سیاسی لرستان سالهاست صرف فعالیت در دو جناح سیاسی شده است، فعالیتی که نه خود به پست و مقام قابلتوجهی دستیافته و نه امتیازی برای دیار خود به دست آوردهاند.
در روزهای اولیه شروع بکار مجلس دهم، همانند دیگر اقوام، پیشنهاد تشکیل فراکسیون نمایندگان مناطق لرنشین داده شد که این پیشنهاد راه بهجایی نبرد، فراکسیونی که اگر تشکیل میشد، این روزها بهواسطه قدرت چانهزنی و مشروعیتی که از نمایندگان جامعهی لرتباران در مناطق مختلف گرفته بود، میتوانست در جلسات رأی اعتماد به وزرا به بازیگری تعیینکننده تبدیل شود و با استفاده از این پتانسیل، محرومیت را از چهره مناطق لر نشین پاک کرد.
استانهایی که از عضویت در کابینه محروم شدند به دام انواع محرومیتها افتادند که بسیار قابل تامل و غمانگیز است. سرزمینهای لرنشین ثروتهای مثل نفت، اراضی کشاورزی پویا، رودها در خود دارند که سالانه بخش زیادی از درآمدها کشور را به خود اختصاص میدهند اما خود در فقر و بیکار به سر میبرند.
مهمترین ویژگی منفی لرها نداشتن اتحاد و نگاههای فاقد مسئولیت میباشد. از دل همین نگاههای فاقد مسئولیت است که قاضی پور نماینده ارومیه در جلسه رأی اعتماد به وزرا، صراحتاً خواستار معرفی یک آذریزبان بهعنوان وزیر علوم میشود ولی تریبون نمایندگان ما در مجلس در دفاع از هم تباران خویش خاموش میباشد. از دل همین نگاههای فاقد مسئولیت است که پطروس نوجوانی که اصالتا وجود خارجی هم نداشته به درسی در کتابهای ابتدایی قدیم تبدیل میشود و ریزعلی خواجوی به قهرمان اسطورهای ما تبدیل میشود اما حماسه شوراب و کاظم صفرزاده در بستر زمان فراموش میشود. در دل همین نگاههای فاقد مسئولیت است که محور توسعه ما به عزل و نصبهای مدیریتی تبدیل شده است.
همین نگاههای فاقد مسئولیت است که سالانه چندین میلیارد مترمکعب آب از خروجیهای لرستان به استانهای دیگر سرازیر میشوند ولی از حق آبه خبری نیست، همین نگاههای فاقد مسئولیت است که با وجود ۱۲ درصد منابع آبی کشور، از 800 هزار هکتار زمین کشاورزی در لرستان کمتر از 200 هزار هکتار آبی میباشند. بر اساس همین نگاههای فاقد مسئولیت میباشد که به علت کمبود صنایع تبدیلی و فرآوری به ویژه در بخش کشاورزی و دامپروری در استان لرستان، برخی محصولات از استان خارج میشوند و طنز ماجرا اینجاست این محصولات تولیدی بدون اینکه نام لرستان را یدک بکشند، با قیمت بسیار پائینی به استانهای دیگر صادر میشوند و در آنجا پس از فرآوری و بستهبندی، با قیمتی چند برابر و با نشان دیگر بار دیگر به لرستان فروخته میشوند.
چرا از میرزا کوچک خان جنگلی و ستارخان و باقرخان و ... در تاریخ امروز ما به نیکی یاد میشوند اما بیشمار دلاوران لر نام و نشانی ندارند؟ چرا از ایثار و جانفشانی رزمندگان لر در هشت سال دفاع مقدس در فیلمها و مستندات خبری نیست؟ برای کدامیک از شهریهای لرنشین یادمانی زیبا و در شان شهدای آنان ساخته شده است؟ کدام شهید لر تبار در سطح کشور به عنوان اسطوره معرفی شده است؟
مجتبی پسند
مجتبی پسند