دود به آسمان برخاست‌، آتش بر تن زاگرس و دامنه‌های سرسبزش افتاد، مام زمین دامنش گر گرفت و در آتش تنهایی و بی‌کسی سوخت. وی در غم از دست دادن نوباوگان سبزپوشش، به رسم کهن گیسوانش را برید و به باد سپرد و رخت سیاه عزا بر تن نمود.
ساکنان جنگل‌های سرسبزش به چشم خود شاهد سوختن ميراث‌شان بودند و زاگرس با تمام ابهتش سیه‌پوش این فاجعه اسف‌بار شد. رویدادی که زبان از گفتن آن عاجز و قلم از نوشتنش ناتوان است.
زاگرس اکنون در وحشت از ساکنان خود در هراس است.
 زاگرس، ای سرزمین خوب من، در غم بی‌یاوری خود و مام زمین مویه مخوان که فرزندانت در غم تو هرگز بی‌تفاوت نبوده‌اند و برای همدردی با تو مویه‌ها سرود‌ه، گریبان‌ها چاک داده و در تمام قلمروت ساز چمری نواخته‌اند‌.
زاگرسم هرگز مپندار که تنهایی چرا که فرزندانت با ذره ذره وجودشان که بر گرفته از خاک اهورایی توست پشتیبانت هستند و آتشی که بر تن توست بر جان ما افتاده و خاکستر سیاه دامنت ، لباس عزای ماست.
کنون به جاست که در جفای روزگار، سوگنامه‌ای را در غم به خاکستر نشستن جنگل‌های سرسبزت، چشمان گریان مام زمین و ناله‌های سوزان و به آسمان رسیده بلوط‌هایت بنگاریم که چگونه مرگ فرزندان سبزپوش و گدازه شدن درختان برنا و پیرت و بدرود گفتن جگرگوشه‌هایت را با اشک و آه بی‌کسی به نظاره نشسته‌ای تا شاید مرهمی برای درد جانکاه‌مان بیابیم.
زاگرس ای زیباترین جلوه‌گاه طبیعت، بدان که ما نیز در سوگ تو همدردیم و با تو پیمان می‌بندیم که با یاری و همفکری همدیگر‌، تدبیری اندیشیده و چاره‌ای بیابیم و برای حفظ سرزمین مقدست از بلای آتش سربازی دلیرو نگهبانی بی‌بدیل باشیم.  امید آن داریم که در آیین چله‌نشینی تو و مام زمین پیراهنی سبز از جنس بهار، جایگزین سیه‌پوشیت نماییم و جانی سبز و تازه را برای تو و قلمروت به ارمغان آوریم.
بسیار غمگینم از جهل و ناآگاهی نامردمان و غفلت برخی از مسئولان که چگونه این‌چنین بی‌محابا سرمایه‌های ملی و خدادادی را به کام آتش سپردند تا آن همه طراوت و زیبایی به برهوتی سیاه و سرد مبدل شود‌. زاگرس، روح و جان سرزمین‌مان است و ما نفس‌های‌مان را مرهون لطف و مهربانیش هستیم. او همیشه جان‌پناه ما و نیاکان‌مان بوده و هماره جنگل‌های سرسبز بلوطش برای ما بهترین پشتیبان بوده است.
من نیز به عنوان یکی از فرزندان زاگرس از تمامی مسئولین دلسوز دستگاه‌های اداری و نهادهای مرتبط و مردمان سربلند سرزمینم استدعا دارم با تمام وجود برای حفظ و نگه‌داری این سرمایه‌های بی نظیر و ارزشمند تلاش نماییم و با به کارگیری همه امکانات‌، از وقوع چنین رخداد‌های ناگواری پیش‌گیری نماییم تا شاید ما نیز بتوانیم از مواریثی که پدران‌مان به دست ما سپرده‌اند به خوبی پاسداری نموده و با سربلندی به نسل آینده بسپاریم.
لذا از همگان خواهش دارم در صورت مشاهده هر گونه آتش‌سوزی به سرعت اطلاع‌رسانی نمایند و از مسئولین و نهادها نیز خواهش مي‌كنم در صورت بروز آتش‌سوزی با اعلام فراخوان‌های مردمی و با تدبیر شایسته و امکانات جدید در را ستای حفظ حیات جنگل‌ها و مریم ثنایی‌مقدمبلوط‌های‌مان تلاش نماییم‌.
دست یکایک عزیزانی را که در راستای خاموش کردن آتش جنگل‌های این سرزمین تلاش نمودند با احترام می‌بوسم. به آن امید که برای سرزمین‌مان بهترین سرباز و امین‌ترین نگهبان برای جنگل‌ها و منابع ارزشمند طبیعت خود باشیم‌.
 
مریم  ثنایی‌مقدم
کارشناس ارشد باستان‌شناسی / دورود