عملیات ساخت شرکت سیمان خرمآباد به عنوان یکی از طرحهای بزرگ استان لرستان با هدف تولید روزانه 3300 تن و سالیانه یک میلیون تن سیمان در اطراف شهر خرمآباد در اوایل دهه 80 آغاز شد.
در سال 85 سرمایهگذار این شرکت به تبدیل وضعیت آن از سهامی خاص به سهامی عام و پذیرهنویسی سهام اقدام کرد. اکنون این مجموعه دارای 46 هزار سهامدار است که به خرید حدود 11 میلیارد تومان سهام اقدام کردهاند.
بر اساس پیشبینیهای صورت گرفته در ابتدای فعالیت برای ساخت این مجموعه حدود 26 میلیون یورو تسهیلات ارزی و 200 میلیارد ریال نیز تسهیلات ریالی در نظر گرفته شده است. از ابتدای آغاز عملیات اجرایی این طرح اقداماتی همچون تأمین 100 هکتار زمین، ثبت محدودههای معدنی برای تأمین مواد معدنی طرح در جوار کارخانه و فعالیتهای اکتشافی انجام شده است.
دیماه 1387 با مصوبه شورای تأمین استان عملیات اجرایی این طرح متوقف شد. دلیل توقف اعتقاد مجریان نیروگاه خرمآباد مبنی بر مشکلساز بودن آلودگی و غبار این کارخانه برای نیروگاه بود.
پس از یک سال مدیران کارخانه سیمان از طریق دیوان عدالت اداری به ابطال کردن نظر مسئولان استان اقدام کردند و دوباره عملیات اجرایی این طرح از سر گرفته شد.
از محل تسهیلات 26 میلیون یورویی طرح تاکنون سرمایهگذار به خریداری 24 میلیون یورو ماشینآلات و تجهیزات از کشورهای هدف اقدام کرده است. در این بخش پیشرفت بسیار خوبی نیز دیده میشود.
تجهیزات خریداریشده به محل ساخت طرح انتقال داده شدهاند. تأخیر طرح در زمینههای ریالی آن است و بانک عامل از 20 میلیارد تومان تسهیلات در نظر گرفته شده، کمتر از 5 میلیارد تومان پرداخت کرده است.
با توجه به افزایش هزینههای تولید برای تکمیل این طرح بر اساس برآوردهای اولیه به اعتباری بیش از 150 میلیارد تومان نیاز داریم.
بههرحال این طرح باید بر اساس هزینههای کنونی دیده شود و بر اساس تصمیمات اتخاذ شده مقرر شد تا بانک عامل 50 درصد هزینههای ریالی را تسهیلات پرداخت کند.
البته شرط پرداخت تسهیلات نیز افزایش سرمایه توسط مدیران این کارخانه است.
از سوی دیگر موانع موجود در مورد منابع تأمین مواد اولیه پروژه برطرف شده است. موضوع معادن این پروژه حل و فصل و برخی از پروانههای اکتشاف معدنی این طرح نیز چندین بار تمدید شده است.
علاوه بر محدودههای ثبت شده، این شرکت یک محدوده بسیار مناسب با ذخیره بالا برای کارخانه بلوکه کرده است. در صورت تداوم عملیات ساخت کارخانه این محدودهها به ثبت میرسد تا مشکل تأمین منابع اولیه حلوفصل شود.
اکنون هزینه زیادی برای این کارخانه صرف شده است. در صورت بهرهبرداری از این طرح زمینه برای اشتغال حداقل 370 نفر بهصورت مستقیم مهیا خواهد شد.
سهام این کارخانه در شرایط کنونی قابل تبدیل به پول نقد نیست، اما سهامداران اطمینان داشته باشند سهام این افراد از بین نمیرود و در برابر آن ماشینآلات و تجهیزات خریداری و زیرساختها ایجاد شدهاند.
در صورت برطرف شدن مشکلات موجود میتوان این کارخانه را کمتر از 2 سال به بهرهبرداری رساند.
البته تعیین و تکلیف این طرح به عنوان یکی از پروژههای نیمهتمام شاخص استان در دستور کار قرار گرفته و همه توان خود را برای حل مشکلات این شرکت به کار خواهیم گرفت.
علی شیخمرادی/ روزنامه همشهری