چراغ نیمسوز فرهنگ لرستان رو به خاموشی است؛ دریغ از دستی که از آستین برآید و کاری بکند!
در سالهای نهچندان دور، فرهنگ لرستان را رونقی بود و چراغی که محفل آن روشن و هنرمندان این دیار هر چند نه آنطور که شایستهشان باشد؛ اما حداقلی بود و شکر گذار همین حداقل بودیم.
اما این سالها و این روزها نه خبری از انجمنهای شعر و رونق شاعرانه محفلی در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان و نه کارگاهی که داستانی در آن خوانده شود و نه جشنوارهای که جوانان هنرمند این دیار را گرد هم آورد.
روزگاری بهواسطه داستان نویسان جوان این دیار جشنواره ملی داستان کوتاه در شهرستان خرمآباد برگزار میشد و وقتی دیگر کمانچهنوازان ایرانی با جشنواره ملی کمانچهنوازان در تالار شهید آوینی خرمآباد گوش رهگذران میدان کیو را نوازش میکردند؛ اما دریغ از این روزهای کسالتبار فرهنگ لرستان که گویا به خوابی نیمه عمیق فرو رفته و قصد بیدار شدن هم ندارد.
نمیدانم شاید برای ادامه این خواب باید از لالاییهای مادربزرگهای قصههای قدیمی که در پای گهواره کودکان خوانده میشد استفاده کنیم و با هم بخوانیم لالایی، دلم لایی به خوابرفته، فرهنگ رویای.
یادش به خیر چند سال پیش توسط چند نفر از نویسندگان لرستان با همکاری مدیر کل وقت اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی لرستان، “محمدباقر نظری” بنیان کتاب سال لرستان نهاده شد که این نهال نورس به درختی ششساله تبدیل شد، ولی دو سالي هست که این درخت در حال خشک شدن است و اگر متولیان فرهنگی چارهای نکنند این درخت هم خشک خواهد شد و شاهد سالمرگ آن خواهیم بود.
فرهنگ لرستان نیاز دارد تا نفسی تازه بکشد چرا که دچار تنگی نفس شده است...
عبدالرضا شهبازی
نویسنده و شاعر
عبدالرضا شهبازی
نویسنده و شاعر