تدروس آدهانوم ، رییس سازمان جهانی بهداشت، روز ( 27 جولای) در نشست رسانه ای خود گفت: « استراتژی سازمان جهانی بهداشت، از بین بردن هپاتیت ویروسی به عنوان یک تهدید برای سلامتی عمومی تا سال 2030است ، ویروسی که در گذشته از بین بردنش تنها یک خیال به نظر می رسید، اما امروز خوشحالیم که اعلام کنیم، تحقیقات جدید به رهبری WHO نشان می دهد شیوع عفونت های هپاتیت B در کودکان زیر 5 سال تا سال 2020 به کمتر از یک درصد رسیده است  که مفهوش کاهش چشمگیر تعداد موارد ابتلا به سرطان کبد و سیروز در نسلهای بعدی است.»

اما در کنار این اخبار خوب، نگرانی هایی هم وجود دارد که می توانند دستاوردها را به تهدید تبدیل نمایند. نگرانی هایی چون همه گیری بیماری کرونا ، که منجر به از بین رفتن دستاوردهای قبلی می شود چرا که منابع مالی و انسانی در بحران های این چنینی از اهداف قبلی منحرف و به سمت کنترل همه گیری متمرکز می شوند.

در حال حاضر، تخمین زده می شود که 325 میلیون نفر در سطح جهان با هپاتیت B یا C زندگی می کنند و هر ساله این ویروس ها 1.3 میلیون نفر را از بین می برند به همین دلیل در سال 2016 ، مجمع جهانی بهداشت استراتژی جهانی از بین بردن هپاتیت را اتخاذ كرد.

رییس سازمان جهانی بهداشت، در بخشی از سخنانش از کشورها خواست، دستورالعملهای جدید را به عنوان یک پله برقی مهم در جاده رفع هپاتیت استفاده کنند چون این جاده توسط COVID-19 سخت تر شده است و این خطر واقعی وجود دارد که بتوانیم موفقیت های قبلی خود را از دست بدهیم. وی همچنین در ادامه با اشاره به اینکه، این پنج شنبه، شش ماه می شود که  از همه گیری کرونا می گذرد گفت: این ششمین بار است که اورژانس بهداشت جهانی زیر نظر آیین نامه بین المللی بهداشت اعلام می شود.

تا این زمان، تقریباً 16 میلیون مورد ابتلا به کووید-19 به WHO گزارش شده و بیش از 640هزار  نفر کشته شده اند و همه گیری همچنان در حال شتاب است و در 6 هفته گذشته، تعداد کل پرونده ها تقریباً دو برابر شده اند.

هنگامی که رییس سازمان جهانی بهداشت در 30 ژانویه وضعیت اضطراری بین المللی بهداشت را اعلام کرد،  کمتر از 100 مورد ابتلا در خارج از کشور وجود داشت و هیچ کشته ای نداده بود. کشورهایی که اصول اولیه بهداشتی در این همه گیری، را رعایت کردند کاهش موارد ابتلا داشتند و  یکی از اساسی ترین مواد برای جلوگیری از این ویروس ، عزم و اراده و تمایل به تصمیم گیری های سخت برای حفظ امنیت خود و یکدیگر است.

 

در طی 6 ماه گذشته ، WHO با پشتکار و تلاش مضاعف برای حمایت از کشورها جهت آماده سازی و پاسخ به این ویروس کار کرده است، اما هنوز یک جاده طولانی و سخت پیش رو داریم و می دانیم که اثرات همه گیر بسیار فراتر از درد و رنج ناشی از خود ویروس است.

 

در همین راستا، اگر نگاه خوش بینانه ای به حضور این ویروس داشته باشیم، می توانیم به ایجاد همدلی و همیاری، تقویت تعامل کشورها در تقویت زیرساختهای حوزه سلامت و ارتقای دانش جهانی در کنار مشکلات این همه گیری اشاره کنیم و در وجه بدبینانه آن، اختلالاتی که این ویروس در اقدامات بهداشتی کشورها ایجاد می کند.

تدروس آدهانوم در پایان خاطرنشان کرد: ما اسیران این همه گیر نیستیم. تک تک ما می تواند تفاوت ایجاد کند. آینده در دست ماست و WHO کاملاً متعهد است تا به همه مردم و همه کشورها با علم ، راه حل و همبستگی خدمت کند.

منبع: WHO  ترجمه: مریم غفاری