فوتبالیست اسبق لرستان گفت: با درآمد شخصی نمیتوان تیم حرفهای تشکیل داد! به گزارش پایگاه خبری یافته، حمید عطاری در سال 1333 در خرمآباد متولد شد برادرش از فوتبالیستهای مطرح کشور بود به همراه برادر با زمین فوتبال آشنا شد و در نوجوانی به فوتبال روی آورد او نیز به بازیکنی تیزهوش و بااستعداد تبدیل شد اما شانس با او یار نبود و در جوانی دچار دیسک کمر شد و به توصیه اکید پزشکان از فوتبال منع شد و بهناچار کنارهگیری و به مربیگری روی آورد او حمید عطاری است. پیشکسوت متعصب فوتبال لرستان که ساعتی مهمان ما در دفتر بود مصاحبهای با وی ترتیب دادیم:
او در ابتدا برای آشنایی بیشتر مخاطبان اینطور خود را معرفی کرد: حمید عطاری هستم متولد 1333 خرمآباد دارای دو فرزند دختر و یک فرزند پسر، لیسانس تربیتبدنی و در سال 1382 در کرج بازنشسته شدم.
عطاری در خصوص گرایش خودش به سمت ورزش فوتبال بیان داشت: فعالیت فوتبال را از دوره نوجوانی با همراهی برادرم {عبدالرضا عطاری} و مربیگری زندهیاد صفوی و استاد پرویز جایدری آغاز کردم.
فوتبالیست دهه 30 و 40 لرستان با بیان اینکه در گروههای تاج و پاس خرمآباد، منتخب لرستان، جوانان و بزرگسالان برق تهران بهعنوان بازیکن عضویت داشته افزود: متأسفانه حدود سال 53 بود که دچار دیسک کمر شدید شدم و پزشکان خیلی صریح فوتبال را برایم منع کردند و علیرغم میل باطنی در اوج جوانی مجبور به کنارهگیری از فوتبال شدم.
این پیشکسوت فوتبال لرستان درزمینهٔ مربیگری نیز اظهار داشت: در عرصه مربیگری مؤسس تیم هما، پاس، علوی و مربی تیم شهید بنیادیان را به عهده داشته و در سال 1370 نیز بهعنوان مربی تیم فوتبال خیبر انتخاب شدم در سال 72 نیز به کرج منتقل شدم و تا سال 1382 که بازنشست شدم بهعنوان مربی تیم آموزشگاههای کرج و تیم شهرستانهای توابع استان تهران فعالیت داشتم و در آن دوره یک سال در رامسر اول شدیم و در المپیاد استان تهران نیز موفق به اخذ مقام چهارم شدیم.
وی در خصوص فعالیت در تیم خیبر تصریح کرد: در آن سالها { 1370} باصداقت تمام مربیگری را خیلی خوب در خیبر شروع کردم شیوه کارم نیز همواره بر اساس صداقت بدون تملق و توام با تمجید بهموقع بود و افسوس که همواره کمبود امکانات و اعتبار و همچنین برخی مسائل حاشیهای از موانع پیشرفت فوتبال لرستان بود ما آماتور واقعی بودیم و فقط با کمکهای مردمی این تیم استوار بود.
عطاری عنوان کرد: در آن زمان چهارتیم لیگ دو بودند و کلاً چهارده تیم فعال بودند که همیشه تیم خیبر در رده پنجم یا ششم بود.
عطاری همچنین در رابطه با عملکرد مربیانش میگوید: در خرمآباد استاد پرویز جایدری بهترین مربی فوتبال و انسانساز بودند. در تهران ابتدا ایرج قلیج خانی در جوانان برق تهران، و بعد در بزرگسالان برق تهران، اولین دوره لیگ تخت جمشید محسن حاج نصر اله که بعد بجایش ناصر ابراهیمی مربی شد که خیلی به ضرر من بود. ایشان به ما جوانترها میدان نمیداد بجایش به افراد فوتبال تمامشده و همکارانش در اداره برق تهران میدان میداد و نتیجه کارش سقوط برق تهران از اوج لیگ تخت جمشید به باشگاههای تهران که سطحش پایین بود و درنهایت به دسته دوم باشگاههای تهران هم سقوط کرد.
وی همچنین نقش تماشاگران را در فوتبال لرستان بسیار پررنگ ارزیابی کرد و گفت: تماشاگران همیشه در پیشرفت فوتبال خرمآباد نقش مؤثری داشتند. قبل از انقلاب در دو مقطع، فینال جوانان کشوری سال 54 و نیمهنهایی ورود به دسته اول تخت جمشید با گمرک اهواز حدود 100 نفر با هزینههای شخصی برای تشویق تیم به اصفهان و اهواز رفتند در این دورهها نیز اگر فوتبال ما به موفقیت مقطعی هم رسیده مطمئناً تماشاگران در آن سهیم بودند.
هافبک دهههای 30 و 40 فوتبال لرستان خاطرات فوتبالی خود را نیز اینچنین بیان نمود: کنارهگیری از فوتبال در اوج فوتبال به علت دیسک کمر در سال 53 و درواقع فصل دوم لیگ اول تخت جمشید که در برق تهران بودم خاطره تلخ دوران ورزشیام است. و خاطره خوش بهعنوان مربی مقام سوم کشوری سال 58 که بازیهای عالی تیم در برابر تیم ملی، تحت عنوان تهران، و سایر تیمها، باعث اعزام اولین تیم از لرستان به مسابقات برونمرزی در تمام رشتههای ورزشی از لرستان بود.
حمید عطاری با اشاره به اینکه مدارس فوتبال استان و تیمهای پایه بایستی آینده فوتبال استان را تضمین کنند تصریح کرد: مدارس فوتبال که باید تخصصی کار نمیکنند و شاید بتوان گفت هنوز نتوانستند بازیکنان رده نونهال، نوجوان، جوانان و امید را تحویل جامعه ورزشی دهند همچنین کمبود شدید امکانات و تجهیزات مدارس فوتبال نیز باعث عدم موفقیت چشمگیر این مدارس شده ضمناً باید یادآور شوم تیمهای پایه حتماً باید در کادر فنی از افراد پیشکسوت و باتجربه استفاده کنند افراد پیشکسوت باعث رشد فوتبال نونهالان و نوجوانان درهمان ابتدای فوتبال و شخصیتسازی آینده سالم آنها خواهد. شد اما متأسفانه حضور افراد پیشکسوت و باتجربه در کادر فنی تیمهای پایه استان بسیار کمرنگ است! و این انتقاد جدی اکثریت اهالی فوتبالی استان نسبت به مدیریت فوتبال استان است.
عطاری اضافه کرد: سطح فوتبال استان از سایر استانهای صاحب فوتبال عقب است زیرا هیچگاه درآمد مستمری در فوتبال لرستان نداشتیم و بدون وجود زیرساختهای لازم تیم داری ممکن نیست.
وی در خصوص عدم پیشرفت فوتبال استان افزود: به دلیل کمبود امکانات همواره از غافله حرفهای عقبافتادهایم و فوتبالیستی که وقت و انرژی خود را وقف کرده و بهنوعی شغل وزندگیاش فوتبال است متأسفانه هیچ درآمدی ندارد و از طرف دیگر چون به خودباوری نمیرسد به موفقیت چندانی همدست یابند.
وی ادامه داد: تیم داری در شرایط حاضر چگونه امکانپذیر است زمانی که ازلحاظ مالی و حتی تهیه زمین و خوابگاه در مضیقه هستند. بدون اعتبارات تیم داری ممکن نیست با این تفاسیر آینده فوتبال لرستان آینده درخشانی نخواهد بود.
عطاری در جواب سؤال خبرنگار ما اشارهای به اسطورههای فوتبال لرستان کرد و گفت: اگر اسطورههای این عرصه حمایت میشدند لرستان میتوانست قطب فوتبال ایران باشد. اگر بخواهیم تعدادی اسم ببریم ناصر میرزایی ازجمله اسطورههایی بود که در فوتبال استثنا بود و بایستی در تیمهای خارج کشور نیز مربیگری کند! حسن حسین بیگی بایستی تا اوج فوتبال ایران پیش میرفت! غلام زینی در فوتبال استعداد عجیبی داشت در هر پستی بازی میکرد! علی خلیلی عالی بود خیلی زود به تیم ملی دعوت شد! محسن سجادی بازیکنی بود در هر سیستمی جای داشت با تکنیک فوقالعاده و بینظیر در سطح کشور! مسعود جلیلی بازیکن تکنیکی و آزادی بود در هر نقطه زمین تاکتیکهای فنی را اجرا میکرد! فضل اله حیدری بازیکن همیشه آماده و پخته استان بود! یا برادرش فریبرز باید سالها در تیم ملی ایران بازی میکرد! مسعود پیری چگنی در زمان فوتبالش جز بهترین بازیکنان ایران بود! و خیلی بازیکنان دیگری که حضور ذهن ندارم.
پیشکسوت فوتبال لرستان همچنین علت عدم موفقیت چهرههای مؤثر فوتبال استان را در سطح مربیگری بیان کرد و گفت: به نظر من بازیکنان مطرح فوتبال استان به علت اینکه به موفقیتهای خودشان تداوم نبخشیدند و اصرار بر استمرار حضور مؤثرتر در فوتبال ملی نداشتند به جایگاههای اصلی خود نرسیدند فوتبال لرستان بهقدری بازیکن نامی داشت که به یاد دارم در مقطعی تیم شاهین تهران که ناصر ابراهیمی مربیگری آن را بر عهده داشت 8 بازیکن خرمآبادی را جذب کرد اما متأسفانه هرکدام از این بازیکنان به دلایل شخصی و خانوادگی در آن تیم ماندگار نشدند!
من معتقدم اگر بازیکنان فوتبال لرستان حاضر میشدند مدتی خارج استان بازی کنند و برای کسب تجربیات علمی فوتبال از استان میرفتند و قدری سختیهای فوتبال را تحمل میکردند الآن میبایست چندین مربی تراز اول در لیگ برتر ایران میداشتیم اما متأسفانه اکثر بازیکنان ما حاضر نشدند به تیمهای سایر استانها بروند و فوتبال را در خرمآباد ترجیح دادند.
عطاری با اشاره به موفقیت ابراهیم میرزا پور در فوتبال ملی گفت: مرحوم ناصر میرزایی زحمت زیادی برای پرورش ابراهیم کشید علیرغم اینکه ابراهیم میرزا پور یکی از وزنههای تیم ناصر بود اما شخص میرزایی ابراهیم میرزا پور و غلام میرآخوری را به فولاد خوزستان معرفی کرد چون میدانست این دو میتوانند موفقیتهای بالاتری دست یابند در اهواز هر دو بازیکن به بهترین بازیکنان آن زمان فولاد تبدیل شدند ابراهیم که سالها سنگربان تیم ملی شد و غلام نیز علیرغم اینکه به بازیکنی مطرح در فولاد تبدیل شد اما به دلایلی بیشتر از خوزستان رشدی نکرد.
حمید عطاری در پایان همچنین در خصوص وضعیت تیم خیبر اذعان داشت: تیم خیبر تیم پایهای ندارد و هر تیمی که بخواهد حضوری پایدار در عرصه فوتبال داشته باشد بایستی تیمهای پایه داشته باشد و نیازهای خود را از تیمهای خود تأمین کند همچنین تجربه نشان داده سرمایهگذاری مقطعی در فوتبال استان سرانجام خوبی ندارد و افرادی که جدیداً بهعنوان سرمایهگذار به خیبر ورود کردند ظاهراً تیم را صد درصد خریداری نکرده و قطعاً حضور این افراد نیز مقطعی خواهد شد.
سید احمد موسوی
سید احمد موسوی