هرچند گویا پاییز این سال‌ها کوتاه آمده و از باران‌ها و برف‌های خاطره سازش خبری نیست
هرچند که مانند دورهای دیروز، اواخر آبان آن‌گونه سرمایی ندارد تا پوشینه‌های زمستانی را از صندوق‌ها و چمدان‌ها فراخوان دهد
هر چند به دریوزه سخاوت آسمان، زبان دلمان خواهش‌ها دارد
اما با این وجود، لرستان در باغ‌های بیکرانش، نقش‌آفرین در هم تنیدگی رنگ‌هاست
سرزمین سلسله همانند نامش در پیوند طبعش با مردم، شاعری است که مهر چشمه را در سجاده دشت پراکنده و با زبان شکر، در قد قامت کردگانِ کهمان، خدا را شکر می‌گوید
این قطعه‌ی بهشتی که آغوش پذیرنده‌اش را برای تمام دوست داران گشوده و به همه تمکین تماشا می‌دهد
نیک می‌داند که بی‌تاست و بدین‌سان الفت دیرینه‌ای با دوربین و خبرنگار و رسانه دارد تا "عباس ملکی" شکارچی لحظه‌های بی تکرار باشد
سِلامی و کلامی اَر تو کِردی
خدا لطف مدامی اِر تو کِردی
کِ بی نَ سِ عروس سوز نازار
رقیبی نِ ری ار پاشورَ انظار
تو کَیمونی که شاهَل هان دورتا
تموم کینی پاکل هان دورتا
دل‌نوشته: مهرداد خدایی سوری
توضیح:
کهمان دره‌ای است در 10 کیلومتری شمال شرقی شهر الشتر در استان لرستان که در دامنه کوه چهل نابالغان واقع شده است.
این منطقه دره‌ای بسیار زیبا وجنگلی است که دارای چشمه‌سارهایی است که از اعماق زمین می‌جوشد و جان تازه‌ای به طبیعت شگفت‌انگیز آن می‌دهد و رودخانه کهمان حیات و هستی خود را از این سراب‌ها می‌گیرد.
در منطقه کهمان و در کنار رودخانه کهمان درختان کهنسال گردو، بادام و برخی درختان جنگلی دیگر قد علم کرده‌اند و مناظر زیبایی را از خلقت به تماشا گذاشته‌اند.