از کسی چون استاد و پیشکسوت کهنهسوار زندهیاد پهلوان حاج محمدحسین زهتابچی سخن گفتن و نوشتن، برای حقیری چون من که کمترین شاگردش بودم بسیار دشوار است، به خصوص در این سالهایی که غم از دست دادن استاد ورزش کشتی و پهلوانی زورخانهای کشور بر دوشمان سخت سنگین گذشت.
هر چند یاد و خاطرات جوانمردی، سخاوت، تواضع او در دلهایمان همیشه ماندنیست، سخن گفتن از کسی که ورزش باستانی لرستان حدود نیم قرن مدیون اوست و صدها نفر نوچه، نوخواسته و پیشکسوت که از شاگردانش محسوب میشوند بخش مهمی از تاریخ معاصر ورزش باستانی لرستان را رغم زدهاند و در صحنههای مختلف میادین ورزشی و گود مقدس زورخانه ورزش پهلوانی را سربلند جلوه داده اند، کارآسانی نیست. کسی که شرایط پر فراز و نشیب را چون صخره ای مقاوم در مقابل موجهای سخت تاب آورد.
ایستاده از راست: اکبر سهیلی – زندهیاد محمدحسين زهتابچی – غلامحسین گرشاسبی – محمد علیپناه
نشسته از راست: مهدی دولتشاهی – علی همتی
نشسته از راست: مهدی دولتشاهی – علی همتی
کسی که همنفس موجهای دریا بود و صداقت نفسش در نسیم بیدار بود. کسی که از او بسیار آموختیم و هیچ نیاموختیم که آموختنی های او بسیار بود و توان آموختن ما ناچیز...
آه... که دلتنگی چه واژه ناتوانی است، کسی که وقتی هر لحظه در کنارش مهربانی و محبت را میآموخت، آه که دلتنگی چه واژه حقیری است.
بزرگی در چشمانش موج میزد. خسته و نا امید از همه جا که به گود زورخانه دوستان و پیشکسوتان خود میرسید، به یک باره غم از دل میبرد و طوفان مشکلات را به نسیم آرامش بدل میکرد و در اوج یاس، امیدی تازه میبخشید. باغبانی بود در هیبت گلی که داغ در دل، گرده زندگی میافشاند. کسی که مثل درختان به باغ عادت داشت. شبیه لاله به انبوه داغ عادت داشت و کسی که در این روزهای فراق، بیش از این نمی توان چیزی گفت که لایق او باشد.
حاج محمدحسین زهتابچی پیشکسوت ورزش باستانی لرستان، اسفند 1387 در سن 84 سالگی بدرود حیات گفت. وی که متولد سال 1303 در بروجرد بود، ورزش باستانی را سال 1315 زیر نظر نایب فتحالله قویدل، حسین گودرزی، حسین بقال، ابوالقاسم کبابی، مهدی تهمتن و ابوالقاسم صوفی در زورخانهی کوزهگران آغاز نمود.
سال 1321 با شغل پیمانکاری ارتش به خرمآباد آمد و این رشته را در خرمآباد در کنار افرادی چون حاج حسین و احمد کیمیایی، حاج عابدین و ابراهیم ولدبیگی، حاج علیمحمد پدرام، حاج نورالله انوری، علیشاه اسدی دنبال نمود. ایشان فردی خوشنام و خوشبرخورد بود و در زمرهی خادمین هیأتهای عزاداری اباعبداللهالحسین در خرمآباد قرار داشت. زندهیاد زهتابچی رسم پهلوانی را به راستی به جای میآورد و همواره از مستمندان دستگیری مینمود.
سرانجام روح پرفتوحش چهارشنبه 7 اسفندماه 1387 به ملکوت اعلی پیوست و نام نیکش را در سرای خاکی بر جای نهاد.
به همین مناسبت ششمین سالگرد این مرد بزرگوار، اسوه اخلاق و جوانمردی، سخاوت، زندهیاد پهلوان حاج محمدحسین زهتابچی را به خانواده محترم، جامعهی ورزش، مداحان اهل بیت پیامبر (ص) و تمامی پیشکسوتان ورزش تسلیت عرض نموده و یاد و خاطره او را گرامی میداریم.
ارسال کننده:
غلامحسین گرشاسبی / خرمآباد
غلامحسین گرشاسبی / خرمآباد