بيتدبيري، تندروي و تكصدايي دولت گذشته آسيبهاي جبرانناپذيري در تمامي ابعاد بر كشور وارد ساخت.
بعد از اقتصاد، يكي از حوزههايي كه تاوان سنگين ندانمكاري و استفاده از افراد انحصارطلب را پس داد، حوزه ورزش بود.
در شرايطي كه اكثر دولتهاي گذشته از شرايطي برخوردار بودند كه ميتوانستند بودجه ساليانهي تقريباً مناسبي در اختيار فدراسيونها و ادارات تربيتبدني سابق (اداره كل ورزش و جوانان فعلي) قرار دهند و چرخ ورزش به شكل قابلقبولي در حال چرخيدن بود، متاسفانه طي 8 سال گذشته تصميمات پوپوليستي و كاغذپاره خواندن قطعهنامههاي تحريمزا كمر ورزش ايران را زير بار مشكلات و كمبودهاي مالي شكست.
وزيري كه حرف، حرف خودش بود گرفته و پس از سالها عقب نگهداشتن ورزش، فيلش هواي هندوستان كرد و براي رياست فدراسيون فوتبال ثبت نام كرد تا بدين نحو تشنگي قدرتطلبي را بر شيريني خدمت نمايان سازد!
اينها همه ناشي از عدم تخصص و تصميمات غيركارشناسي بود كه توسط شخص اول دولت گرفته شد. متاسفانه شرايط در حال حاضر به گونهاي شده است كه وزارت ورزش و جوانان با كمبود شديد مالي مواجه گرديده كه همين موضوع در تخصيص اعتبارات به ادارات كل ورزش و جوانان استانها ايجاد مشكل كرده است و حال و روز آنها را شبيه بوكسوري كه گوشهي رينگ ايستاده و مدام از حريف ضربه ميخورد تبديل كرده است!
آثار برخي تحريمها حتي در واردات لوازم و تجهيزات ورزشي، برخي تيمهاي ملي و فدراسيونها را در شرايط بغرنجي قرار داد. وزير ورزش عليرغم جمعآوري افراد متخصص با تحصيلات عاليه و مرتبط با حوزه ورزش در صدد پيدا كردن راهي جهت خروج از اين بنبست مالي، تلاش ميكند، اما شوربختانه تا به حال راه گريزي نيافته است.
با اعتبارات ناچيز ادارات كل ورزش و جوانان و طبعاً مشكلات شديد مالي كه گريبان هياتهاي ورزشي را گرفته است، نميتوان از هياتهاي ورزشي انتظار معجزه داشت.
حال در اين شرايط تصور كنيم با برنامهريزي مدون اقدام به كشف و پرورش استعدادها نمايند، وقتي يك هيات ورزشي در لرستان از اعزام تيم به مسابقات قهرماني كشور عاجز است، چگونه ميتوان انتظار كسب مقام و افتخار را داشت.
متاسفانه دود تصميماتي كه تيم ورزشي احمدينژاد اتخاذ نمود بيشتر به چشم ورزش نيمهجان لرستان رفت! سال گذشته در چند رشتهي مدالآور، كمبود اعتبارات مالي باعث شد تيمهاي لرستان از حضور در مسابقات ليگ و يا قهرماني كشور انصراف بدهند.
گناه ورزشكاراني كه ماهها تمرينات پرفشار را پشت سر گذاشتند و در روياي خود، پيروزي و افتخارآفريني براي ديارشان را در سر ميپروراندند، ولي به دليل عدم تامين منابع مالي، هياتهاي ورزشي قدرت اعزام آنها به مسابقات را نداشتند به گردن كيست؟!
به ياد دارم بين سالهاي 77 تا 81 هر سال كه به همراه تيم لرستان به مسابقات قهرماني نوجوانان، جوانان يا اميدها اعزام ميشديم با بهترين امكانات و تجهيزات، تمامي تمهيدات لازم براي حضور تيم لرستان انديشيده ميشد، ولي از بخت بد ورزشكاران فعلي، در حال حاضر چشمهاي كه پرآب بود با ندانمكاري مسوولان سابق وزارت ورزش و دولت قبلي، دچار وضعيت حادي شده است.
اين موضوع به اينجا ختم ميشود كه: انسانها در هر جايگاه و مسووليتي كه قرار دارند، تصميماتشان بر آيندهي يك كشور در تمامي ابعاد تاثرگذار است و ميتواند شكوه و افتخار يك كشور را تسري بخشد و يا بالعكس.
در هر مسووليتي هستيم، هر چند كوچك، بهتر است منافع گروهي را بر منافع فردي و جناحي ترجيح داده و باور داشته باشيم از ما تنها يك نام باقي خواهد ماند.
پس بكوشيم نامي ماندگار در حافظهي تاريخي مردم باشيم.
رضا طولابي
* توضيح اين مطلب در شماره 277 هفتهنامه سيمره 18 خرداد 93 منتشر شده است.