طبق آمار رسمي ارائه شده، لرستان یکی از استان‌های محروم ایران در زمینه‌ي ورزش است. در این استان حدوداً 2 میلیون نفری، یک ورزشگاه آبرومند برای مسابقات تیم گهر دورود وجود نداشت!
در این استان پهناور، یک اسپانسر قوی برای تیم‌های ورزشی وجود ندارد و حتی در این استان از تیم‌ها و ورزشکاران مطرح، هیچ حمایتی نمی‌شود.
هر روز که می‌گذرد ورزش این استان در رقابت با دیگر استان‌های کشورمان، بیش از پیش قافیه را می‌بازد!
دیگر همه ما می‌دانیم که قهرمانان لرستانی ورزشکاران خود ساخته‌ای هستند که به خاطر شرایط خاص جغرافیائی، ژنتیکی و مسائل واضح ديگر به یک باره در سطوح بالای ورزش کشور همچون ستاره‌ای می‌درخشند و بیش‌تر آنها هم بعد از دوران قهرمانی به همان سرعت که قهرمان شده‌اند، به همان سرعت هم از صحنه‌ي ورزش کشور و حتی استان خودشان هم محو می‌شوند.
اما در میان این همه بی‌تفاوتی مسوولان ورزشی، بعضی ورزشکاران این استان موفق به حضور در سطوح بین‌المللی می‌شوند.
شاید در نگاه اول، حضور بعضی ورزشکاران در سطح بین‌المللی آن‌چنان امر مهمی نباشد و بتوان ادعا نمود که هم‌اکنون ده‌ها و صدها ورزشکار مختلف در کشورمان وجود دارند که در سطح بین‌المللی حضور دارند، اما قضیه وقتی جالب می‌شود که بدانیم هنر افرادی مانند "عبدالله باعزم"(تنها داور بين‌المللي فوتبال لرستان) و "محمودرضا ستوده"(داور بين‌المملي كشتي لرستان) در این است که از شهر‌های بدون امکاناتی نظير بروجرد و ازنا به مدارج بالای داوري را در کشور و در سطح بین‌المللی كسب كرده‌اند.
می‌شنویم که بسیاری از نخبگان جامعه ورزشی کشورمان، به خاطر زاده شدن در کلان‌شهر‌ها که امکانات ورزشی‌شان بسیار زیاد است و یا به خاطر نفوذ در فدراسیون‌های مختلف توانسته‌اند جایگاهی برای خود در تیم‌های ملی و یا حضور در مجامع ورزشی بین‌المللی دست و پا کنند، اما آیا افرادی به مانند عبدالله باعزم داور بروجردی بازنشسته بین‌المللی فوتبال کشورمان و محمودرضا ستوده داور بین‌المللی ازنايی کشتی کشورمان در کلان‌شهر‌ها به دنیا آمده‌اند؟ آیا از نفوذ‌های غیر‌متعارف در ورزش کشور استفاده کرده‌اند؟ آیا از پشتیبانی بیش از حد جامعه ورزش شهر و دیارشان برخوردار بوده‌اند؟
البته که نه! هیچ‌کدام از اتفاقات ذكر شده برای مردان بین‌المللی ورزش ما پیش نیامده است، بلکه پشتکار، عشق و علاقه‌ي کاملاً شخصی باعث شده که باعزم‌ها و ستوده‌ها از استان محرومی مانند لرستان به مدارج بالاي داوري دست يابند.
در ورزش این استان که چشم و هم‌چشمی‌ها و زیر پا خالی کردن‌ها به شدت وجود داشته و دارد و حسادت‌ها هم به حد جنون رواج یافته، افرادی که در ورزش رشد می‌کنند کار بسیار مهمی انجام می‌دهند.
به واقع آنان که در عرصه‌ي ورزش از این استان در سطوح بالای بین‌المللی حضور پیدا می‌کنند، نوابغی هستند که اگر با داشتن این هوش سرشار و این پشتکار در استان‌های دیگر کشورمان که ورزش در آنها ارج و قرب بیش‌تری دارد، زاده می‌شدند، تصور نمودن کم‌ترین مقام ورزشی برای آنها، ریاست بر یکی از فدراسیون‌های ورزشی کشورمان بود.
اميدواريم روزي به جايي برسيم كه به جاي خواهش و تمناي برخي افراد پست‌طلب كه دست به دامان ديگران مي‌شوند، ما پاشنه‌ي درب خانه‌ي امثال باعزم‌ها و ستوده‌ها را براي پذيرفتن منصب از جاي درآوريم و با خواهش و تمنا از آنها بخواهيم تا در استان محروم ما مسووليتي قبول نمايند بلكه فرزندان ما در سايه‌ي وجود چنين بزرگ‌مرداني، آينده‌اي روشن براي خود، استان و كشورمان رقم زنند.
برگرفته از وبلاگ آقای فرهاد داودوندي/ بروجرد
کلیک کنید
