این روزها در فوتبال کشورمان شاهدیم که برخی از مدیران فوتبالی کشورمان به راحتی در رسانه‌ها به قول خودشان دست به افشاگری می‌زنند و خود را ناجی فوتبال می‌دانند.

در برنامه 2 هفته گذشته نود شاهد بودیم که امیرعابدینی مدیرعامل تیم داماش گیلان بر علیه برخی از تبانی‌های صورت گرفته دشت به افشاگری زد. وي مدعی بود که فلان شخص در قبال دریافت مبلغی ضمانت پیروزی یا صعود تیم را مسجل می‌کرده است!

موضوع جالب‌تر این‌که این قضیه مربوط به 2 سال قبل بوده است که عابدینی آن را امسال به خاطر آورده است. از کنار افشاگری‌های متعدد که بگذریم این موج به تیم شهر ما گهر نیز رسیده است. در تازه‌ترین افشاگری حیدرپور مدیرعامل گهر پس از نوشتن استعفانامه، دست به افشاگری زده است که فلان نماینده‌ي شهر ديگر در فلان جلسه سخنی را بر علیه گهر گفته است.

حیدرپور نه تنها به افشاگری بسنده نکرده است بلکه با نوشتن استعفا‌نامه و انتشار آن در رسانه‌ها سعی مجدد در تحریک احساسات و عواطف هواداران و مردم دورود کرده است.

چهره حیدرپور را بسیاری با برنامه ورزش و مردم که صبح جمعه از شبکه یک سیما با مجری‌گری بهرام شفیع اجرا می‌شود به خاطر دارند. قبل از حضور حیدرپور در برنامه‌های تلویزیونی، به صورت خبرنگار در مطبوعات مشغول به کار بوده است.

اولین حضور حیدرپور در تیم گهر(داماش سابق) را می توان در فصل 90-89 لیگ یک فوتبال کشور دانست که حیدرپور در کنار دارکو دراریچ به عنوان سرپرست تیم انتخاب شد.

از سال 89 تا کنون حیدرپور به صورت رسمی در تیم گهر عناوین مختلفی داشته است. البته حیدرپور از ابتدای ورود 2 تیم دسته اولی(داماش و کوثر) به لرستان یک پای معامله بوده است.

کارنامه 5 ساله حضور رسمی حیدر‌پور در تیم گهر به عنوان یک فرد بومی دارای اقدامات خوب و موفق و اقدامات ناموفقی است. به رسم نقد منصفانه ابتدا تاثیرات حضور حیدرپور در تیم را برمی‌شماریم. وي خبرنگاری پرنفوذ در فوتبال کشور است که طي چندین سال فعالیت مطبوعاتی و رسانه‌ای خود، فوتبال و اهالی آن را به خوبی می‌شناسد. حضور چنین فردی در یک تیم باعث افزایش اعتبار آن در بین سایر رقبا می‌شود.

درخشان‌ترین حضور حيدرپور در تیم گهر را می‌توان فصل 91-90 دانست که تیم با سرمربی‌گری داوود مهابادی به لیگ برتر صعود کرد. پس از تیم رویایی مهابادی و صعود به لیگ برتر شاکله‌ي تیم از هم پاشید و تا امروز نیز نابسامانی و بی‌نظمی در این تیم ادامه دارد.

طي حضور 5 ساله وي در این تیم، متاسفانه با این که بسیار شعار بومی‌گرایی مطرح بود ولی هیچ تلاشی برای جذب بازیکنان بومی انجام نشد. پس از صعود به لیگ برتر، شاهد بودیم که چند بازیکن بومی از جمله سرلک و فتحی و ... جذب تیم شدند ولی به بهانه‌های واهی این بازیکنان را از تیم بیرون کردند.

در فصل 93-92 نیز به دلیل نداشتن تمکن مالی، حیدرپور به جذب بازیکنان بومی رو آورد تا این بازیکنان با تعصب بدون هیچ چشم‌داشتی به تیم شهرشان بپیوندند تا با یک تیر دو نشان بزند: یکی جذب بازیکن بومی و دیگری صرف کم‌ترین هزینه!

از سوی دیگر، بازگشت حیدرپور به شهرش همراه با آمدن دو تیم داماش و کوثر به لرستان بود!  سوال این‌جاست: چرا حیدرپور قبلاً به فکر تیم‌های شهرش نبوده است که الان احساس وظیفه کرده و با همه‌ی مشکلات دلش راضی به رفتن نمی‌‌‌شود؟!

قرار بر این بود که با آمدن 2 تیم دسته اولی به لرستان، فوتبال این سرزمین شکوفا شود و استعدادهای اناب ديار غيورمردان بتوانند در تیمی استعدادهای خود را به منصه‌ي ظهور برسانند و این تیم‌ها نردبانی برای موفقیت آنان شوند، ولی در عمل همه چیز برعکس شد!

صحبت در مورد تیم گهر بسیار است ولی بی‌فایده! چون گوشی برای شنیدن وجود ندارد و مسوولان اين تیم هر آن‌چه که به صلاح خودشان باشد انجام می‌دهند. پس به امیدی روزی که با آمدن يك فوتبال بدون حاشيه به استان‌مان، شاهد شکوفا شدن استعدادهای‌مان پرشمار اين ديار باشیم.

نوشتن دیدگاه