اگر چه هر روز براي سلامت و ورزش فرصتي ناب به شمار ميرود اما 26 مهرماه مناسبتی دیگر برای ورزشکاران و مربیان ورزش است: روز جهاني ورزش و تربيت بدني.
سالها است که این روز و هفته بیشتر در حد یک نامگذاری است و بس! مثل هفته معلم، هفته خبرنگار و ...
اهمیت ورزش بیشتر از یک نامگذاری ساده است و بهتر بود برنامههای ورزشی را مدیریت و اجرا میکردیم تا نامگذاری، تبریک و پیامک زدن به هم! مسابقات ورزشی که در آموزش و پرورش كشور یکی دو سالی هست که تقریباً تعطیل شده و رشتههای به قول مسوولان بنیادی هم آیندهای نامشخص دارند. هیات های ورزشی هم که خدایشان بیامرزد!
مسوولان در حد چند نشست خبری و رسانهای(به همراه عکسهای رنگی!) به بيان اهمیت ورزش میپردازند و بعدش هم خلاص! سپس حاجی حاجی مکه تا مناسبتی و حرفی و نشستی دیگر!
اگر هم بیلان کاری در بین فرمایشات مسوولان محترم ایراد شود خیلی قابل اعتماد و اعتنا نیست چرا که بر خلاف گزارشات مکتوب شرایط جالبی بر ورزش مخصوصاً دیار لرستان حکمفرما نیست!
پیشنهاد میکنم حالا که بیشتر مناسبتها در حد پیام و تبرک هستند خودمان را بیشتر از این اذیت نکنیم و چشمانتظار معجزه نمانیم. همان چند پیامک را نخوانده، برای دوست دیگری ارسال کنیم.
این کم هزینهترین و بیدردسرترین کار ممکن برای رفع تکلیف هست، مخصوصاً که امرزوه از نماینده مجلسمان گرفته تا مغازههای فلافلی برای خودشان سیستم پیامکی و اطلاعرسانی نوین دارند!
این کار در هزینههای جاری هم صرفهجویی زیادی خواهد کرد: از جمله ترافیک، آلودگی صوتی، نشستهای خبری، هزینههای پذیرایی، چاپ بنر و ... امیدوارم دوستان مسوول لااقل روی متنهای ارسالی عنایت و سلیقهی بیشتری به خرج بدهند!
پس: فوروارد کنیم!
هفته تربیت بدنی مبارک. سند تو آل!(ارسال برای همه)
ارسال کننده: مجيد كرامتيمقدم / خرمآباد