حالا دیگر کم‌تر کسی در عرصه ورزش بروجرد و لرستان هست که نداند مدت‌هاست مدیریت ورزش بروجرد و استان آب‌شان توي یک جوی نمی‌رود.
بدون این که بخواهیم موضوع را شخصی کنیم باید مستقیماً اشاره نماييم که متاسفانه سال‌هاست در زمینه‌های ورزشی خط و خطوط ورزش قهرمانی بروجرد مورد توجه بسیاری از مدیران استانی نبوده است.
البته با توجه به وجود قهرمانان بسیاری از بروجرد در رشته‌های مختلف ورزشی، ورزشکاران این شهر آن‌چنان جایگاه خود را در استان مستحکم کرده‌اند که نمی‌توان این ورزشکاران و به‌خصوص ورزش بروجرد را نادیده گرفت.
بر تمامی گفته‌های بالا باید این مطلب را نیز اضافه نمود که چند سالی است که در رشته‌های مختلف ورزشی به مانند دوچرخه‌سواری، کشتی، بوکس و ... ورزشکارانی از بروجرد شناسنامه ورزش استان در کشور می‌‌باشند، اما دریغ از حمایت کامل و لازم از این ورزشکاران، تا جائی که بسیاری از این ورزشکاران عطای ماندن در استان را بر لقای آن بخشیده و دیگر حتی مایل نیستند که به نام لرستان در هیچ مسابقه‌ای شرکت کنند!
در ابتداي نوشته‌ام تاکید داشتم که مدت‌هاست اختلافات به وجود آمده بین مدیریت ورزش بروجرد و لرستان دیگر قابل انکار نیست و باید بگوئیم که ورزش بروجرد بر سر دوراهی، "ادامه همین راه" یا "خرج سفره خود را جدا کردن" رسیده است و دیگر نمی‌تواند شاهد باشد که حتی برای قهرمانان ملی و بین‌المللی‌اش در سطح استان تره هم خرد نکنند!
طی این چند سال گذشته نگارنده بارها نوشت و فریاد بر‌آورد که مدیران استانی از هیات‌های ورزشی استان به صورت شفاف درخواست کنند که اعلام شود هر هیات ورزشی در استان حداقل طی این چند سال گذشته چه مقدار کمک مالی به هیات زیر‌مجموعه خود در بروجرد نموده است؟!
بارها گفتیم و نوشتیم چرا قهرمانان بروجرد دارای مکان‌های اختصاصی در حد نیاز در شهر خودشان نیستند؟ بارها پرسیدیم چرا به قول‌هایی که به ورزشکاران موفق بروجردی داده می‌شود عمل نمی‌گردد؟! اما هیچ‌گونه پاسخی شنیده نشد.
ورزشکاران ملی‌پوش بروجردی که در سطوح ملی و بین‌المللی دارای مقام‌های بسیاری هستند کاملاً از حمایت مسوولین استانی دلسرد شده‌اند. از آن طرف هم اداره ورزش و جوانان بروجرد برای حمایت از ورزشکاران مطرحش حکایت "از این‌جا رانده و از آن‌جا مانده" شده است.
روز جمعه جوانی از خیل عظیم دوچرخه‌سواران رده بالای بروجرد به خاطر نداشتن یک پیست ساده دوچرخه‌سواری در بروجرد باید در جاده‌های خطرناک به استقبال مرگ برود و خانواده و جامعه‌ای را در بهت فرو ببرد، بدون این که نتیجه‌ای برای دیگر دوچرخه‌سواران دیگر به دست بیاید.
از همین فردا دوباره دوچرخه‌سواران بروجردی باید برای حفظ آمادگی به همان جاده‌ای بروند که دو سه روز قبل دوست عزیزشان را در آن از دست داده‌اند.
امروز اگر محمد‌علی نوروزیان دوچرخه‌سوار بروجردی بر اثر نبود امکانات جانش را در جاده‌های غیر استاندارد از دست داد، می‌بینیم که حتی این مرگ نابهنگام نیز نتوانست امتیازی برای ورزش بروجرد از استان بگیرد.
حال این سوال پیش می‌آید این چه جاده رفاقت دو طرفه‌ای بین ورزش بروجرد و استان است که افتخارات کسب مدال‌های رنگارنگش توسط ورزشکاران بروجردی در میادین بین‌المللی به نام استان ثبت می‌شود، اما در موقع حمایت، برای نمونه بعد از گذشت دو دوره از مسابقات بازی‌های آسیایی هنوز که هنوز است جوایز قهرمانی به ورزشکاری به مانند آروین معظمی‌گودرزی تنها مدال‌آور لرستانی بازی‌های آسیایی داده نمی‌شود، در عوض روز يك‌شنبه در استانداري لرستان براي ورزشكاران معلول، جشن اهداي جوايز به صورت ويژه برگزار مي‌شود؟!
مطمئنا جان باختن دوچرخه‌سوار بروجردی در موقع تمرین در جاده خطرناک بیرون از شهر، آتش زیر خاکستر اختلافات اداره ورزش و جوانان بروجرد و اداره کل ورزش استان را وارد فاز جدیدی خواهد کرد.
امیدواریم هر چه سریع‌تر مسوولین ارشد ورزش بروجرد و استان در یک نشست دوستانه برای حمایت عملی از ورزشکاران بروجردی به یک تفاهم منطقی برسند، زیرا این بار دیگر ظاهر برای ورزش بروجرد با توجه به کشته شدن یکی از ورزشکاران نخبه‌اش در تمرینات غیر 
استاندارد بیرون از شهر، پای مرگ و زندگی در میان آمده است و دور از انتظار نیست که مسوولین ورزش بروجرد به خاطر تحت فشار بودن از طرف جامعه ورزش شهرشان، شفاف‌تر از همیشه ورزش این شهر را وارد فاز جدید مورد علاقه جامعه ورزش بروجرد بنمایند.
استاندارد بیرون از شهر، پای مرگ و زندگی در میان آمده است و دور از انتظار نیست که مسوولین ورزش بروجرد به خاطر تحت فشار بودن از طرف جامعه ورزش شهرشان، شفاف‌تر از همیشه ورزش این شهر را وارد فاز جدید مورد علاقه جامعه ورزش بروجرد بنمایند.فرهاد داودوندی / بروجرد