در شکوفه‌باران بهاران، آن گاه که بلبلان مستند و پیام‌آوران بهار سر‌خوش، آن زمان که مردم با شوقی وافر بساط شادی بر می‌چینند تا به دل طبیعت بزنند، سیزدهم فر وردین هر سال، تا دل صفا دهند و روح را جلا؛ نازنین‌پسری در آن شکوفه باران یعنی سیزدهم فروردین 1367 نزدیک‌های زیبای غروب بهاری، در دامنه پر از شکوفه‌ی بادام وحشی سفید‌کوه، روستای دره‌بادام شهرستان دوره‌ی چگنی لرستان دیده به جهان گشود.
او شادابی، طراوت، صداقت و صبوری را زیرکانه از بهار برای تمام عمرش وام گرفت و کسی جز وحید امیری بازیکن شماره 10 تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی ایران نبود.
همه دونن چگنی ریشه داره د مین قوم لر اندیشه داره
سری بزه و آثـار گرونش که بینی شیر نر د بیشه داره
وحید کودکی‌اش را در همان روستای پدری بر سفره‌ی پر از پاکی و صداقت پدرش - معلم همان دیار- با لقمه حلال به نو‌جوانی رساند.
در این برهه از زندگی وحید توپی نمانده بود از هر نوع آن (پلاستیکی چند لایه، فوتسال، فوتبال و والیبال) که با خیال‌پردازی و آرمان‌گرایی بلاوصف
آن توپ را ضربه نزده باشد؛ در محوطه مدرسه، زمین‌های خاکی اطراف روستا و ...
سال 80 خورشیدی خانواده‌اش به شهر خرمآباد نقل مکان کردند تا بتواند در کنار تحصیل، دوران دبیرستان از امکانات بهتری برای تمرین استفاده نماید.
وحید در کنار درس خواندن تا حد امکان به بازی کردن و تمرین و خود‌سازی با شور و شوقی قابل وصف کار خود را ادامه داد و توانست بعد از گرفتن دیپلم در دانشگاه آزاد خرمآباد به عنوان دانشحوی رشته حقوق پذیرفته شود. می‌توان گفت پایان سر در گمی ورزشی وحید در این دوره دانشحویی به اتمام رسید.
چون وحید مورد توجه مربیان تیم‌های پرسپولیس، داتیس و کوثر خرمآباد قرارگرفت، تا سال 90 در این تیم‌ها توپ زد.
وي در نهایت توانست همان سال به نفت مسجد‌سلیمان بپیوندد و در آن دیار پر عطش، باعطش فوتبال و رسیدن به آرزوهایش بی‌وقفه و با‌صلابت تلاش نمايد.
وحيد سال 92 توسط یحیی گل‌محمدی به نفت تهران - تیم ليگ برتري پایتخت‌نشین - دعوت شد که می‌توان گفت این دعوت شروع سر و سامان گرفتن زندگی فوتبالی و حرفه‌ای او شد.
وحید امیری در نفت تهران به رسم عادت، سخت‌کوش، شجاع و دلیر، در گمنامی توپ زد و روز به روز علاوه بر افزايش آمادگی و توانایی، خودش را به همگان نشان داد. بدون حاشیه، بدون غرور کاذب و بدون بد‌اخلاقی‌های رایج؛ تا جایی که سال 92 به اردوي تیم ملی دعوت شد اما متاسفانه به علت مصدومیت نتوانست در اين تیم بازی کند.
یک سال بعد دوباره مورد توجه و اعتماد "كارلوس کی‌روش" جهت حضور در جام ملت‌هاي آسيا- اقيانوسيه و مقدماتي جام جهانی 2018 به تیم ملی دعوت شد.
آقا وحید بعد از اعتماد سر‌مربی پرتقالی تیم ملی ایران در جام جهانی گذشته و همچنین بازی‌های جام ملت‌های آسیا تا به امروز توانسته 9 بازی ملی را سپري كرده و حتي دروازه شيلي از تيم‌هاي مطرح آمريكاي جنوبي را باز كند.
وحید امسال با تلاش و کوشش مضاعف و با نظر مثبت مربيان توانست صاحب پیراهن شماره 10 تیم ملی شود(خرداد 1394 در بازي مقابل ازبكستان) که این خود افتخاری بس بزرگ است برای لرهاي ایران و برای فوتبال‌دوستان دیارمان، زیرا ظرف نيم قرن گذشته، پيراهن شماره 10 تيم ملي فوتبال ایران بزرگانی چون بیوک جدیکار، حمید شیر‌زادگان، غلام‌حسین مظلومی، حسن روشن، علی دایی، رسول خطيبي و کریم انصاری‌فرد آن را پوشیده‌اند.
تا به امروز که نوبت به بازیکن خوش‌اخلاق و خوش تکنیکي دیار ما - وحید امیری- رسیده است، این خجسته روزگاری را به فال نیک گرفته و منتظر درخشش روز‌افزون وي در میادین فوتبالی هستیم، زيرا هم از بعد اخلاقي و هم فني، شايستگي اين را دارد ...
هر شناگر در مسیر موج‌ها خوش‌شنایی می‌کند پر ادعا
مرد آن است بر خلاف موج‌ها چون نهنگی او کند هر دم شنا
در پایان اضافه کنم که وحید در دوران راهنمایی، سه سال دانش‌آموز این‌جانب بوده و وی را به خاطر نسبت فامیلی و هم‌ولایتی بودن، خوب می‌شناسم که چنین از صداقت، نجابت، سخت‌کوشی و تلاش وی ادای دینی نمودم.فرامرز درویشی‌چگنی
معلم، شاعر و پژوهشگر
* توضيح: اشعار متن، از سروده‌هاي نويسنده هستند
کلیک کنید
دیدگاه‌ها