آن‌چه مدت‌هاست ذهن ما را مشغول كرده، جو حاكم بر برخي ادارات، نهادها و شركت‌هاي لرستان است كه يا نشأت گرفته از طايفه‌بازي و قوم‌گرايي و يا بر اساس طيف‌ها و جريانات سياسي، مديراني براي اداره‌ي بعضي از آنها انتحاب و گزينش شده يا مش‌شوند كه بدون شك در حد و اندازه‌ي آن صندلي و مقام نيستند.پر واضح است كه مديريت قوم‌گرا، سياست‌زده، عاري از نبوغ و هم‌چنين غيرمردمي شماري از مسوولان استان باعث شده ركود و پسرفت نااميدكننده‌اي بر تعدادی از اين نهادها حاكم شود.
در اين بين، لرستان مستعد كه از نظر منابع طبيعي و نيروي انساني جزء مناطق ثروتمند ايران به شمار مي‌رود، دست به گريبان محروميتي خودخواسته شده و با معضلات عديده‌اي از جمله فقر، بي‌كاري و نيز تحميل نيروهاي ناكارآمد در ادارات و شرکت‌ها مواجه گرديده است.
سال‌هاي قبل چند بار فرصت ملاقات و نشست خصوصي با استاندار لرستان ميسر شد و اين دغدغه را به نماينده ارشد دولت در استان منتقل كرديم و پيشنهاد داديم روال انتصاب مديران دولتي استان قانونمند و تعريف شده گردد تا زين پس از نامزدهاي تصدي مديريت در استان، گرفتن آزمون‌هاي مختلف علمي و تخصصي نيز در كنار ساير ملزومات، مد نظر قرار گيرد بلكه از اين راه، يك روز را هم در عرصه‌ي كاري و خدمت به مردم، هدر نداده باشيم.
كسي كه قادر نيست با مردم سلام و عليك درستي انجام دهد و هميشه مراجعين را به ساعت ۸ تا ۱۰ صبح دوشنبه جهت ملاقات حواله مي‌دهد يا تمام كارنامه‌اش در استخدام‌هاي پشت پرده‌ی اقوام و نزديكانش خلاصه مي‌شود، چگونه لياقت رياست بر بخشي از مجموعه‌ي مديريتي يك استان محروم همچون لرستان را دارد كه مردمش سال‌هاست تشنه‌ي خدمت مضاعف و جهادي مسوولان، جهت عمران و آباداني سرزمين‌شان هستند؟!
برخي از مديران ناكارآمد با تملق و چاپلوسي نمايندگان مجلس و مسوولان ارشد استان، تا كنون ضعف‌هاي مديريتي خود را پشت پرده نهان كرده‌اند و همچنان بر كرسي خويش نشسته‌اند كه اين مساله باعث نارضايتي لرستاني‌ها شده است.
به جاست هر چه زودتر فكري براي روال ناپسند انتصاب مديران دستگاه‌هاي اجرايي استان شود تا بيش از اين از استان‌هاي توانمندي نظير اصفهان، فارس و تهران در اين عرصه عقب نمانيم.
ما تاريخ‌نگاران و روزنامه‌نگاران لرستاني وظيفه داريم علاوه بر ذكر خدمات افراد مردمي و عادل در عرصه‌ي مديريتي، هر گونه سهل‌انگاري و كارهاي ناشايست كساني را كه در حد و قواره‌ي پست و مسووليتي نيستند و با روش‌هاي گوناگون آن را كسب مي‌كنند بدون اين كه توجه داشته باشند ممكن است چه ضربه‌اي به مردم استان‌شان بزنند، براي آيندگان ثبت و ضبط نماييم.
حدیث نیک و بد ما نوشته خواهد شد زمانه را سندی و دفتری و دیوانی است
اين گونه نيست كه بتوان پست و مقامي كسب كرد و بعدها پاسخ‌گوي كسي نبود! چه زيبا گفته‌اند: «وقتي كه در حال بالا رفتن هستي با مردم به مهرباني مدارا كن چون وقتي در حال سقوط هستي بايد از كنار همين مردم عبور كني!» آن مسوول و مديري كه فردا يا پس فردا از پستش كنار مي‌رود بايد متوجه باشد در آينده باز هم سر و كارش با مردم در اجتماع و در همين ادارات خواهد افتاد ...
در نهج‌الفصاحه آمده است كه پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلم) فرمود: هر که زمام‌دار مردم شود و ستم‌شان نکند، با آنها سخن بگويد و دروغ‌شان نگوید، وعده‌شان دهد و تخلف نکند، از کسانی است که مروتش به کمال رسیده و عدالتش نمایان گشته و برادرى با وى واجب و غیبتش حرام است.
مردانگي آن است كه اگر كسي نبوغ، توانايي و درايت خدمت و اداره منصبي را ندارد، از پذيرفتن آن امتناع ورزد بلكه از او لايق‌تري به اين مردم كه سزاوار نيكي‌اند، خدمت نمايد.
اين كه براي به دست آوردن پست و مقام و تسكين حس جاه‌طلبي خويش، دست به هر كاري بزنيم، خلاف آزادگي است.
اين كه براي به دست آوردن پست و مقام و تسكين حس جاه‌طلبي خويش، دست به هر كاري بزنيم، خلاف آزادگي است.
حكايت پست و مقام!
آورده‌اند روزي «شاه‌عباس صفوي» رجال کشور را به ضيافتي شاهانه مهمان کرد و دستور داد تا در سر قليان‌ها به جاي تنباکو، از سرگين اسب استفاده نمايند!
مهمان‌ها مشغول کشيدن قليان شدند. دود و بوي پهنِ اسب فضا را پر کرد، اما رجال از بيم ناراحتي شاه پشت سر هم بر ني قليان، پُک‌هاي عميق زده و با احساس رضايت، دودش را هوا مي‌دادند چنان كه گويي در عمرشان، قليان و تنباکويي به آن خوبي نکشيده‌اند!
شاه رو به آنها کرده و گفت: «سر قليان‌ها با بهترين تنباکوها پر و توسط حاکم همدان براي‌مان فرستاده شده است»
حكام و درباريان از تنباکو و عطر آن بسيار تعريف کرده و گفتند: «به راستي تنباکويي بهتر از اين نمي‌توان يافت!»
شاه از رئيس نگهبانان دربار که پک‌هاي بسيار عميقي به قليان مي‌زد پرسيد: « تنباکويش چطور است؟»
رئيس نگهبانان گفت: «به سر اعلي‌حضرت قسم، پنجاه سال است که قليان مي‌کشم، اما تنباکويي به اين عطر و مزه نديده‌ام!»
شاه با تحقير به آنها نگاهي کرد و گفت: «مرده‌شوي‌تان ببرد که به خاطر حفظ پست و مقام، حاضريد به جاي تنباکو، پِهِن اسب بکشيد و به‌به و چه‌چه کنيد...»
ر - ج / يافته
توضيح: اين مطلب نقد سيستم انتخاب مديران در استان لرستان ظرف دو دهه اخير بوده و مخاطب خاصي ندارد. لذا هر گونه سوء برداشت در اين زمينه، متوجه خواننده‌‌ي مطلب و نظر شخصي مي‌باشد.
