تمام تلاش جوامع انسانی از دوران غار‌نشینی تا این روزهای پست مدرن آخرالزمانی‌وار همیشه بر این اساس بوده است که سرمایه‌شان را از گزند و آسیب حفظ بنمایند.
پدران نیمه انسان و وحشی اولیه‌ي ما تمام همیت و تلاش خودشان را بر پایه حفظ شکار و گوشت خانواده‌شان قرار می‌دادند و پدران متمدن‌تر کشاورز ما حفظ کشت‌های‌شان خط قرمزشان بود، اما در این روزهای مدرن چه چیزی مهم‌ترین سرمایه اجتماعی جوامع انسانی است؟
بدون تردید انسان‌های اجتماع! انسان، امروزه بزرگ‌ترین سرمایه هر مملکت است و هر جامعه‌ای که انسان را مهم‌تر گران‌تر و قیمتی‌تر از ابزارآلات دید بی‌گمان به پیشرفت نزدیک‌تر شده است.
چند سطر مقدمه‌چینی کردم تا به ترسیم یک پدیده زشت و تازه که چند روزی است در سطح شهر و به‌خصوص اطراف میدان امام حسین(ع) خرم‌آباد ظهور كرده بپردازم:
چند روز پیش در داروخانه به عنوان پزشک داروساز مشغول مشاوره به یک بیمار خانم همشهری‌ام بودم که به یک‌باره صدای هیاهویی مغول‌وار که یادآور جاهلیت‌ها و خیابان‌بندی‌های فیلم‌هاي فارسي دهه 40 بود همه جا را فرا گرفت.
خانم بیمار از سرو صدای ایجاد شده دچار وحشت شد، تعجب نمودم از این که در خرم‌آباد سال 2014 هنوز قیصر و کریم آق‌منگول نفس می‌کشند یا بهتر بگویم عربده می‌کشند!
وقتی که به نشانه‌ي اعتراض بیرون رفتم به شخصي که شبیه فیلم‌های وسترن سیگاری بر لب داشت و مجموعه‌ای از یاران هم در عقبه‌اش بودند برخوردم. او یا بهتر بگویم ایشان گل فرمودند که ما نیروهای مبارزه با سد معبر هستیم!
نزدیک بود از تعجب و درد به سکرات بیافتم! این که برای مبارزه با سد معبر به لشگرکشی دوستانی بدون کم‌ترین آموزش روی بیاوریم فاجعه است.
دوستان عزیز و محترم اندیشمند و همه چیزتمام شهرداری، در این که پدیده سد معابر پياده‌روها و حتي خيابان‌هاي خرم‌آباد به طرز فجيعي افتضاح است، شکی نیست اما استفاده از روش غلط برای رفع مشکلات نه تنها دردی را دوا نمی‌کند، بلکه گاهاً مانند سرطان، تمام هستی‌مان را به خاطر می‌اندازد.
سد معبر چند میوه‌فروش از سر شکم سیری، هاری و قانون‌شکنی نیست. غم، غم نان است که جوان رعنای تحصیل‌کرده همشهری ما را اسیر این سه چرخه‌های میوه‌فروشی و دست‌فروشی کرده است، اگر خواهان مبارزه با سد معبر هستید، خواهشاً اندکی پای حرف‌های این قشر مظلوم بنشینید و راه چاره‌ای بیابید نه این که با استخدام دوستانی قیصرمانند و به حالت وسترن‌گونه، امنیت روانی بقیه شهروندان شهر را به هم بریزید.
نگذاریم قدرت بدنی، هیاهو و عربده‌کشی، اتمسفر خیابان‌های شهر را در تصرف خود بیاورد. میان این شیوه‌ي مبارزه و سد معبر دست‌فروشان، باور کنید شهروندان سد معبر را انتخاب می‌کنند!
زشت است که با وجود این همه فرد تحصیل‌کرده و مدیر با‌تجربه در استان، سراغ راحت‌ترین گزینه یا همان اعمال زور براي برخورد با انسان‌هايي برويم كه به نان شب‌شان محتاج هستند.
"انسان" مهم‌ترین سرمایه جوامع مدرن است و آرمش روحی انسان خط قرمز اوست. پس به فكر چاره‌اي ديگر باشيم...
دكتر فريد باقري
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
http://masoudiman.mihanblog.com/post/479