سال 1285 در آخرين سال حكومت و زندگي مظفرالدين‌شاه قاجار، وقتی که مرحوم حاج محمد‌علی باقری نانوائی سنگکی واقع در کوی صوفیان، روبه‌روي پارك ملي(صامتيه) بروجرد را بنا نهاد، هیچ‌گاه به فکرش هم خطور نمی‌کرد که یک روزی سنگک دانه‌ای صنار آن زمان، روز دانه‌اي 4 هزار ریال شود!
به گزارش يافته، چرخ روزگار گذشت و گذشت تا بعد از مرحوم باقری، مرحوم حاج حسن عسگری که داماد حاج محمد‌علی باقري بود، سکان هدایت این نانوائی را بر عهده گرفت.
ایشان هم چند سالی در این حرفه، نان‌آور خانواده بود تا این که جان به جان‌آفرین تسلیم نمود.
اینک سالیان سال است که حاج عبدالمحمد عسگری پس از 3 بار دست به دست شدن، مشغول رتق و فتق امور نانوائی سنگکی عسگری می‌باشد.
اینک حاج عبدالمحمد خسته از دل‌آزردگی‌هایی که در این مدت دیده است و فشارهایی که به این نانوایی وارد می‌شود، تصمیم به فروش این نانوایی تاریخی در بروجرد گرفته است.
وقتی از وی سؤال مي كنم كه چرا می‌خواهی نانوایی قدیمی‌ات را بفروشی؟ در پاسخ می‌گوید: شما به جای من، چگونه می‌توانید قبض گاز 6 میلیون تومانی‌تان را پرداخت کنید؟ چرا هیچ مسوولی در این شهر از نانواهایی‌ها حمایت نمی‌کند؟ چرا به ما وام نمی‌دهند تا نانواییمان را از حالت سنتی به مدرن درتغییر دهیم؟ چرا تمامی هزینه‌های نانواییمان چند برابر شده اما در آمد ما تغییر آن‌چنانی نکرده است؟
عسگری می‌گوید و می‌گوید و من فقط شنونده سخنان مردی هستم که ار و هنرش خسته شده و دیگر توان اداره‌ي نانوایی قديمي خودش را هم که مدت‌هاست دخلش با خرجش نمی‌خواند ندارد!
اميدوارم با انتشار اين مطلب مشکلات این نانوایی تاریخی هر چه سریع‌تر رفع شود و خانوده‌ي عسگری همچنان گرداننده‌ي این نانوایی سنگکی تاریخی در بروجرد باشند.
یک جائی خواندم که در ژاپن با این که زمین کم دارند، اما بناهای بالای 50 سال را آثار ملی اعلام می‌کنند، حال مقايسه كنيد با ديار ما كه يا نسبت به بناها و حرف تاريخي بي‌تفاوت هستند يا آن‌ها را مثل سنگ‌نوشته خرم‌آباد جابه‌جا مي‌كنند!
برگرفته از وبلاگ آقای
فرهاد داودوندي / بروجرد
کلیک کنید
