✍️علی گودرزیان ع پایدار
از شمار دوچشم یک تن کم
وز شمار خرد هزاران بیش
در هیجدهم فروردین ماه سال جاری در بستر فضای مجازی خبر ناخوش کوچ مرد دغدغهمند توسعهی استان لرستان، مهندس سید مجتبی صورتیان کام مرا تلخ کرد و بدون شک بسیار از کسان دیگر که با این مرد بزرگ حشر و نشری حتی کوتاه داشتهاند از این خبر ناخوشایند، بسیار بیشتر از من دژم و درهم شدهاند.
در صورت ظاهر، مهندس صورتیان یکی از هزاران مردان و زنان تحصیلکردهایست که در این مملکت درس خواندهاند و زحمت کشیدهاند، چه در دانشگاههای ایران و چه در دانشگاههای خارج از کشور، مدرک مهندسی گرفتهاند و مردم آنان را با شاخص "مهندس" صدا میزنند و ما به همهی آنان احترام میکنیم؛ اما مهندس سید مجتبی صورتیان تنها درس مهندسی نخوانده بود، ایشان در مکتب مردم، درس مردمی بودن را دغدغهی مردم داشتن را هم به تمام و کمال آموخته بود.
امروز که من این سوگواره را مینگارم او در بین ما نیست و قرار است دوشنبه، بیستم فروردین با حضور وابستگان، آشنایان و دوستداران آن سفر کرده، در وادی خاموشان آیین خاکسپاری او برگزار شود؛ اما آثار و نشانههای مردم نوازی و مردم داری و خدمت به مردمایشان، در جای جای این استان به ویژه شهر محبوب او - خرم آباد - با هزاران زبان گویا و پیداست.
صورتیان، تحصیلکرده دانشگاه تهران بود که مهندسی آب و خاک خود را از کشور هلند گرفت و تمام دانش و تجربهی خویش را در مسیر آبادانی و عمران استان لرستان و مدیریت شهری خرم آباد به کار بست.
در زمان جنگ، به عنوان جهادگری وطن پرست در نقش یکی از مدیران ارشد جهاد و پشتیبانی جنگ، انجام وظیفه نمود و بعد از جنگ، دانش و تجربیاتی که از کشور هلند آموخته بود از جمله "دانش به کارگیری نرمافزارهای کاربردی و جی آی اس" را به نسل جوان جهادکشاورزی استان آموزش و انتقال داد.
مرد دغدغهمند توسعهی لرستان، مدیر کل آب و فاضلاب استان لرستان شد و منشأ خیر و برکتی هم برای استان و هم برای خرم آباد گردید.
مهمترین کارایشان جدا کردن فاضلاب شهرخرم آباد از بستر رودخانه و هدایت آن به سمت تصفیه خانه بود که این کار بزرگ فراموش نشدنی درجه شهریت خرم آباد را بالا برد.
به اعتراف بسیاری از مسئولان استان لرستان، این سرباز توسعهی شهر خرم آباد، همیشه پای کار بود.
به گواهی مدیران مدیریت شهری خرم آباد، مهندس مجتبی صورتیان همواره در کنارشان بوده و هر جا هم که نیاز بوده برای گره گشایی از مشکلات مدیریت شهری چه در تعریض خیابان ساحلی و تعامل با مالکین محترم و چه در بازگشایی باند کندرو "کارخانهی آرد" و "بلوار تمدن" و سایر نقاط و چه نظاممند کردن همهی امور، از آنجایی که مردم قول و قرار و شخصیتایشان را قبول داشتند اعتبار خود را به میدان میآورد و از اقدامات مدیریت شهری در توسعه و ساماندهی شهر خرم آباد حمایت میکرد.
شانس یاری کرد که چند بار خدمت این مرد بزرگ برسم و با دغدغههای بزرگایشان، آشنا شوم. او سالها از کار اداری بازنشسته شده بود؛ اما هیچ وقت از دغدغهی توسعهی استان لرستان و شهرخرم آباد فارغ نشده بود و همواره به عنوان کنشگر حوزهی اجتماعی، زیست محیطی، انجمنهای مردم نهاد و عضو جامعهی مدنی استان حضوری کنشگرانه و هموارهایدهای برای ساختن داشت.
هرجا که او پا میگذاشت، آنجا وجدان کاری، نگاه علمی، پایایی امور و اعتماد مردم بود و مجموعهی این مؤلفهها، سرمایهی اجتماعی هنگفتی برای او فراهم کرده بود به شکلی که نام او کرور کرور اعتبار و ارزش و اطمینان و امنیت بود.
مهندس صورتیان را در حوزهی کار عمرانی و اجتماعی هم درک کردم. سخنش اعتبار و سند بود. هیچ قولی نداد که به آن وفا نکند، هیچ سخنی نگفت که در آن، تصور غیبت همنوعی برود، برای همه دوست داشت. پیشگاه او امنیت بود. کمترین تظاهر به دینداری داشت اما همه گواهی میدهند که صورتیان مرد اخلاق و معنویت بود.
از یک طرف بسیار خوشحالم شهر ما، چنین کسان نامآوری دارد که مایهیامید و لنگر و سکان جامعه هستند و از طرفی بسیار متأسف هستم که آن گونه که شایسته بود، مردم، این گنجها و مرواریدهای در صدف مانده را نشناختند تا امروز که دستشان به کلی از دنیای ما کوتاه شد.
امیدوارم در فرداهایی نزدیک برای شناخت بیشتر این انسانهای سودمند و گرانسنگ و در عین حال بیادعا، کنگرههایی برگزار و ابعاد شخصیتی این بزرگان برای مردم روشنتر شود تا راه و مرام و مسلک و سلوکشان برای جوانان و نسلهای بعدی که فرزندان این خاک و این شهر هستند، سرلوحه قرار گیرد.