خبرگزاريها- پنجم دیماه 1392: اعضاء شورای اسلامی شهر خرمآباد پس از 3 ساعت بحث و بررسی و تبادل نظر اقدام به رایگیری نمودند که «محمد مهرابی» با اکثریت قاطع آراء با 11 رای از 12 رای ماخوذه به عنوان شهردار خرمآباد انتخاب شد.
خبرگزاريها- بیستودوم خردادماه 1393: اعضای شورای اسلامی شهر خرمآباد به اتفاق آراء قصد استيضاح محمد مهرابي شهردار خرمآباد را دارند!
نكته: باز خوب است که اعضای محترم شهر خرمآباد همه کارهایشان را به اتفاق آراء و اکثریت آراء انجام میدهند وگرنه ممکن بود کسی فکر کند شورای شهر خرمآباد دارد سیاسیکاری يا طايفهبازي میکند! در حالی که هم انتخاب آقای مهرابی از سر دلسوزی برای شهر بود و هم استیضاح او! بسوزد پدر دلسوزی...
خرمآباد شهر سخاوت و مهرباني!
لقبي که شهرداری خرمآباد برای این شهر باستانی انتخاب کرده است و از آن استفاده میکند، «خرمآباد شهر سخاوت و مهربانی» است.
لقبی که معلوم است از سر بیحوصلگی انتخاب شده است چون ویژگی خاصی از این شهر را بیان نمیکند. یعنی ما به راحتی میتوانیم بگوییم یزد شهر سخاوت و مهربانی، دهلران شهر سخاوت و مهربانی، لندن شهر سخاوت و مهربانی، آباده شهر سخاوت و مهربانی، مشهد شهر سخاوت و مهربانی و ... همه شهرها به نوعی میتوانند مصداق شهر سخاوت و مهربانی باشند، اما وقتی میگوییم یزد شهر بادگیرها، دیگر نمیتوانیم بگوییم خرمآباد شهر بادگیرها، چون فقط یزد است که شهر بادگیرهاست. فقط رشت است که شهر باران است. فقط سائوپائولو است که سرزمین باران است. وقتی هم که میگویند پاریس «شهر نور» برایش دلیلی دارند که شهری دیگر را نمیتوان «شهرنور» نامید.
به هر حال «خرمآباد شهر سخاوت و مهربانی» اصلاً برازنده خرمآباد نیست و خاصیتی از این شهر را انتقال نمیدهد. وقتی میگویند به نظنز «باغشهر تاریخی» خوش آمدید، یعنی به نطنز باغشهر تاریخی خوش آمدید نه به جای دیگر.
مثالها از این دست زیاد است. امیدوارم شورای شهر و شهرداری خرمآباد با دقت فراوان به دنبال لقبی خوب و با مسميبرای این شهر باشند يا در اين زمينه فراخوان بدهند.
رضا ساكي