مجتبی پسند/ پلدختر: شهرستان پلدختر به‌رغم آب و هوای مناسب، خاک حاصلخیز و ظرفیت‌های مختلف در حوزه‌های طبیعی، کشاورزی، صنعت و گردشگری اما همچنان در محرومیت به سر می‌برد و جوانان این دیار به سبب نبود اشتغال پایدار به اجبار راهی شهر‌های صنعتی شده یا به پدیده‌ای به نام شوتی که کلمه‌ای آشنا ولی دلهره‌آور برای لرستانی‌ها است روی آورده و جان خود را برای لقمه‌ای نان کف دست گرفته‌اند
سرنوشت لرستان با فقر، عدم پیشرفت، بیکاری جوانانش و... گره خورده است. بیکاری به عنوان یکی از بزرگترین معضلات کنونی استان لرستان منشأء اصلی آسیب‌های اجتماعی زیادی می‌باشد و امروز به معضلی بزرگ برای جوانان تبدیل شده که در برخی از شهر‌های این استان از جمله پلدختر بسیار قابل لمس و درک است.در سال‌های اخیر با توجه به افزایش فارغ التحصیلان دانشگاهی و کمبود ظرفیت‌های شغلی، گرایش بسیاری از جوانان پلدختری به مهاجرت و رفتن به استان‌های برخوردار زیاد شده به طوری که بیشتر خانواده‌ها فرزندانشان را برای یافتن شغل و لقمه‌ای نان راهی دیار غربت کردند!
چند سالی است که برخی جوانان اقدام به حمل قاچاق کالا تحت عنوان شوتی از جنوب به پایتخت می‌کنند. بیشتر جوانانی که وارد خط خودرو‌های شوتی می‌شوند بهتر از دیگران به خطرات این شغل کاذب و خطرناک آگاه هستند اما به دلیل نبود شغل، خطر و سختی آن را به جان خریده‌اند.
در چند سال گذشته تاکنون چندین نفر از جوانان پلدختری قربانی نبود اشتغال پایدار در این شهر شده و در جاده‌های جنوب به پایتخت جان خود را از دست داده‌اند و خانواده‌های خویش را برای همیشه داغدار کردند. همه می‌دانیم و باور داریم اگر در شهرستان پلدختر کارخانجات تولیدی یا صنعتی وجود داشت چنین اتفاقاتی نمی‌افتاد که تحصیل کرده‌های ما در مسیر جنوب به پایتخت در حرکت باشند و جان خود در این مسیر از دست بدهند.
چه خانواده‌هایی که بجای نان، جان جوانانشان در این راه قربانی شده تا مادران این دیار سیاه پوش جوانانی باشند که قرار بود نان‌آور آنان باشند! سالهاست طلوع خورشید و مرگ جوانان پلدختری در غربت همزمان شده است. به هرحال متولیان مربوطه و مسئولان باید فکری برای این مشکل کنند تا شاید خانواده‌های کمتری داغدار این شغل کاذب شوند.
بار سی شوتیا قاچاقیه
کاری که آخرش هوالباقیه