شهرام شرفی/ یافته: اول شهریورماه هر سال در کشور ما به مناسبت سالروز تولد ابوعلی سینا، پزشک، فیلسوف و حکیم نامدار ایرانی، به عنوان روز پزشک نام‌گذاری شده است.
این روز را به همه پزشکان و مجموعه‌ی کادر بهداشت و درمان کشور و استان که رسالت سنگین حفاظت از سلامت جمعیت کشور را برعهده دارند شادباش می‌گویم.به ویژه در مدت بیش از یک سال گذشته تاکنون که کشور ما همچون بسیاری از کشورهای جهان درگیر مبارزه با بیماری کووید 19 (کرونا) شده است وظیفه‌ی پزشکان، بسیار سنگین‌تر شده و شاهد بوده و هستیم که تعدادی از اهالی خانواده‌ی بهداشت و درمان کشور نیز در این راه و در راه خدمت به مردم و جامعه، شهید شدند.
اما بد نیست به مناسبت روز پزشک، یادی کنم از زنده‌یاد دکتر هوشنگ اعظمی‌لرستانی از ایل بیرانوند که سال‌ها پیش در لرستان، طبابت کرد و امروزه بعد از سال‌ها، همچنان نام وی در اذهان عمومی مردم استان لرستان به یادگار مانده است و در سطح خانواده‌ها نیز اسم و نام وی یک نام کاملاً نیک شمرده می‌شود.
زنده‌یاد دکتر هوشنگ اعظمی لرستانی، هم پزشک بود و هم فعال سیاسی مبارز با رژیم دیکتاتوری پهلوی.
او در نهایت جان خود را در راه مبارزه با دیکتاتوری پهلوی از دست داد اما اسم و نامش، همواره نسل به نسل به نیکی بر زبان‌ها جاری می‌شود.
مردمان استان مدام از خاطراتشان که می‌گویند این نکته را بیان می‌کنند که زنده‌یاد دکتر هوشنگ اعظمی‌لرستانی، همواره درد بیماران را درک می‌کرد و به بیمارانی که توانایی مالی خرید دارو نداشتند کمک مالی می‌کرد.
او با حوصله و شکیبایی به سخنان بیمار گوش می‌داد و با درد بیمارش از نظر روانشناسی و روانی، همذات‌پنداری می‌کرد تا بیمار از نظر روحی و روانی، احساس کند پزشک معالج او، نه فقط پزشک بلکه دوست و رفیق اوست.
روحیه مردم‌داری و مردم‌گرایی وی هم نقل محافل است و اینکه هرگز با بیمار، با بداخلاقی برخورد نکرد و هیچ‌گاه از درد و رنج مردم به‌ویژه نیازمندان، غافل نشد و به معنی واقعی کلمه، یک پزشک متعهد، پاسخگو و مسئولیت‌پذیر در اجتماع بود.
علاوه بر مطالعات و دانش تخصصی وی که پزشکی بود او دستی در شعر هم داشت و اهل مطالعات متنوع در حوزه‌های علوم اجتماعی، علوم انسانی، جامعه‌شناسی، فلسفه و علوم سیاسی بود و به همین علت نوع مطالعات وی از نوع چندبعدی و چندوجهی شمرده می‌شد.
زنده‌یاد دکتر هوشنگ اعظمی‌لرستانی از ایل بیرانوند، فقط نگاه تجاری و درآمدزایی به حرفه و شغل خویش نداشت و حرفه و شغل را یک وسیله و یک ابزار برای خدمت به خلق و خدمت به جامعه می‌دانست.
نوع‌دوستی وی و تلاش وی برای کمک به بیماران نیازمند، از او یک شخصیت اخلاق‌گرا و مردم‌دار، نزد مردم استان لرستان ساخته بود.
از سوی دیگر، این پزشک لرستانی، نسبت به تحولات روزانه‌ای که در جامعه سپری می‌شد بی‌تفاوت و منفعل نبود و تلاش می‌کرد در حرفه‌ی خود و حتی فراتر از حرفه‌‌اش (فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی)، رویکرد و رفتاری کاملاً مسئولانه به‌ویژه در برابر اقشار آسیب‌پذیر جامعه داشته باشد.
برای همه‌ی پزشکان و پرستاران و همه اعضای خانواده‌ی سخت‌کوش بهداشت و درمان کشور و استان، آرزوی موفقیت هرچه بیشتر برای خدمت به مردم را دارم.