"تصور کنید که قرار است مراسم تشییع برادرت، پاره‌ی تنت را تک و تنها برگزار کنی! فقط تصور کنید! چقدر سخت است که جنازه‌ی برادرت را در چنین شرایطی از غسالخانه شهر تحویل بگیری و راننده‌ی آمبولانس که تنهاییت را می‌بیند، تنها دادرست می شود و طرف تابوت عزیزت را می‌گیرد و به کمکت میاید! و در پایان هم مراسم خاکسپاری را با ۵ نفر برگزار کنی و جگرگوشه‌ات را این‌گونه غریبانه و فقط به خاطر حفظ سلامت و جان مردمی که دوستشان داری و حاضری نیستس ذره ای سلامتشان به خطر افتد، راهی خانه‌ی ابدی کنی!"...
این فقط بخشی از صحبت‌های یکی از همشهریان باشرافت و متعهد خرم‌آبادی است که بعد از دیدن تصاویر مراسم تشییع و خاکسپاری در این روزها که کرونا هر روز، وحشی‌تر از دیروز شده و قربانی می‌گیرد، عده‌ای بدون رعایت به مصوبات ستاد کرونا استان مبنی بر عدم برگزاری هرگونه مراسم تشییع و ترحیم، آن‌هم باحضور حداکثری، مراسم خاکسپاری و ختم برگزار می‌کنند! غم مرگ برادر یک‌طرف، حسرت برگزاری مراسم باشکوه هم بر این اندوه جانکاه می‌افزاید!او می‌گفت: «غم از دست دادن عزیز، خیلی سخت است و فراق برادر سخت‌تر؛ اما آن‌چه من و خانواده‌ام را مجاب کرد که غریبانه مراسم تشییع برادری که سال‌ها به‌همراه خانواده در مراسمات شادی و شیون شرکت کرده بودیم را راهی منزل آخرت کنیم، احترام به مصوبات ستاد کرونا که همان «قانون» است و مهم‌تر از آن، حفظ سلامتی مردم وجلوگیری از انتشار این ویروس لعنتی بود که اگر می‌شد زمان را به عقب برگرداند، دوباره به احترام مردم و حفظ سلامتشان مراسم را آن‌گونه که انجام دادیم، برگزار می‌کردیم!
عدم رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی از طرف خیلی از مردم، بخصوص در مراسمات تشییع و ترحیم که متاسفانه با حضور حداکثری هم همراه است، داغ ما را تازه‌تر می‌کند! اندوهی که هم مرگ برادر و آن بدرقه‌ی غریبانه را تداعی می‌کند و هم فکر کردن به این‌‌که در این روزها که آمار قربانیان لحظه‌به‌لحظه درحال افزایش است، چرا عده‌ای تا این حد بی‌تفاوت شده‌اند؟!»
نگارنده معتقد است، این دوگانگی رفتارها باتوجه به فرهنگ جامعه‌ی ایرانی چندان جای تعجب ندارد، رفتارهایی که ریشه در ضعف فرهنگ خودمحوری، غلبه‌ی احساسات بر خردورزی و رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی ما ایرانیان دارد!
یکی بارعایت تمامی دستورالعمل‌ها، از خود می‌گذرد و باید جوابگوی خانواده و ایل و تبار خود باشد که در برابر درخواست و تقاضای آنان برای برگزاری مراسمی باشکوه به‌خاطر مردم مقاومت می‌کند و این خاطره‌ی تلخ تا ابد در ذهن او و خانواده‌اش به یادگار می‌ماند! دیگری هم بدون رعایت به حقوق شهروندان و نادیده گرفتن سلامت دیگران در موارد مشابه و دهن‌کجی به قانون، سلامت مردم را نشانه می‌رود! البته این تنها نمونه‌ای از رفتارهای دوگانه‌ای ما در رعایت بهداشت نسبت به دردسرهای درامان ماندن از کروناست!
یک نکته اما خیلی حائز اهمیت است؛ بی‌توجهی و عدم نظارت ستاد مقابله با کرونا، حداقل به مصوبات خودشان است که فقط جنبه‌ی تبلیغاتی دارد و به نوعی رفع تکلیف است، سبب شده عده‌ای که نسبت به موارد فوق پایبند بوده‌اند یا از موضع خودشان کوتاه بیایند و پشیمان بشوند و عده‌ای هم که بی‌تفاوت هستند، بی‌تفاوت‌تر بمانند!امین جعفری/ پایگاه خبری یافته