دیشب در مرگ محمد دوست دوران کودکی، دکتر هدایت صادقی آموزگار ادبیات دوران دبیرستانم و همه‌ی هم‌استانی‌هایم، که بر اثر بیماری مهلک کرونا روی در نقاب خاک کشیدند، گریستم. کمرم شکسته. هیچ‌گاه این‌قدر مصیبت یک‌جا ندیده بودم.

یادم می‌آید وقتی دکتر هدایت صادقی دبیر ادبیات دبیرستان نمونه دولتی، با آن صدای آرام و رفتار متینش، این نیایش دلنشینِ علی شریعتی، که « خدایا! چگونه زیستن را به من بیاموز، چگونه مردن را خود خواهم آموخت» برای ما شاگردانش می‌خواند.

جنگی نابرابر درگرفته. الشتر خط مقدم این جنگ است. بدون‌شک تهیه دارو و فعالیت‌های درمانی و حتی دعا و نیایش به عهده پشت جبهه‌ی این جنگ است. خبرها حاکی از آنست، تنها بیمارستانِ الشتر لبریز است.

یادمان باشد، زمانی که فشار بر الشتر به عنوان خط مقدم جبهه، بیش از حد شود، همه با هم در این جنگ خواهیم باخت.

 

سیمای شهری الشتر، تا پیش از این پر بود از بنرهای تبریک قبولی آزمون‌های علمی گوناگون و انتصاب در مقام‌های کشوری، اما حالا چه؟!

 سر هر کوی و برزن پارچه مشکی مصیبت برپاست و انگار خاک مرده پاشیده‌اند. از آسمان بلا می‌بارد.

 

یقین دارم، در این برهه، فضیلت صداقت از آذین امید کاراتر است. اگر باورتان این است که اوضاع الشتر عادی است، پس جلسه ستاد مدیریت مبارزه با بیماری کرونا استان را با حضور همه‌ی اعضا در اتاق مدیر بیمارستان امام خمینی الشتر و با همان‌ پوشش و امکانات محافظتی پرسنل این بیمارستان برگزار کنید، وگرنه شما را بخدا همه چیز را همان‌طور که هست به مرکز گزارش کنید.

کرونا درد مشترک مردم ایران است، یقین دارم، این رزم مشترک هرگز جدا جدا، درمان نمی‌شود.

عجیب اینکه در یکی از خطوط مقدم جبهه جنگ با کرونا، هنوز خبری از حضور رییس جمهور، نماینده مجلس، سایر مقامات کشوری و هیچ‌کدام از اعضای ستاد ملی مبارزه با کرونا نیست؟

از بیمارستان الشتر خبر می‌رسد، ملزومات مورد نیاز جهت مقابله با ویروس کرونا از جمله کیتهای تشخیصی، انواع ماسک تنفسی، دستکش، الکل اتیلیک و دستگاه‌های تنفسی کم دارند، مراجعین می‌گویند بیمارستان متخصص ریه و عفونی ندارد و پرستاران خسته و بی‌حفاظند.

آقای دکتر نیکبخت، آمار خود را با آمار آقای خسروی فرماندار الشتر مطابقت دهید. اگر از فرماندهان هشت سال دفاع مقدس بپرسید، به شما می‌گویند در جایی که جنگ باشد، گزارش و دفتر و دستک مرتب می‌خواهد.

آقایان مسئول، در مواجهه با چنین وضعیتی، عقل سلیم اقتضاء می‌کند که الأهم فالأهم کنید، ادارات دولتی استان را در این روزهای پایانی سال می‌شود تعطیل کرد تا الکل، ماسک، دستکش و مواد ضدعفونی کننده سهمیه‌بندیِ کمتری مصرف شده و طبیعتاً باقیمانده به داد سربازان در خط مقدم جبهه برسد. آقایان تصمیم‌گیر، دیر یا زود کرونا‌ می‌رود و عملکردها می‌ماند.

 

تنها وظیفه شما این‌است که در قرنطینه خانگی بمانید و همه با هم برای رفع این بلیه دعا کنیم که به یقین در میان جمع شما دستان پاک و قلوب سلیمی وجود دارند که دعایشان مستجاب گردد. ولی اولین دعای ما این باشد که:‏ خداوندا به بیماران شفا، به داغداران و سوگواران صبر و اجر و به خدمتگزاران شجاع، صادق و دانا توفیق و سلامتی عنایت فرما. آمین یا رب العالمین.

 

✍مهدی حسنوند/یافته

مصائب مشترک کرونا