عليمحمد ساكي شهردار فقيد خرمآباد كسي بود كه در زمان خدمت، رنج و مرارتهاي بسياري از سوي منتقدان تحمل كرد، اما بعدها همه ديدند كه هرگز چون اويي در منصب شهرداري خرمآباد پيدا نشد و چه خدمات و يادگارهايي براي ما و فرزندانمان در اين شهر بر جاي گذاشت.
به راستي ما با چنين بزرگمردی چه کردیم که حتی راضی نبود جسدش در خرمآباد به خاک سپرده شود؟! نقل است که هنگام رفتن از شهرداري خودنویسي طلا که یکی از پیمانکاران وقت به او هدیه داده بود را تحویل داد و گفت كه این را به شهردار خرمآباد هدیه دادهاند، نه به علیمحمد ساکی! لذا خودنويس را به مسوول وقت انبار شهرداری تحویل داد.
به راستي ما با چنين مرداني چه کردیم؟ پس از وي شهرداران بسياري منصوب شدند ولی به دور از عمران و آبادانی! حالا هم يكي مثل نصيري پيدا شده كه بايد تاوان خدماتش را به كساني پس بدهد كه چون خودشان از او خوششان نميآيد، سعي دارند به هر نحو شده شهردار قابل ما را از خدمت به اين شهر محروم نمايند و براي اين افراد فرقي هم ندارد كه تمام مردم شهر اين عمل آنها را ناشايست برشمرند!
در ابتدا بايد ذكر كنم كه قصدم از اين نوشتارتخریب شخص يا جناح خاص سیاسی نیست چون خوشبختانه نه وامدار کسی بودهام و نه نیازمند حمایت سیاسی گروه خاصی هستم، ولی چشمی که خدمت مردان کاربلد را دید و آن را به روي حقیقت بست به شعور خود و مردم توهین کرده است!
با شروع به كار شوراهای اسلامی شهر و روستا در زمان دولت سیدمحمد خاتمی، شوراي شهر خرمآباد نيز تاسیس شد، ولی اكثريت اعضاي آن تا کنون در کدام دوره جهت خدمت به مردم اين شهر گامي مثبت و بدون نيت و منفعت شخصي برداشتهاند؟ مايليم با ذکر سند و مدرك به مردم آگاه خرمآباد اين آمار اعلام کنند.
اصلاً هدف از تشکیل شورا چیست؟! حال که چند دوره از عمر این نهاد مردمی میگذرد تا به حال کسی از عملکرد خوب اعضاي آن دم زده است؟ آيا مردم غرض و مقصودي دارند كه از عليمحمد ساكي به نيكي ياد مي كنند اما از اعضاي شوراي شهر خير؟! حتماً چيزي عامالمنفعه از آنان نديدهاند! سفارشها براي استخدام بستگان و ساير موارد ناخوشايندي كه مدام به گوش مردم ميرسد چنان نفرتي در آنها ايجاد كرده كه بر خود لعنت فرستادهاند اگر بار ديگر به چنين كساني راي دهند!
مگر غیر از این است که بزرگترین تصمیم شوراها انتخاب شهردار است؟ آیا ابقاي شهرداری که سال گذشته به عنوان يكي از شهرداران نمونه کشور انتخاب شده، نیازبه فکر و تصمیمگیری دارد؟
آقايان رييس و نايبرييس كنوني شوراي شهر خرمآباد بفرمايند مورادي که مشخص ميكند یک نفر به عنوان شهردار برتر کشور انتخاب شود چیست؟ مردی که با دست خالی به عنوان شهردار نمونهي مدیریت شهری انتخاب میشود و باید از او به عنوان نماد مدیریتی نام برد، را به گونهاي دلسرد مي كنند كه باعث تاسف اذهان عمومی شده است.
با این گونه حرکات، استعدادهای مدیریتی را نابود كرده و قرباني مقاصد سياسي و شخصي خويش ميكنيم به گونهای که اگر قرار است مردی دیگر چون هرمز نصیری پای به عرصه مدیریت شهری بگذارد، ديگر خدمت نمیکند! میدانید چرا؟ در خلوت خود مرور میکند که وقتی با كسي که شهدار برتر مدیرت شهری شده اینگونه برخورد میشود با من قرار است چه برخوردی صورت بگیرد؟! لذا خیلی ساده دست روی دست میگذارد و فقط بلوارها را رنگآمیزی میکند!
ما در حال استعدادکشی مدیران موفق هستیم در حالی که داعیه تربیت مدیران موفق را داریم! در حال ورق زدن تاريخ گذشته خود هستیم. دست روزگار هم با مردم شهرمان خوب نبوده است. اگر چه برخي از اين این گرهها به دست مردی به نام مسعود مختاری باز شد، اما وي نيز ناچار شد با افراد آویزانی در حوزه مدیرت کاریاش بجنگد تا فضا را برای مردان کاربلد باز کند. مقداری هم موفق بود و فضا را از افراد ناکار آمد خالی کرد. چرخ عمران شهری در حال حرکت بود که به یک باره او نيز قرباني خواستههای نامعقول برخی از افراد سودجو شد و رفتن را به ماندن ترجیح داد.
با وجودي كه بعد از انقلاب شکوهمند اسلامی انتخاباتهای مختلف در کشور ما طبق فرمایشات رهبر فرزانه هر دوره به صورت باشكوهتر از دورههاي قبلي برگزار میگردد، ولی در غرب کشور، به دلیل بافت خاص فرهنگي و اجتماعی از قبيل ديدهاي عشیرهای و طایفهاي تا کنون ذهنیت فرهنگی و دیدسیاسی خوبي حاكم نبوده برخوردار نبوده و سالهاست در جاهايي مثل شوراي شهر از اين موضوع رنج ميبريم.
متاسفانه اگر فردی مدیری کاربلد بوده و از دانش بالایی برخوردار باشد، ولی از طایفه پرجمعیتی بیبهره باشد يا خودش را بنده و زرخريد بزرگتر يك باند جناحي و سياسي نكند، باید بیرون از گود به نظاره بنشیند! این خود یک مشکل اساسی است که در بحث انتخاب شوراهای شهر از شدت بیشتری برخوردار بوده و مردم این مناطق نيز تا كنون به اهمیت كار شوراها پی نبرده و به سادگی از کنار آن گذشتهاند، لذا اکثرا منتخبان شوراها با آرای مناطق روستایی يا تكيه بر ديد كوتاه اعضاي طايفه خود به شورا پای میگذارند.
متاسفانه ساير مردم آگاه شهری و روستایی رایشان حکمگذار نیست. قصدم توهین به مناطق روستايي نیست، بلكه منظور، فرهنگِ انتخاب افراد کاربلد از طريق شايسته سالاري به جاي تحريك عرق طايفهاي است. من خود افتخار میکنم که نیاكان گذشتهام هم روستازاده بودهاند، اما جایگاه تصمیمگیری مدیریت کلان شهری مردی میخواهد کاربلد و دوراندیده كه از ديد بازي در امور برخوردار باشد.
جای آزمون و خطا نیست این جایگاه به کسی تعلق دارد که درسآزموده مشکلات اجتماعی روانشناسی باشد. مدیریت شهری خوانده باشد. مدیریت ترافیک داشته باشد. در بحث حقوق توانا باشد. از نظر مالی غنی باشد تا خداي نكرده دچار وسوه نشود. از نزدیک چند شهر موفق ایران و دنیا را بازدید کرده باشد. به طور مثال شهردار و اعضاي شورای شهرهايی چون اصفهان و شیراز به طور سالیانه ماموریت خارج کشور دارند به خاطر بازید از شهرهای موفق و البته با چشم عمرانی نه توریستی! ما تاکنون چند بار از این ماموریتها داشتهایم؟!
متاسفانه درشوراهای ما، افراد طوایف يا مهرهدرشتهاي سياسي براي اعضا تصمیم ميگیرند. وای بر ما! به کجا میرویم؟! در دنیایی که مدرن شده و دائم در حال پیشرفت است، ما با ديد رييس شوراي شهري كه قصد دارد ديگاه بسته مديريتاش را بر مردم يك شهر حاكم كند به کجا میرویم؟ با مردانی همچون مهندس هرمز نصیری چه میکنیم؟ مردی که بعد از مدتها خرمآباد را با دستهای خالی ولی توانمند احیا کرد.
آیا از بودجه شهرداری با خبرید؟ آیا تا کنون از خود پرسیدهاید که تحولات اخیر شهر در دوران مدیریت این مرد توانمند چگونه رخ داده؟ آیا میدانید تملک و بازسازی قبرستان خضر، احیای میادین شهر، ساخت و تکمیل پارک شهر و احیا دریاچه زیبای کیو که کمتر از ساخت آن نیست باچه ممارستهای صورت گرفته است؟ آیا میدانید آزادسازی قلعه فلکالافلاک که به یک آرزو تبدیل شده بود چگونه صورت گرفت؟ و هزاران مورد دیگر...
حال از آقايان مخالف شهردار و مخالف مردم شهر (نه آن طايفه و فاميلي كه به چند مخالف حاضر در شورا راي دادهاند) ميپرسيم چرا تا کنون این موارد عملی نشده بود؟ چرا ما فرق بین خدمتگزار و کسی که چوب لای چرخ توسعه شهرمان میگذارد را تشخیص نمیدهیم؟ فرق کسی که با مدیریت خود طی این مدت کوتاه شهر را به صورتی متحول کرده که در بین این همه شهرهای بزرگ کشور نشان لیاقت و برترین شهردار کشور را میگیرد، نشان ازلیاقت و توانمندی است.
آیا تا کنون به این فکر کردهاید که آیتمهایي که یک نفر به این درجه برسد چیست؟ نه! حتماً نمیدانید! چون در این صورت میفهیمديد که هرمز نصیری به شهر ما نیاز ندارد بلکه این ما و عمران شهرمان است که به مردی چون او نیازمندیم. نصیری در خانوادهای بزرگ شده که نشان ایمان و لیاقت را سالهای گذشته و حتي قبل از انقلاب از مردم گرفتهاند. نشانی که در پس آن پدری با نام حاج صادق نصیری مردی ازجنس همین مردم، كسي كه خود و خانوادهاش را فدای امام حسین(ع )کرده نشسته است.
او در دامان خانوادهای بزرگ و متدین پرورش یافته که نه نیاز مالی دارد و نیازمند معروفیت است. نصيري آمده چون گذشتهگانش خدمت کند. انصافاً هم با دست خالي کاری کرده کارستان. هم مردمدار و هم فنی است. از احترام خاصی بین مردم خرمآباد بهرهمند است و ریش خود را گرو اتمام پروژهها گذاشته است، لذا ياد مرحوم عليمحمد ساكي را زنده كرده است.
شهر ما تا کنون از نبود ترمینال رنج برده ولی باز نصيري است که شروع به اجراي اين طرح کرد و این پروژه هم تا مدتی دیگر رنگ حقیقت به خود میگیرد.
لذا از آنها كه به عنوان نماينده ما در شوراي شهر هستند تقاضا داريم ما را هم در نظر داشته باشند و به جای اتلاف وقت، به فکر سرازیر کردن بودجه و سرمایه راي خرمآباد باشند تا زا آنها نيز نامی در تاريخ اين شهر به نيكي بماند.
جا برای نصیریها در عرصه مدیریت کلان کشور باز است ولی این ما هستیم که از نبود این گونه افراد متضرر خواهیم شد. پس دست در دست یکدیگر نهيد و برای شهر تاريخي خرمآباد قدمهای مثبتي بردارید.
نام نیکو گر بماند ز آدمی به کز او ماند سرای زرنگار
دیدگاهها