یکی از موضوعات بودجه 97، درصد افزایش حقوق کارکنان دولت است.
اگر در سال 97 حقوق‌های بالای 5 میلیون تومان افزایش نداشته باشند، حقوق هیات علمی دانشگاه‌ها برای اولین بار، افزایشی نخواهد داشت.
بر اساس هرم هیات علمی (مربی، استادیار، دانشیار، استاد تمام و استاد ممتاز) حقوقی که دریافت می‌کنند بین 5 تا 15 میلیون است. این مبالغ در مقایسه با سایر کارکنان دولت بالاتر است ولی در مقایسه با هم‌طرازان در بخش خصوصی، در مقایسه با 15 کاسبی آزاد در کشور (احتمالاً با مدارک در حد دیپلم) و در مقایسه با دریافتی هیات علمی سایر کشورها پائین است.
لازم به ذکر است به لحاظ جایگاه ویژه، اعضای هیات علمی و قضات از قوانین استخدامی جاری کشور مستثنا بوده و قوانین مربوط به خود را دارند.
اگر به هر دلیلی این اتفاق بیفتد می‌توان حدس زد چه نتایجی در بر خواهد داشت... یقیناً انگیزه اعضای هیات علمی برای کار و فعالیت علمی کاهش می‌یابد. بار اصلی فعالیت‌های علمی و پژوهشی کشور بر دوش اعضا هیات علمی است و این کار بر پیشرفت علمی کشور تاثیر گذار خواهد بود. علاوه بر این در شرایط فعلی ایجاد یک کانون نارضایتی جدید از نظر سیاسی‌کار عاقلانه‌ای نیست.
چه باید کرد؟
آقایان نماینده کافی است از اصل ساده مشورت استفاده کنید تا بهترین راه‌حل‌ها به شما ارائه شود. در اینجا دو مورد از گفتنی‌ها بر اساس توجه به کیفیت و بهره‌وری (چیزی که سخت نیازمندان هستیم) گفته می‌شود و بعضی هم نیازمند ارائه شفاهی است. مطابق آمار و در مقایسه با جمعیت، تعداد مراکز آموزش عالی کشور ما بسیار بالاست و عمده آن‌ها هم فارغ‌التحصیل بی‌مهارت بیکار تحویل جامعه می‌دهند. با کمال تاسف اغلب این مراکز، حاصل لابی‌گری برخی نمایندگان بوده‌اند نه نیاز کشور. چرا جلوی گسترش این دانشگاه‌های بی‌کیفیت را نمی‌گیرید؟ چرا بسیاری از این مراکز بی‌خاصیت را تعطیل نمی‌کنید؟ اگر این اتفاق بیفتد صرفه‌جویی بزرگی در کشور رخ می‌دهد.
در حال حاضر تعدادی از اعضای هیات علمی (20 تا 25%) فاقد کارایی بوده و مشمول رکود علمی هستند. مطابق قوانین و مقررات باید عذر آن‌ها خواسته شود. چرا این قانون را اجرا نمی‌کنید؟ چرا می‌خواهید آن دسته از اعضا هیات علمی که تلاش می‌کنند و بار علمی کشور را بدوش می‌کشند تنبیه کنید؟
لذا از نمایندگان محترم تقاضا می‌شود بجای قانون همه یا هیچ از اصل افزایش بهره‌وری استفاده کنید. خواهید دید که هم پیشرفت علمی کشور تضمین می‌شود هم رضایت‌بخش مهمی از جامعه تأمین می‌شود و هم در منابع مالی کشور صرفه‌جویی می‌شود.دکتر بهرام دلفان/ استاد دانشگاه علوم پزشکی لرستان