یافته، اولین پایگاه خبری دارای مجوز در لرستان

هفته قبل، به قصد مأموریت اداری عازم استان یزد شدم، هدف از این مأموریت بررسی وضعیت یکی از شرکت‌های تولید سُفال در شهرستان میبد بود.
برابر اطلاعات اولیه، وضعیت این بنگاه اقتصادی چندان تعریفی نداشت و حقوق معوقه چند ماهه کارگران، گواه این موضوع بود.
فرسودگی خط تولید، مشکلات بازاریابی و قیمتِ تمام‌شدهِ بالا، مهم‌ترین عوامل بحران در این شرکت بود.
به‌قصد جمع‌آوری اطلاعات بیشتر، با کارگران وارد مذاکره شدم. در جریان صحبت و گفتگو با کارگران، یک نکته بسیار مهم، توجهم را جلب کرد، این که هیچ‌کدام از کارگران از حقوق معوقه سخنی نگفتند و همه تلاش داشتند تا راهکاری برای توسعه و راه‌اندازی این شرکت ارائه دهند. بسیاری از آن‌ها اعتقاد داشتند هر چند این شرکت بحران مالی دارد، اما اگر تدبیری اندیشه نشود، بی‌شک با مرگ این بنگاه اقتصادی مواجه خواهیم شد.
بسیاری از آن‌ها حاضر بودند، آستین بالا بزنند و خط تولید را به همت خودشان سروسامان دهند.
ختم کلام را هم یکی از کارگران مطرح کرد و گفت: اگر این شرکت منحل شود، بی‌شک جریان زندگی برای حداقل 200 نفر با مخاطره همراه خواهد شد، لذا هر اقدامی لازم باشد، چون سرباز، آماده جان‌فشانی هست.
دیدگاه تحسین‌برانگیز این کارگر یزدی، نشان از فرهنگ بالای کار در این استان داشت، استانی که مشکل بیکاری حاد ندارد و از نظر شاخص اقتصادی نیز جایگاه مناسبی در کشور دارد.
مرور دیدگاه این کارگر یزدی، خاطرات حضور در شرکت پرس ایران در خرم‌آباد در دهه 70 را برایم تداعی می‌کرد. البته نه خاطرات خوب، بلکه خاطراتی که کاملاً با افکار این هم‌وطن یزدی در تضاد بود.
آن سال‌ها در شرکت پرس ایران مسئولیتی داشتم، به یاد دارم که برخی کارگران بومی خودمان فقط یک شعار را در محیط کار، ملاک عملشان قرار می‌دادند و اعتقاد داشتند «اگر مویی از خرسی بکنی، غنیمت است»!
این شعار، ملاک عمل بسیاری بود، توجه به این شعار باعث شده بود که موضوعاتی چون تعویق حقوق چند روزه یا چند ماهه، کیفیت غذا، سرویس ایاب و ذهاب، حضور نیروی غیربومی و موضوعات گاه پیش‌پاافتاده، عاملی شد برای اعتصاب، تحصن و پیاده گَز کردن محل شرکت تا درب استانداری!
نتیجه چنین رفتاری در کنار عواملی چون عدم‌حمایت متولیان وقت استان، مدیران پروازی، عوامل مدیریتی و سهام‌داری و ... خیلی زود این صنعت را جوان‌مرگ کرد و باعث شد تا این شرکت به‌رغم سرمایه‌گذاری ده‌ها میلیاردی در اوایل دهه 80 ورشکست شود و تلاش مدیران استانی و کشوری طی یک دهه اخیر هم نتوانست این کشتی به گِل نشسته را نجات دهد.
مراد از این نوشته، محدود کردن توسعه‌نیافتگی استان فقط به عامل «کارگری» نیست!
بی‌توجهی اغلب دولت‌ها به لرستان، در کنار عواملی چون نداشتن زیرساخت‌ها، تبلیغات منفی نسبت به استان، نبود مدیران متخصص و ده‌ها عامل دیگر، نتیجه‌اش آن شده که در حال حاضر شاهد اوضاع اسفناک اقتصادی در استان و بیکاری مزمن در منطقه هستیم.
در کنار این عوامل نباید از نقش مهم و اساسی «نیروی انسانی» غافل شد.
بی‌شک مثلث توسعه هر صنعت را سه عامل «دولت»، «سرمایه‌گذار» و «نیروی انسانی» تشکیل می‌دهد که عدم کارایی و وظیفه‌شناسی در هر حوزه، آثار مخربی بر صنعت و توسعه آن منطقه خواهد داشت که این آثار مخرب را در شرایط فعلی و به‌راحتی می‌شود در اقتصاد لرستان حس کرد.
÷آمار بالای نرخ بیکاری در کنار یاس و ناامیدی در نیروی جوان، واقعیت انکارناپذیر استان ما است.
برای برون‌رفت از این وضع باید در سایه تلاش سه عامل (دولت، سرمایه‌گذار و نیروی انسانی)، تعالی اقتصادی را هدف قرار داد.
دولت با حمایت مالی و زیرساختی در کنار تنظیم روابط سرمایه‌گذار و نیروی کار نقش مهمی را در راه رسیدن به این تعالی دارد و ایجاد امنیت شغلی مهم‌ترین وظیفه دولت در این حوزه است.
اما ضلع مهم دیگر این مثلث، «نیروی کار» است. کارگران باید متوجه باشند که بقاء اقتصادی هر خانواده در گروه بقاء آن بنگاه اقتصادی است و نباید فراموش کنند که هر گاه چرخه اقتصادی یک بنگاه اقتصادی از فعالیت باز ایستد، لاجرم معاش کارکنان آن نیز به مخاطره خواهد افتاد.
توسعه فرهنگ کار در سایه عواملی چون نظم‌پذیری فردی و جمعی، کارِ دلسوزانه و باور عملی به کار انجام شده و ده‌ها عامل دیگر، بی‌شک توسعه اقتصادی را به همراه خواهد داشت.
پیشنهاد مشخص نگارنده، حرکت در جهت توسعه فرهنگ کار در کارگران لرستانی است.
این مهم اگر اتفاق بیفتد، بی‌شک تأثیرش را در جذب سرمایه‌گذاران و حمایت دولت‌ها خواهیم دید و آن موقع است که مطالبه‌گری در این حوزه عینیت یافته و تأثیراتش مشهود می‌شود.
 
عبدالرضا قاسمی/  پایگاه خبری یافته
 

دیدگاه‌ها  

#1 رستمی 1396-10-23 10:52
سلام.لطف کنید از سهام کارخانه سیمانی که قرار بود در خرم آباد ساخته بشه هم خبری بگیرید.که چه بلایی به سر پول های مردم اومد.من خودم به خاطر حس شهر دوستی این کار را انجام دادم که شاید با ساختن آن چند جوان سرکار بروند.ولی نتیجه چه شد؟؟؟۰پول کجا رفت؟؟؟کمی تفکر.یکی نیست جوابگوباشه
نقل قول کردن
#2 مصطفی حسنوند 1396-10-23 12:01
ماهم آرزومندیم باتوسعه فرهنگ کار وشاخصهای آن درکنارسایرمولفه های توسعه گره ازمشکلات اقتصادی این استان بازشود
نقل قول کردن
#3 اکبر 1396-10-23 12:50
یعنی شما می فرمایید کارگر یزدی اگر شش ماه حقوق نگیرد اعتراض نمی کند و کارگر لرستانی هم باید چنین باشد...آیا این راه حل مشکلات است؟گرسنگی کشیدن کارگران؟
نقل قول کردن
#4 دریکوند 1396-10-23 14:28
مشکل ما ادمایی با طرز فکر توه اون ادم حتما تامینن که چیزی نگفتن ولی ما چی در ضمن استان ما رو با کویر مقایسه نکن هر چی میشه میخوائید بکوبید تو سر استان خودتون بقران دیگه اینقد تحقیرمون کردید با این مطالبتون . هر کسی قلم بدست میگیره درباره لرستان بد مینویسه دلم برا استان خودم میسوزه که این همه نعمت به مردمش داده ولی هرکسی ازش پامیشه با کنایه با خودش و مردمش صحبت میکنه. اره اون یزدی ها برا خودشون خوبن ولی برا ما چی . ولی ما هرجایی میریم کارمون درست انجام میدیم و فقط برا استانمون بدیم چون همدیگرو دوست نداریم نمیخاییم به هم احترام بذاریم . بقران اگه یه روز منو ببرن بهشت بازم دلم واسه لرستان تنگ میشه . نسل شما نمی خواستند به هم احترام بذارند ولی ما با شما فرق داریم استانمون فرهنگمون رو دوست داریم و برخلاف شما به که فک میکنید بقیه بهترند ما متوجه شدیم بهتر از خودمون فرهنگمون سرزمینمون وجود نداره برا همینه که همه بدشون از ما میاد و بهمون حسادت میکنن
نقل قول کردن
#5 امیری خواه 1396-10-23 17:36
دقیقا نکته بسیار خوبی را استاد قاسمی مدنظر قرار دادند... شاه بیت توسعه یا عدم توسعه جوامع حوزه فرهنگه...
نقل قول کردن
#6 دلاوری 1396-10-23 17:50
با تشکر از مطلب شما.1مورد را باید یاداوری کنم ، شرکتی که در لرستان نام بردید به صورت دولتی اداره میشد و شرکت میبد به صورت خصوصی و این دو را از نظر رفتار سازمانی به هیچ عنوان نباید با هم مقایسه کرد و با عرض پوزش این نشانه عدم اطلاعات کافی از سوی نگارنده در بحث مدیریت منابع انسانی و رفتار سازمانی میباشد.
----------------
نگارنده: با سلام و درود
شرکت پرس ایران متعلق به سازمان گسترش و شرکت یزدی متعلق به یکی از بانکهای کشور است.
هر دو ماهیت ( سهامی خاص) دارند.
نگارنده در هر دو شرکت مسوولیت داشته است
نقل قول کردن
#7 عبدالله 1396-10-23 21:12
با سلام به استاد قاسمی عزیز که دست روی یکی از نقاط ضعف ماط ضعف گداشتید ، امیدوارم همه عزیزان بدون تعصب با این موضوع برخورد کنند تا این ضعف برطرف گردد
نقل قول کردن
#8 دلاوری 1396-10-24 13:43
به نقل از دلاوری:
با تشکر از مطلب شما.1مورد را باید یاداوری کنم ، شرکتی که در لرستان نام بردید به صورت دولتی اداره میشد و شرکت میبد به صورت خصوصی و این دو را از نظر رفتار سازمانی به هیچ عنوان نباید با هم مقایسه کرد و با عرض پوزش این نشانه عدم اطلاعات کافی از سوی نگارنده در بحث مدیریت منابع انسانی و رفتار سازمانی میباشد.
----------------
نگارنده: با سلام و درود
شرکت پرس ایران متعلق به سازمان گسترش و شرکت یزدی متعلق به یکی از بانکهای کشور است.
هر دو ماهیت ( سهامی خاص) دارند.
نگارنده در هر دو شرکت مسوولیت داشته است

با سپاس فراوان از پاسخ جنابعالی
نقل قول کردن
#9 سید محمد قاسمی 1396-10-25 08:32
مثل همیشه بر نکته ای بسیار حساس و کلیدی انگشت گذاشتید . با شما خیلی موافقم . در لرستان نخواستن توانستن است . چه عبارت ظریفی ....
نقل قول کردن

نوشتن دیدگاه

تذكر: نظرات حاوي توهين يا افترا به ديگران، مطابق قوانين مطبوعات منتشر نمي‌شوند

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

بازگشت به بالا