کلیپی در فضای مجازی پخششده و میشود که حکایت میکند مردم لرستان فقیرترین مردم ایراناند.
علل عدم توسعه استان را کسانی قبل از ما تحلیل کردهاند، اما بیایید این بار عقبماندگیمان را در علل تکراری تنبلی، تنپروری، کم فکری، کمسوادی، مطالعهی کم، به روز نبودن، اتلاف منابع، دنبال راه میانبر رفتن، غیر سیستمی فکر کردن و دهها ویژگی دیگرمان نبینیم. به دنبال دستی از بیرون هم نباشیم که بیاید و نجاتمان دهد!
حتماً میگویید پس چه کنیم؟!
بگذارید داستان جالبی را که چند وقت پیش شنیدم برایتان بگویم:
گویند در روستایی و یا شهری دو نفر بودند که ادعای حکمت و ... داشتند و هر کدام بساطی و درسی و ... اما شدیداً سر نفوذ و جمعکردن مرید و ... رقابت داشتند و تقریباً کار این شده بود زیرآب زدن آن و کار آن یکی زیرآب زدن این!
آنیکی به مریدان میفرمود که دیگری ریاکار است و بیسواد و فریبکار و آن دیگر طرفش را تسلیمشدهی شیطان میدانست و ...
تا اینکه بالاخره روزی مریدان تاب نیاورده و به جان هم افتادند و آسیب فراوان آمد و آشوب راه افتاد
حاکم محل آن دو را خواست و علت جویا شد این یکی در خطاهای آن یکی و آن یکی در بلایای این یکی داد سخن گفت و نزاعی در گرفت و ...
حاکم که از بقایای مغولان بود و میخواست یک جوری این نزاع را به خوشی جمع کند رو به یکی از طرفها کرد و گفت دعوا را به کنار بگذار و از من چیزی بخواه فقط بدان هر چه تو بخواهی دو برابرش را به آن یکی خواهم داد
مخاطب که از داشتن یک چشم محروم بود و فقط یک چشم داشت فکری کرد و گفت تصدقت گردم دستور دهید این یکی چشم مرا تخلیه کنند!
رقابت تا اینجا هم پیش میرود.
این داستان عریض را عرض نمودم تا بگویم علتالعلل عدم توسعه این استان نبود وفاق بین نخبگان تصمیمساز استانمان است؛
حلقه مفقوده پیشرفت و توسعه لرستان کیمیایی است که آن پیر سفر کرده سالها پیش از آن با عنوان «وحدت کلمه» یادکرد.
آیا شما مشکلات زیادی را نمیشناسید که به دلیل عدم اتحاد و نبود وحدت کلمه بین مسئولان و یا مردم سالهاست که گریبان گیر جامعه لرستان شده است؟ آیا وقت آن نشده است که با اندکی از خودگذشتگی نسبت به مسائل لرستان و شهر و محله خود مسئولیتپذیری بیشتری نشان دهیم؟! آیا وقت آن نشده است که منافع شخصی خود و ایل و طایفه و باند خود را بر منافع جمعی شهر و دیار خود ترجیح ندهیم و با تعصب با مسائل برخورد نکنیم؟!
وقت آن رسیده که نمایندگان لرستان به موکلان خود پاسخ دهند چرا از انسجام کافی برخوردار نیستند و اهدافشان را بهصورت فردی دنبال میکنند؟!
چرا با هم رقابت پنهانی دارند؟! آخر مگر نمیدانند که یکدست صدا ندارد؟!
وقتی قرار است لرستانیها از هر تیره و طایفهایی (لر و لک، حسنوند، بیرانوند، شهری، بالا گریوه، بختیاری، طرهانی، باجلوند، چگنی، دلفانی و ...) درد فقر را با عمق جانشان لمس کنند و زیر پوستشان حس کنند، پس چرا نباید برای رشد و توسعه دیارمان، همه نخبگان استان تنها در مسیر رواداری، وفاق بر سر اهداف مشترک، پوشش و حمایت از هم در لابیهای وزارت خانهایی برای جذب منابع، کار و منافع جمعی و ... حرکت کنند.
ابتکار استاندار در تشکیل شورای دانا، فصل جدیدی از همگرایی و همدلی و همافزایی میان مسئولین قوه مجریه، قضاییه، نماینده ولیفقیه در استان و نمایندگان و موکلینشان است؛ انگار بعد از سالها درد تشخیص داده شده؛
نگارنده تشکیل این شورا را در کنار همگرایی و هم افزایی و همدلی و وحدت رویه میان مسئولان، نمایندگان و نخبگان و عامه مردم استان به فال نیک گرفته و همگان را بر استقامت و پایمردی در این مسیر تا رسیدن به سرمنزل مقصود که همانا تحقق توسعه همهجانبه لرستان است دعوت میکند.
مهدی حسنوند
دیدگاهها
شروع کنید