اعداد نهتنها در زندگی مادی بلکه در جنبههای مختلف زندگی معنوی ما هم دارای اهمیت هستند.
اعدادی که با افکار و اعتقادات ما در ارتباط هستند و در بخشهای مختلف فردی و اجتماعی مورد توجه قرار میگیرند. از جملهي این اعداد، عددهاي 5-7-12-14-40 و ... را میتوان برشمرد که هر کدام از آنها رمز و رازی با خود دارند و نشان و نماد واقعهای تاریخی یا افرادی تاریخساز هستند.
در این بین و به مناسبت این ایام که به امام حسین(ع) منسوب است به عدد 40 اشاره میکنیم و آنچه این عدد را وارد فرهنگ و ادبیات و دین ما نموده و به ماندگاری آن عدد کمک کرده است.
ابتدا به این موضوع بپردازیم که عدد 40 در دل تاریخ بشر حکایتها با خود دارد: 40 شبانهروز سجدهي حضرت آدم برای به کمال رسیدن و 40 شبانهروز ملاقات و مناجات حضرت موسی با خداوند. بعثت پیامبر گرامی اسلامی که در 40 سالگی ایشان صورت گرفت. در نماز شب که باید نام 40 مومن را برد و همسایگان را که باید تا 40 خانه گرامی داشت.
خلاصه 40 برای انسان نشانهي پختگی و تکامل است و 40 در قرآن و روایات هم دارای جایگاه ویژهای است.
در قرآن کریم هم 4 بار عدد 40 آمده و پیامبر اسلام و معصومین در احادیث و روایات زیادی به عدد 40 اشاره کردهاند، اما چهلم اصلی قصهي ما، چهلم شهدای کربلاست. چهلمی که حکایت از واقعهي پرسوز و گداز روز عاشور است. چهلمی که نام زیبا، ریشهدار و پرمفهوم اربعین بر آن خودنمایی میکند.
اربعین شهادت سید و سالار و سرور شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین. اربعین معرف و بیانگر نماد حق و حقیقت آموزگار بزرگ شهادت حسین بن علی و یادآور غمها و دردها و بلاهای حضرت زینب است. اربعین، قصه ماندگار و پایداری که یادگار عاشورا و کربلاست تا مظلومیت و حقانیت خاندان پیامبر را در دل تاریخ تکرار کند و نگذارد غبار فراموشی بر آن بنشیند. اربعین جویبار همیشه جاری عاشورا و ایستادن پای درس عاشقانه حسین است اربعین آغاز برداشت نخستین ثمرهي قیام حسینی و اعلام همبستگی با عاشور است.
اربعین همراه شدن با کاروان خسته و رنجور اسیران است که بعد از 40 روز دوباره به کربلا میرسد. اربعین همنوا شدن با آسمانی است که 40 روز بر حسین بن علی (ع) خون میبارید و همگام شدن با زمینی است که 40 روز تار و تاریک مانده بود و خورشیدی که 40 روز رنگ خون به خود گرفته بود. اربعین سیاهپوش شدن همچون فرشتگانی است که بساط گریه و اشک و ماتم را پهن کردهاند.
و امروز اربعین در راه است و قافلهي دل به سوی کربلا بیتاب است، بیتابتر از همیشه، چون کاروان کاروان با پای پیاده و بادلهایی به رنگ محرم با لباسهایی سیاه و پرچمهایی سبز و سرخ به سوی کربلا در حرکتند برای زیارت اربعین و برای برپایی بزرگترین اجتماع انسانی در بهترین و بهشتیترین نقطه زمین و آسمان تا بیعتی دوباره با امام زمانشان داشته باشند و آمدهاند تا این بار حسین را تنها نگذارند.
ما هم دل سپردهایم به پاهای پیاده و عریان و زخمهایی که نشان از عشق و شور حسینی دارند و خاک پاهایی که شایسته است سرمهي چشمان گریان ما شوند.
ما دل سپردهایم به کاروان و قافلهای که به سمت بهشت حسینی و بینالحرمین نور و معنویت در حرکتند و زمزمه میکنیم با نغمههای حزن و اندوه در هرولهي موکبها و منزلها و بدرقه میکنیم با دستها و چشمها زائرانی که راهی و روانه شدند تا چون جابر انصاری اول زائر کربلا باشند در میقات ایثار و شهادت در اربعین حسین.
ما اگر چه جا ماندهایم اما دلهایمان با شماست و چشم امیدمان به دعای شما و دستی که حلقه میکنید بر ضریح طلایی حسین.
نایبالزیارهي ما هم باشید ای مسافران ملکوت و ای زائران بهشت. زیارت قبول، التماس دعا و تسلیت باد بر تمامی شیعیان و امام زمان (عج). این چله اشک و آه ...
کریم دوستی/ کوهدشت