ازدواج، شروع ارتباط با گروهی است که قرار نیست همسایه، دوست و همکار شما باشند، آنها از این پس فامیل و خویشاوند شما میباشند ، واقعاً نمیتوانید حساب همسرتان را از خانوادهاش جدا کنید، یکی را بخواهید و بقیه را پس بزنید، ارتباط با خانواده همسر، یکی از مسائلی است که نیاز به مدیریت و توجه دارد.
وقتی دو نفر با هم ازدواج میکنند در واقع گسترهی وسیعی از ارتباطات اجتماعی را تشکیل میدهند، در این میان رابطه عروس با خانواده شوهر و داماد با خانواده زن، در فرهنگ ما اهمیت ویژهای دارد.
طبیعی است که عضو جدید در هر خانواده باید پذیرفته شود اما گاه پیش میآید که به دلایل مختلف، خانوادهها وجوه مشترک کمی با یکدیگر دارند یکی از مسائلی که معمولاً زوجهای جوان درباره آن میپرسند، شیوه برقراری ارتباط با خانواده همسرشان میباشد. برخی نیز در این زمینه، ضرورت آن میپرسند که چرا اصلاً باید با خانواده همسرمان ارتباط برقرار کنیم؟ و یا مثلاً مگر ما چقدر عمو و خالههای خود را میبینیم که حالا بخواهیم فامیلهای همسرمان را ببینیم؟ برخی در مورد حدود این روابط دچار مشکل هستند، کی برویم؟ چقدر بمانیم؟ چند روز در هفته، ماه ...
و گروهی دیگر اساساً اجازه برقراری ارتباط بین همسر و خانوادهاش را به وی نمیدهند، میگویند فکر نمیکنی ریشه همهی اختلافات خانوادهات هستند؟ پس بهتر نیست اصلاً با آنها رفت و آمد نکنیم! آدم عاقل دندون کرمخورده رو می کنه و می اندازه دور! گروهی دیگر به صورت مستقیم و یا غیرمستقیم و با استفاده از انواع ترفندها، مانع برقراری فرد با خانوادهاش میشوند، امشب بریم خونه مامانم اینا؟ امشب؟ آخه امشب میخواستم ببرمت سینما، بذار آخر هفته بریم خونشون!... گفتی آخر هفته بریم خونشون، بریم؟ وای اگه بدونی چقدر سرم درد میکنه! انشالا هفته دیگه!
البته غالباً نیز ممکن است با نیت خیر، مثلاً حفظ کیان خانواده و پرهیز از سستی ارکان آن، افول و درگیریها و کاهش اختلافات خانوادگی رابطه با خانواده همسر را نادیده بگیرند و برخی نیز به خاطر آزردن همسرشان دست به چنین کاری میزنند که شمار این افراد اندک است و حال آن که هیچ یک از آنها از نتیجه عمل خودآگاه نیستند و به پیامدهای آن توجه نمیکنند تمام این سؤالات، بهانهها، ترسها و ابهامات قابلحل شدن است، حال یا با بهرهگیری از کتب و سایتهای مفید و یا راهنمایی مشاور، اما مهمترین نکته این است که همسر ما در درون خانوادهای بزرگ شده است که برای او زحمات زیادی را متقبل شدهاند، فداکاری، از جان گذشتگی و شبزندهداری مادر، تقبل هزینههای سرسامآور زندگی توسط پدر، رسیدگی به سلامت، درس و توجه به فرآیند تعلیم و تربیت او، همه سرمایههای بزرگی است که برای او هزینه شده است.
پدر و مادرها عشق و علاقهای سرشار نسبت به فرزندان خود دارند و خواهان دیدارشان هستند و میخواهند آنها را یاری نمایند. زندگانی به دور از فرزند، برایشان بسی جانکاه و طاقت فرساست. آیا ظالمانه نیست که به دلایل بیاساس و نادانی، این حق از دو طرف گرفته شود؟ ما خودمان در آینده پدر و مادر نخواهیم شد؟ آیا بهتر نیست ارتباط با خانواده همسر را حفظ نماییم؟ دیدار فرزند با خانواده خود و همراه بودن همسر وی در این دیدارها بسیار سودمند است که مهمترین اثر آن، حفظ بهداشت روانی است همسرانی که پس از ازدواج با خانواده همسر خود رفت و آمد مینمایند، سلامت روانی یکدیگر را تضمین میکنند. امام باقر (علیهالسلام) میفرماید: بهترین چیزی که بهوسیله آن میتوان به خدا و رسول او متوسل شد عبارت است از صلهرحم و دیدوبازدید با بستگان که سبب میشود ثروت زیاد شده و بر عمر انسان اضافه شود. وقتیکه به دیدار خانواده همسر خود میرویم و ارتباط با خانواده همسر را حفظ مینماییم، او به درد دل کردن با خانواده خویش میپردازد و با درد دل کردن احساس سبکی میکند که به آن پالایش روانی یا تخلیه میگویند. مادر و پدر وی نیز با او مشکلات خویش را در میان میگذارند و بدین ترتیب هر دو احساس سبکی میکنند.
وقتیکه درد دلها مطرح شد، فشارهای روانی کاهش مییابد "ناتان آکرمن" که او را پدر خانوادهدرمانی نامیدهاند، میگوید: «خانواده از طریق شرکت در مراسم، مناسک، جشنها و سوگواریها و مهمانیها به سلامت روانی خود کمک میکند که به آن شفا بخشندگی خانواده میگویند.»
وی معتقد است که این حالت التیام بخشندگی در طول تاریخ بشریت همواره وجود داشته است و قطعاً خانوادههایی میتوانند از آن بهره بگیرند که اهل ارتباط با خانوادههای خویشاوندان و بستگان خویش باشند.
پس یادمان باشد ارتباط با خانواده همسر را فراموش نکنیم در پایان باید رازی را به شما بگویم، اگر میخواهید خانواده سالمی داشته باشید، روابط را سالم کنید، روابط سالم مانند زمینی است که گیاهان شاداب و سرحال را در خود پرورش میدهد، پس خانواده سالم در گرو داشتن روابط سالم است./ پایگاه خبری پلیس
دیدگاهها