فیلمی کوتاه از غرق شدن یک دانش‌آموز در کرمانشاه، این روزها در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود که دل هر بیننده‌ای را به درد می‌آورد.

در این فیلم، کودکی در وسط یکی از سراب‌های این استان در حال غرق شدن، از سایرین تقاضای کمک می‌کند ولی هیچ فریادرسی را نمی‌یابد؛ و سرانجام مظلومانه در جلوی چشمان ده‌ها نفر جان خود را از دست می‌دهد.

کودک نگون‌بخت که به همراه هم‌کلاسی‌هایش برای تفریح و گذران اوقات فراغت به دامان یکی از سراب‌های شهرش رفته بود، به علت آشنا نبودن به فن شنا جان باخت؛ آنچه در این حادثه جای تأمل، درنگ و تأسف دارد این که معلم و افراد همراه این کودک و حتی افراد روستای نزدیک این سراب، هیچ‌کدام به فن شنا آشنا نبودند تا جان این کودک معصوم را نجات دهند.

این حادثه تلنگر و زنگ خطری است برای خانواده‌ها و هم برای آموزش و پرورش؛ برای خانواده‌ها به این خاطر که وقتی فرزندان خود را راهی اردوهای دانش‌آموزی می‌کنند از امنیت محل اردو و نیز درایت مسئولان و برگزارکنندگان آن مطمئن باشند.

تلنگر این حادثه برای مسئولان آموزش وپرورش هم آن است که در برگزاری اردوها، به‌جای بُعد تبلیغی و "گزارش کار" به مقام‌های بالادستی، به فکر سلامت و امنیت دانش آموزان باشند.

اما حادثه مزبور و حوادثی از این دست که علت اصلی رخ دادن آن‌ها آشنا نبودن قربانیان با فن شناست، نشان می‌دهد که آموزش شنا باید به صورت اصولی در مدارس در دستور کار قرار گیرد. امر مهمی که در این وزارتخانه عریض و طویل مغفول مانده است.

در دهه 80 قرار بر این شد که شنا در مدارس تدریس شود ولی گویا عملی نشد و به سرنوشت "توزیع شیر رایگان" در مدارس دچار شد.

آموزش شنا به عنوان یکی از ورزش‌های پایه در مدارس، علاوه بر این‌که موجب ارتقای سطح سلامت دانش آموزان می‌شود، از بسیاری از حادثه‌های ناشی از غرق‌شدگی جلوگیری خواهد کرد.

دختر و پسر ندارد، آموزش شنا می‌بایست در مدارس استان و کشور برای همه اجباری باشد و تا دانش‌آموز نمره قبولی آن را نگیرند، نباید اجازه داد به کلاس بالاتر برود.

گفته می‌شود نه‌تنها آموزش شنا که حتی آموزش دوچرخه‌سواری در بیشتر کشورهای توسعه‌یافته، برای دانش آموزان مدارس اجباری است.

این کشورها با در پیش گرفتن این برنامه، در درازمدت نسل‌هایی پویا و سالم تربیت می‌کنند، این در حالی است که بیشتر دانش آموزان مدارس ما به علت کم‌تحرکی و زندگی آپارتمان نشینی، مشکل اسکلتی و استخوانی دارند.

به نظر می‌رسد راهبرد و راهکار اصلی متولیان نظام آموزش و پرورش کشور برای رفع مشکلات جسمی و ارتقای سطح سلامت دانش آموزان، باید توجه بیش از پیش به ورزش در مدارس و به‌ویژه ورزش‌های پایه نظیر شنا باشد.

حادثه کرمانشاه تنها حادثه این روزها نبوده و نخواهد بود؛ با آغاز فصل گرما صفحه حوادث روزنامه‌ها و مطبوعات از حوادث مربوط به غرق‌شدگی افراد پُر می‌شود؛ در روزهای اخیر چند نفر در رودخانه کاکارضا شهرستان سلسله، سد هاله کوهدشت، آبشارهای بیشه خرم‌آباد و افرینه پل‌دختر غرق شدند، علت عمده این حوادث ناشی از ناآشنا بودن حادثه دیدگان به فن شنا است.

ورزش شنا از جمله ورزش‌هایی است که دین مبین اسلام به فراگیری آن تأکید کرده است؛ دراین‌باره پیامبر اعظم (ص) به پدر و مادرها توصیه کرده‌اند که به فرزندان خود شنا بیاموزند. توصیه‌ای که متأسفانه نه‌تنها آموزش و پرورش که خانواده‌ها هم آن را جدی نمی‌گیرند.
سالانه تعداد زیادی در کشور در رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، سدها و تالاب‌ها جان خود را از دست می‌دهند، بنا بر اعلام سازمان پزشکی قانونی کشور، پارسال 913 نفر براثر غرق‌شدگی جان باخته‌اند که از این تعداد 798 نفر مرد و 115 نفر زن بوده‌اند.

این آمار در مقايسه با سال قبل از آن یعنی 1394 كه آمار تلفات 879 نفر بوده، 3.9 (سه و نه‌دهم) درصد افزايش نشان می‌دهد.

بيشترين آمار مرگ بر اثر غرق‌شدگی در مردادماه و كمترين آن در دی‌ماه ثبت‌شده است.