در دنیای پیشرفته امروزه، ثروت قدرت می‌آورد و در ایران این قدرت است که ثروت می‌آورد!
پولدار شدن یک شبه سیاسیون یا قدرتمندان در ایران زنگ خطر و هشداری بسیار جدی است که در مواجهه با آن باید چاره اندیشید.
در کشورهای پیشرفته کارتلهای اقتصادی زندگی را از هیچ و بدون وابستگی به مراکز قدرت شروع کردند البته نه با آویزان شدن به دستگاه حاکمه بلکه با تلاش شبانه‌روزی‌شان و با زور بازویشان نه زور سیاسی‌شان، درایت زاده و غیرت زاده‌اند نه آقازاده، از راه ریختن عرق جبین به ثروت می‌رسند نه ریختن آبروی دیگران، از ثروت به سیاست و قدرت می‌رسند نه از سیاست و قدرت به ثروت برسند! نگاهشان به قدرت برای خدمت است نه پولدارشدن،
در ایران که در جهان سوم بازهم جهان‌سومی هستیم بهترین راه پولدارشان راه قدرت سیاسی است یعنی راه آسان پولدار شدن این است که به حریم قدرت و سیاست وارد شوید،
در بیشتر دنیا قدرت بعد از ثروت و در ایران ثروت بعد از قدرت معنا می‌یابد و قدرت برای کسب ثروت است،
سیاسیون جامعه ماقبل از رسیدن به قدرت زندگی بسیار معمولی در حد عامه مردم دارند که کسب قدرت آن‌ها را متمول می‌کند و به یک‌باره تغییر سطح زندگی که ره‌آورد مدیریت است آن‌ها را از حضیض حسرت به اوج مکنت می‌رساند،
با نگاهی به زندگی بعضی وکلای ملت در ادوار گذشته چه مجلس چه شورای شهر و تعمقی بر تغییر زندگی بعضی مدیران و کیفور شدن بعضی سیاسیون از عالم سیاست در مقایسه قبل و بعد از مدیریتشان حکایت از آن دارد که بسیاری از سیاسیون و مدیران این مرز و بوم قدرت را منبع نعمت برای خود می‌دانند نه منبع خدمت،
تغییر زندگی بعضی وکلای مجلس و شورای شهر و مدیران بعد از ورود به چرخه مدیریت مؤید این ادعاست که قدرت برای بعضی‌ها منبع ثروت است،
((راه ثروت در این مملکت نه اصل و نسب است نه تلاش و عرق ریختن، نه درس خواندن و نه اختراع و نه میراث خانوادگی بلکه با اتکا به کرسی مدیریت و نمایندگی و سیاسی شدن و کسب قدرت می‌توان از هیچ به همه‌چیز رسید))،
از راه سیاست و قدرت می‌توان بر عکس اسلاف خود برای اخلاف پس از خود ثروت و ماترک به جای گذاشت.
این همان بزنگاهی است که میگویند در جهان سوم کسی که بخواهد کشورش را آباد کند خانه‌اش ویران می‌شود و کسی که بخواهد خانه خود را آباد کند مملکت را ویران می‌کند.
به‌راستی اگر راه کسب ثروت‌اندوزی نامشروع و رانت‌خواری در این مملکت مسدود شود آیا کسی برای نمایندگی شورای شهر میلیون‌ها تومان هزینه می‌کند؟
اگر راه رانت‌خواری بسته شود آیا هیچ کاندیدای مجلس به خود اجازه می‌دهد با یک پرس غذا رأی مردم را معامله کند؟
اگر راه معامله غیراخلاقی و راه کسب مال حرام بسته شود آیا هیچ مدیری برای مدیر شدن تن به هر خواهشی می‌دهد؟
اگر قانون‌گذاران، قانون ((از کجا آورده‌اید)) را در این مملکت تصویب و اجرایی کنند دیگر شاهد تفاوت زندگی قبل و بعد از مدیریت بعضی از مدیران نیستیم که آه از نهادمان بلند شود!
اگر قانون از کجا آورده‌اید در مملکت باشد دیگر بعضی‌ها از ثروت بادآورده در یک شب ره صدساله نمی‌پیمایند،
اگر قانون از کجا آورده‌اید در روح و روان مملکت باشد بعضی مدیران از ترس وجدان‌های بیدار با پیمانکاران رابطه غیرقانونی و پشت پرده نخواهند داشت،
اگر قانون از کجا آورده‌اید در کار باشد هیچ‌کس قدرت را راه ثروت‌اندوزی نمی‌خواند،
به‌راستی چرا کسی نمی‌پرسد فلان مدیر که روز معارفه‌اش با پراید آمد از کجا آورد که با پرادو رفت؟
آیا کسی می‌پرسد وکلای ملت چه شورا چه مجلس چرا حین ورود به نمایندگی یک خانه معمولی دارند اما چگونه پس از پایان وکالت چند برج چندطبقه دارند؟
ای کاش برای جلوگیری از کسب مال نامشروع از بیت‌المال (ببخشید بیت الحال) مجازات سنگین وجود داشت نه برای صدور چک بلامحل!
یکی از تفاوت‌های ایران جهان‌سومی با دنیای پیشرفته در نوع نگاه به قدرت است که در دنیای پیشرفته کسب قدرت برای انجام خدمت است و در ایران، رسیدن به قدرت به‌زعم بعضی‌ها راه رسیدن آسان به ثروت است!
برای انسان‌های خداترس، ثروت و قدرت همانند جن و بسم‌الله‌اند اما برای دنیاطلبان قدرت و ثروت همزاد هم‌اند!
سیاست در دنیای خارج از ایران قدرت می‌آورد و در داخل ایران ثروت،
کار سیاسی در دنیا نام می‌آورد و در ایران نان مياورد، در دنیای پیشرفته سیاستمداران به خدمت انجام داده‌شان می‌بالند و در ایران خیلی از سیاستمداران به ثروت به دست آورده‌شان می‌نازند،
البته نمی‌توان همه مدیران و سیاسیون و وکلا را با یک حکم حد زد چون بازهم هستند کسانی که دینشان بر دینارشان و نامشان بر نانشان ترجیح دارد البته با ذره‌بین همی یافت شوند، ای‌کاش برای حفظ آبروی جمهوری اسلامی و ایران قانون از کجا آورده‌اید تصویب شود.امیرناصر غلام‌رضایی