سال 1395 با تمام فراز و نشیب‌ها، خوشی و ناخوشی‌ها، غم و شادی‌ها رو به پایان است؛ و تا چند روز دیگر لحظه، ساعت، روز و سال، نو می‌شود.

در این سال خیلی‌ها از قطار زندگی پیاده شدند و به درود حیات گفتند، در این لحظات پایانی سال یاد و نام‌شان را گرامی بداریم. رفتن این عزیزان برای همه ما مایه عبرت و پند است که بدانیم ما هم رفتنی هستیم، منتها یکی زودتر و یکی هم چند صباحی دیگر؛ و این که بدانیم دنیا محل گذر است و هیچ‌چیز پایا و ماندنی نیست و همه‌چیز در حال گذار و تغییر است.

تغییر سال، آمدن عید و بزرگداشت آن به عنوان سمبل، نماد و هشیار باشی به انسان‌هاست که قدر لحظه‌لحظه زندگی را بدانند و از این نعمت بی‌کرانی که خداوند منان به او داده به‌درستی و در خدمت به خلق از آن استفاده کند.

البته برای انسان‌های عاقل و دوراندیش همه لحظات عید و نو است. وگرنه در این جهان هر لحظه رستاخیزی از تغییر در حال رخ دادن است؛ «هراکلیتوس» از فیلسوفان پیشا سقراطی، پایداری و ثبات در جهان را رد می‌کند و می‌گوید همه‌چیز در جهان در حال تغییر است؛ تا آن جا که گفته است نمی‌توان از یک رودخانه دو بار عبور کرد.

وی در توجیه این نظر خود معتقد است، وقتی فردی وارد رودخانه شود، به‌محض این که خارج شود، اگر دوباره وارد آن شود، دیگر نه آن آب آبِ اول است، نه آن فرد فردِ اول و نه آن زمان زمانِ اول؛ چون آب جریان داشته و حرکت کرده، زمان هم تغییر کرده و فرد مزبور هم تغییر کرده است. (زیرا هزاران سلول بدن در هر لحظه از بین می‌رود و سلول‌های جدید جایگزین آن می‌شود.)

"دیل کارنگی" از روانشناسان غربی هم می‌گوید:"برای انسان عاقل هر روز آغاز زندگی جدیدی است." یعنی این که انسان عاقل از این که بار دیگر به او این فرصت داده شده که روز جدید را درک کند، قدردان این موهبت الهی است و برای بهتر شدن و بهتر بودن تلاش می‌کند و قدر تمام لحظه‌لحظه‌های زندگی خود را به‌خوبی می‌داند.

این فیلسوف معاصر در جمله‌ی قصار دیگری می‌گوید:"مردم سه دسته‌اند: یا نوکر پول، یا رفیق پول، یا ارباب پول." خوشا به حال افراد متمولی که ارباب پول هستند و در این روزهای پایانی سال به فکر افراد بی‌بضاعت هستند و با کمک به افراد و اقشار آسیب‌پذیر، لبخند را به لب کودکان محروم می‌نشانند.

مولا علی (ع) هم می‌فرمایند:" هر روزی که در آن انسان گناه و نافرمانی خدا را نکند، عید است." بر این مبنا اگر انسان اساس و پایه زندگی خود را خدمت به خلق و خشنودی خدا نهد، برای او هر روز و لحظه‌ی زندگی، عید و فرخنده است.

با این حساب، عید بهانه‌ای است برای با هم بودن، نیکی کردن و صله ارحام و کنار گذاشتن رذایل اخلاقی و هر آن چه که بوی کهنگی و تحجر می‌دهد.

هر چیزی که عقل و فطرتِ انسان بپذیرد، دین مبین اسلام هم آن را پذیرفته است. به همین خاطر، اسلام با آداب‌ورسوم ملت ایران مخالفتی نداشته و این رسم‌ها طی قرن‌های متمادی حفظ‌شده و به دست ما رسیده است.

یکی از این رسوم،"چهارشنبه‌سوری" است که متأسفانه تحت تأثیر فرهنگ بیگانه، در چند سال گذشته به "چهارشنبه سوزی" تبدیل شده است. استفاده از مواد آتش‌زا و منفجره که بر گرفته از فرهنگ و جشن‌های چینی و کشورهای جنوب شرق آسیا است، این جشن ملی را به کام مردم تلخ کرده است.

هر چند که هر ساله شاهد کشته و مجروح شدن تعداد زیادی بر اثر استفاده از مواد منفجره در چهارشنبه آخر سال هستیم ولی به دلایل مختلف که یکی از آن‌ها سودجویی افراد متخلف است، استفاده از مواد محترقه بیشتر می‌شود.

این عامل باعث شده که بیشتر افراد در چهارشنبه آخر سال از تردد اعضای خانواده خود در خیابان و سطح شهرها جلوگیری می‌کنند. با توجه به این که بیشتر قربانیان این ایام، مردم و عابران پیاده هستند، نیروی انتظامی و نهادهای امنیتی باید با هنجارشکنان قاطعانه برخورد کنند تا کام خانواده‌ها در روزهای منتهی به سال نو، تلخ نشود.

هم‌چنین از سنت‌های خوبِ ایرانی، خرید لباس نو برای اعضای خانواده است، حالا که بازار خریدهای نوروزی رونق گرفته، توصیه می‌کنم هم استانی‌ها نخست؛ کالاهای ایرانی بخرند و دوم؛ این که سعی کنند از بازار خودِ استان خرید کنند.

 چند سالی هست که باب شده بیشتر هم استانی‌ها برای خرید به استان‌های هم‌جوار و یا تهران می‌روند و این در حالی است که همان جنس یا کالا در استان یافت می‌شود.

جالب این‌که کسانی که اجناس و کالاهای مورد نیاز خود را در خارج از استان خریداری می‌کنند، توجه نمی‌کنند که احیاناً اگر اجناس را هم ارزان‌تر بخرند، در عوض چند برابر همان مبلغ را باید بابت هزینه رفت‌وآمد و اسکان بپردازند.

به‌علاوه، این کار باعث می‌شود که حجم زیادی نقدینگی از استان خارج شود و در عوض اجناس، روی دست مغازه‌دار و بازاری هم استانی بماند و کاسب لرستانی نه‌تنها سود نکند، بلکه از پرداخت اجاره‌بها هم برنیاید.

کرکره هر مغازه که پایین بیاید و تعطیل شود، یک خانواده با بحران و آسیب‌های مختلف مواجه می‌شود. پس برای توسعه استان و کشورمان " جنس ایرانی و تولید داخل را از لرستانی بخریم."

ناگفته بسیار است، مخاطب امروزی به پیام‌های کوتاه و تلگرامی عادت کرده است، لذا کلام را طول نمی‌دهم و ادامه بحث را به زمان دیگری موکول می‌کنم.

در پایان پیشاپیش سالی توأم با سلامت و بهروزی را برای مخاطبان و خوانندگان گرامی پایگاه خبری "یافته"، هم استانی‌ها و هم‌وطنان عزیز و هم‌چنین ساکنان حوزه تمدنی "ایرانِ فرهنگی" و" نوروز" آرزومندم .