هر ساله در هفته منابع طبيعي تبليغات گستره و نوعاً نماديني براي كاشت نهال صورت می‌پذیرد.
 اما سؤال اساسي اين است چرا با اين وجود هر روزه سطح جنگل‌ها و هم فضاي سبز در كشور و لرستان كاهش يافته است؟
چرا اساساً نهال‌های نمادين كاشته شده مبدل به درختان تنومندي نشده‌اند؟
چرا همچنان وامدار سايه سار و اكسيژن درختان كاشته شده گذشتگانيم؟
هر روزه شاهد قطع قانوني و غير قانوني درختان کهن‌سال اجدادمان هستيم و متوليان شهري يعني شهرداری‌ها و متوليان جنگل در اين امر يا سكوت اختیار کرده و بلاتکلیف‌اند يا در صدور مجوزها فعال‌اند.
گزارش‌ها حاكي از كاهش جنگل‌ها زاگرس و لرستان تا حد هشت‌صد هزار هكتار يعني تقریباً نصف گزارش‌های قبلي است.
 بلوط‌ها يا دچار خشكيدگي آفت‌های گونه‌گون هستند يا توسط جوامع محلي تبديل به زغال‌های بازار استان‌های مجاور می‌شوند و ما اما هنوز سرگرم نهال‌کاری‌های نمادين و تبليغاتي هستيم!
شوربختانه دستگاه‌های متولي امر هیچ‌گونه راهبرد مشخص و مؤثری براي افزايش هدفمند اشجار و نيز فضاي سبز شهري به شكل علمي ندارند و گاه با اعمال سليقه و به حاشيه رفتن بر كار نمادين متمركزند.
گاه هم مجوز بهره‌برداری از درختان کهن‌سال شهري و جنگلي را در شرايطي صادر می‌کنند كه بر اساس نظرات كارشناسي مداخله غیرعلمی و عقلايي محسوب می‌شود.
نهال‌کاری اما خوب است؛ خوب‌تر از آن درخت ياري است؛ بنا نيست تا ابد نهال بكاريم اما هیچ‌گاه نهال‌هایمان مبدل به درختاني تنومند نشده باشند كه از ثمرات آن بهره ببريم.
ما هنوز وامدار درختان کهن‌سال اجداد و پيشينيانيم؛ امروزه در تشخيص بحران‌های زیست‌محیطی و مسائل منابع طبيعي بدون بازگشت دچار ايرادهاي راهبردي هستيم.
 موضوع سرمایه‌های بدون بازگشت طبيعي اولويت چندم مقامات استاني و نمايندگان محترم است!
چندي پيش مباحثي از سوي برخي نمايندگان مطرح شد كه حتي امكان بهره‌برداری از منابع طبيعي درشیب بالاي 30 درجه نيز مقدور شود!
به كجا چنين شتابان درختان و گونه‌های گياهي بايد تا چه شيبي فرار نمايند تا از گزند ما در امان باشند. گاه با ذهنيات شتاب‌زده منابع طبيعي بی‌زبان و بدون بازگشت را فداي اكوتوريسم به معناي غلط و نابجا آن می‌کنیم؛ گاه با عدم‌مداخله و موضع انفعالي موجب قطع درختان بی‌شمار می‌شویم و گاه تنها خاصيت درختان بلوط را تبدیل‌شدن آن به زغال مرغوب بلوط می‌بینیم؛ درختان بلوطي كه ده‌ها فرآورده خام دارويي و غذايي دارند و ارزش اقتصادي آن‌ها قابل‌محاسبه نيست!
جايگاه ارزیابی‌های محيط زيست در توسعه استان كجاست؟ برخي با دیدگاه‌های توسعه بلدوزر مابانه با مقوله توسعه مواجهه منسوخ شده‌ای دارند و متأسفانه دیدگاه‌های خود را اجرايي نيز می‌کنند.
 امروزه راهي به‌جز ارزيابي محيط زيستي منابع و اتكا به توسعه پايدار در دنیای مدرن و توسعه‌یافته متصور و كارشناسي نيست؛ پس بيايم لااقل درخت يار باشيم.
اگر درخت‌کاران خوبي نيستيم بيايم جايگاه منابع طبيعي را حداقل برابر گذشتگانمان دريابيم.
بيايم سواد اكوتوريسم و الزامات آن را دريابيم؛ بيايم صرفاً مردم را داراي وظايف همگاني نسبت به منابع طبيعي ندانيم.
 اميد آنكه دیدگاه‌های مشاركت پذير و كارشناسي واقع‌بینانه همان‌گونه كه مقام معظم رهبري مکرر در موضوع انفال و منابع طبيعي فرمودند چراغ راهمان باشد درخت ياري امروز در لرستان مؤثرتر از نهال‌کاری است.
http://yaftenews.ir/images/93/94-3/akbarim.JPGبيايم نهضت درخت ياري را ترويج كنيم و توسعه دهيم.
 به اميد آن روز!



محمد اكبري محقق گياهان دارويي و فعال محيط زيست اليگودرز