نوشتن نقد و از موضع نقادانه به مسائل نگریستن، گذاره‌ای است مطلوب و شایسته که فرد نقاد با توجه به ویژگی‌های شخصیتی و سیاسی و اجتماعی و حتی نگرشی که در موضوعات مختلف برخورداراست می‌تواند بدون حب و بغض به داوری بنشیند.

فرد نقاد در درجه اول باید از اولین ویژگی و پارامتر که همانا اصل " واقع‌بینی و انصاف" هست برخوردار باشد که در این صورت نقدی که از طرف هر شخصی نسبت به رفتارها و سیاست‌ها و جهت‌گیری‌های کلان صورت می‌گیرد می‌تواند در منظر و قضاوت افکار عمومی و تطبیق آن با واقعیت‌های موجود در عرصه جامعه سنجیده شود و در این صورت به صراحت هر فرد می‌تواند بر مبنای داده‌های ذکر شده، نیت و قصد و اراده فرد نقاد را به بوته قضاوت بنشیند.

حال با توجه به این مقدمه به نوشته آقای محمدرضا گودرزی تحت عنوان " ترمیم بدنه دولت یا آرایش انتخاباتی؟"نوشته‌شده در "پایگاه خبری یافته" پرداخته می‌شود و اینکه نوشته ایشان چقدر با واقعیت‌های جامعه تناسب دارد و نقد ایشان چقدر بر پایه واقعیت شکل‌گرفته و یا اینکه واقعیت‌ها را نادیده انگاشته و متوسل به تخریب و سیاه نمایی شده است.

همگان به‌وضوح می‌دانند و می‌دانیم که دولت یازدهم در شرایطی مدیریت کلان کشور را به دست گرفت که وضعیت نابه‌هنجار و تیره و تاری بر فضا و عرصه اقتصاد کشور سایه افکنده بود که هیچ‌گونه نشانه‌ای از برون‌رفت و خارج شدن از این وضعیتی که مردم در سطح کشور با آن مواجه گشته بودند متصور نبود.

تورم افسارگسیخته 45 درصدی، رشد افزون بیکاری و شکافت طبقاتی، رشد منفی اقتصادی 4 درصدی، سقوط اخلاق و ارزش‌های انسانی و سرمایه‌های اجتماعی، فسادهای وحشتناک اقتصادی تا بالاترین سطوح مدیریتی (رحیمی معاون اول، بقایی معاون اجرایی رئیس‌جمهور) ظهور و بروز زنجانی‌ها و خسروی‌ها، بی‌انضباطی مالی، سیاست خارجی احساسی و بی‌قاعده، تحریم‌های شدید بین‌المللی و اجماع جهانی علیه ایران، فعل‌وانفعالات بازار سکه، طلا و ارز، کمبود شدید مواد اولیه غذایی و مایحتاج مردم که به لحاظ روانی اوضاع آشفته‌ای را به وجود آورده بود و امیدی به پایان یافتن بر این رنج مردم به دلیل اتخاذ سیاست‌های غلط و شتاب‌زده و پوپولیستی و احساسی به دور از نظرات کارشناسی بر فضای عمومی جامعه سایه افکنده بود که اگر به همه سیاست‌های غلط گذشته پرداخته شود، مثنوی هفتاد من خواهد شد. این موارد فقط درصدی از مشکلات لاینحل و افسارگسیخته‌ای بود که اشاره گردید.

در این فضا و عرصه قرار داشتیم که دولت تدبیر و امید با رأی میلیونی مردم توانست مصدر امور کشور را در دست گیرد و در چنین شرایطی بود که اقتصاد کشور در شرایط رکود و تورم قرار داشت که آشنایان با علم اقتصاد به خوبی بر این امر واقف هستند که در شرایط رکود و تورم چه وضعیتی در چشم‌انداز و آتیه اقتصاد به وجود آمده و دولت روحانی وارث این وضعیت آشفته و شکننده بود که بیم آن می‌رفت که وضعیت کشور ونزوئلا که دچار قحطی گردیده بود بر کشور عارض گردد.

 در چنین شرایطی بود که دولت روحانی توانست با درایت و هوشمندی خویش حداقل در حوزه کنترل و ثبات در اقتصاد و رشد اقتصادی و کنترل تورم افسارگسیخته به گواه صندوق بین‌المللی پول، شاهد رشد پنج و نیم در صد در اقتصاد کشور باشیم و همچنین سروسامان دادن به وضعیت پرونده هسته‌ای در قالب برجام که حق هسته‌ای ایران برای همیشه به رسمیت شناخته و تثبیت گردید.

 بدون شک هیچ دولتی از نقص و اشتباه و یا انتقاد مصون نیست و اراده‌ای که معطوف به حل مشکلات و توجه به واقعیت‌های جامعه باشد قطعاً و یقیناً می‌تواند مثمر ثمر و راهگشا در عرصه کلان کشور باشد.

 همه مشکلات، نارسایی‌ها و کمبودهایی که به عینه مشاهده می‌شود بخش عظیمی از آن بر اثر سیاست‌های غلط و اشتباهی است که در گذشته به وجود آمده که دولت در حال آواربرداری این مشکلات و خارج کردن کشور از وضعیت آوارهایی است که بر آن حاکم گشته بود که همه آگاهان به امور و کارشناسان بر این وضعیت به ارث مانده از دولت گذشته در همه حوزه‌ها تأکید نموده‌اند.

بزرگ‌ترین ضعف دولت در این زمینه عدم گزارشی جامع و کامل به افکار عمومی از تمام خرابی‌ها و نابه سامانی‌هایی است که از دولت گذشته به ارث مانده است.

این که بخواهیم اسب خویش را زین نماییم و بدون توجه به اصل انصاف و نقد سازنده دست به تخریب و سیاه نمایی بزنیم و همه مشکلات موجود در عرصه کشور را به دولت موجود نسبت دهیم به دور از انصاف و بر خلاف منطق و استدلال می‌باشد و آگاهان و صاحب‌نظران همگی بر این امر معترف می‌باشند که دولت روحانی توانسته به دور از حاشیه‌ها و هیاهوها و تخریب‌هایی که وجود دارد به گواه آمارهای موجود در جهت نیل و حرکت به سمت موفقیت‌های نسبی، کارنامه‌ای در خور توجه و قابل‌قبول از خود به‌جای گذارد.

 حال اینکه این‌چ نین بدون توجه به واقعیت‌های موجود در عرصه اقتصاد و سیاست، دولت را آماج حملات و متهم به ناکارآمدی و ضعف به رسیدگی در امورات کشور نماییم و بدون توجه به نقش سیاست‌های غلطی که این وضعیت را به وجود آورده و همه کاسه و کوزه را بخواهیم بر سر دولت موجود خرد نماییم گره بر باد زدن است و حرکتی است ناموجه و شتاب آلود که ره به‌جایی نخواهد برد.

قطعاً در انتخابات آینده مردم بار دیگر با حضور آگاهانه و اثربخش خویش کسانی را که در فکر و ضمیر خویش به این طمع واداشته که می‌توانند فقط با حربه تخریب و حمله و سیاه نمایی به نیات و مقاصد خویش برسند، ناکام گذاشته و دولت تدبیر و امید با صلابت و پویایی هر چه تمام‌تر برای گذر از مشکلات و سختی‌ها به مدد حمایت مردم یکی پس از دیگری مشکلات را از سر راه برداشته و کشور را در افق و مسیر توسعه به‌پیش خواهند برد.

امین روشن پور

دیدگاه‌ها