محله باغ دُختران در مرکز شهر خرمآباد است. از شمال به پل گَپ (صفوی), از غرب به گِلال (خرم رود), از شرق به کوچه ارزاق و خیابان وصال از جنوب به پارک ساحلی و محله چال میرحسین محدود میشود.
درگذشته دو نهر بسیار زیبا در این محله به نامهای نهر بالا و نهر پاییني جاری بود. نهر بالایی درواقع ادامه سرریز چشمه شاهآباد (سرچشمه مطهری) و نهر پایین کانال آبی بود که کمی بالاتر از پل بزرگ از رودخانه منشعب میشد و محله را طی میکرد تا برای باغات و زمینهای کشاورزی مناطق جنوبی شهر استفاده شود. امروزه نیز به دلیل کیفیت نامطلوب آسفالت و نبود کانالهای دفع آبهای سطحی با اندک بارندگی اهالی برای تردد در کوچهها با مشکل مواجهه میشوند.
موقعیت این محله باعث میشود مسافران و گردشگران برای دسترسی به اماکن تاریخی، تفریحی و درمانی مرکز شهر از این محله عبور کنند و همچنین مراسم چهلمنبر که در روز تاسوعا در این محل انجام میشود، مردم از نقاط مختلف شهر و حتی خبرنگاران داخلی و خارجی برای پوشش خبری این مراسم آیینی در این محله حضور پیدا میکنند؛ و قطعاً شرایط موجود زیبنده نیست.
با این تفاصیل باید به موضوعی که ذهن شهروندان رو مشغول کرده توجه کرد.
امروزه شهرهای کوچک و بزرگ با مشکلاتی شبیه به یکدیگر دستوپنجه نرم میکنند و عامترین مسئله و مشکلی که شهرها اکنون با آن مواجه هستند، بافتهای فرسوده است و خرمآباد نیز از این قاعده مستثنی نیست. در قلب شهر و حوزه مرکزی با غفلت از مرمت و احیاء بافت تاریخی، فرسودگی گستردهای قابلمشاهده است. بافتهای قدیمی در اثر اهمال در نگهداری و زنده سازی آن به مکانهایی برای انجام اعمال خلاف و پاتوقی برای افراد معتاد و بعضاً مکانی برای کسب درآمد افراد با اشتغال کاذب تحت عنوان بافتهایی ناکارآمد و مسئلهدار تبدیل شدند. فرسودگی که منجر به فرسایش کالبدی، اقتصادی و اجتماعی شده است. بهمرور محدودهای از شهر را از چرخه حیات و زندگی شهری و شهروندی خارج کرده و سبب هدر رفتن زمین در بخشهای توانمند شهر میشود و فضاهای خالی و بافتهای فرسوده در دل شهرها در حالی رها شدهاند که گسترش شهر هرروز معضلی جدید بر مسائل و مشکلات موجود میافزاید. عدم وجود سیاست واحد در دستگاههای اجرایی مرتبط با بافت فرسوده و تاریخی نظیر سازمان میراث فرهنگی، سازمان شهرداریها، وزارت کشور، وزارت مسکن و شهرسازی، شوراها و برخی دیگر از دستگاهها، نخستین معضل در روند شکلگیری بافتهای فرسوده بهحساب میآید؛ و با حفظ اولویت و تدوین طرحهای ویژه بافت تاریخی و فرسوده و با پاسداشت ارزشهای فرهنگی و تاریخی، از سرمایههای بلااستفاده مرکز شهر نهایت بهرهبرداری انجام شود؛ و کوچههای تنگ و باریک، ساختمانی که تخریبشده و به مخروبه تبدیل شدند و همچنین آپارتمانسازیهایی که نهتنها به فضای موجود کمکی نمیکند بلکه برای آثار تاریخی پیرامونی که مستعد ثبت جهانی هستند و برگزاری آئین مذهبی (چهلمنبر) مشکلساز خواهند شد و به دلیل مجاورت این سازهها موجب افت کیفیت ظاهری شهر شده و چشمانداز آن را مخدوش میکند.
در صورت عدم توجه به احيا بافتهای فرسوده شهری، در زمان وقوع احتمالی حوادث طبيعی، صدمات جبرانناپذیری را ايجاد میکند و در آن زمان دولت و شهرداریها بهناچار باید ميلياردها تومان جهت رفع مشكلات ناشی از آن هزينه كنند.
در صورت عدم توجه به احيا بافتهای فرسوده شهری، در زمان وقوع احتمالی حوادث طبيعی، صدمات جبرانناپذیری را ايجاد میکند و در آن زمان دولت و شهرداریها بهناچار باید ميلياردها تومان جهت رفع مشكلات ناشی از آن هزينه كنند.
برای ساماندهی بافتهای فرسوده باید با مشارکت متخصصان برنامه زمانبندی قابلاجرا و مناسبی را تدوین و اجرا کرد و با مدیریت صحیح و ابزار تشویقی و تسهیلات بانکی مالکین واقع در بافتهای فرسوده شهر را موردحمایت قرار داد. مرمت و بازسازی و با زنده سازی فضا، فقط یک کار هنری و احساسی نیست بلکه امری حیاتی در تداوم تاریخی، پیوستگی فرهنگی، روحیه فردی و اجتماعی است که توجه مسئولین را میطلبد.
علی محمدی/ پایگاه خبری یافته
توضیح:
* در زمان جنگ تحمیلی محله باغ دختران چندین بار مورد اصابت موشک و بمبارانهای هوایی نیروهای بعثی قرار گرفت که متأسفانه خسارات جانی و مالی به این محله و ساكنانش وارد شد.
* باغهای خرمآباد درگذشته از پایههای اصلی اقتصاد شهر قلمداد میشد. محصول سیب، انگور، انار، گلابی، گردو، به زردآلوی این باغها به شهرهای دیگر و حتی خارج کشور صادر میگردید. انار این باغها<<یاقوت سرخ ایران>> نام گرفت و همواره بهعنوان نخستین تولیدکننده انجیر سیاه در کشور از این باغها یاد میشود. (سید فرید قاسمی) لازم به ذکر هست اکثر باغات شهر خرمآباد بهمرور تخریب و فقط نامی از آنها باقیمانده است و اگر توجه لازم به حومه خرمآباد صورت نگیرد سرنوشتی همچون دیگر باغها پیدا میکنند.
دیدگاهها
تنها محله ای که هنوز بعد از گذشت سال ها شاکله اصلی خودش رو حفظ کرده و ساکنین قدیمی نتونستن این محله رو ترک کنن و راهی غربت بشن! چون منطقه ای با اصالت هست از بروجردی ونهاوندی وملایری بگیر تا حتی جنوبی و آذری کنار هم زندگی میکنن
اما متاسفانه شهرداری اندک توجهی به باغ دختران نداره! آسفالت باغ دختران تبدیل به چاله وخاکی شده! هرساله تاسوعاباغ دختران میزبان خیل عظیمی از مردم دیگر مناطق شهر وایران وحتی توریست های خارجی است اما شهرداری خیلی به این محله کم لطفی میکنه,امیدوارم شهردار به وضعیت باغ دختران رسیدگی کنه با تشکر از علی محمدی عزیز بابت تصاویر و گزارش
و همچنین یافته رسانه پرطرفدار
سالهاست این منطقه فراموش شده علیرغم اینکه مرکز شهرهه و اکثر حسبنیه ها اونجا در ایام محرم و صفر پذیرای مردم هستن
لطفا کوچه های این محله را آسفالت کنید.
فافا جان دلیل اصیل بودن و مودب بودن مردم این محل عدم تفکرات طایفه گری و تعصبات کور قومیتی است .زمانی کل خرم اباد به همین شکل بود.
-علی والی زاده و اخوان.
-محمد نیرومند.
-کامران میرزاوند.
مهران میرزاوند.
محسن فرضی.
ایرج موسوی و اخوان.
بابک جوانبخت.
محمود حسینی.
اکبر هدایتی .
اخوان شمشاد .وووووووو
-
ولی از دوریت نگو ... ولی از دوریت نگو
منو نترسون ..... منو نترسون
و زمانی می رسد که توت فرنگی صادراتی از انار باغ دختران هیچ نمی داند !!