هر ساله تعداد زیادی از دانشجویان علوم پزشکی از دانشگاههای مختلف اعم از دولتی و آزاد و... فارغالتحصیل میشوند که بایستی طرح خود را جهت ورود به بازار کار بگذرانند.
تعداد این فارغالتحصیلان در سالهای اخیر با توجه به گسترش رشتهها و دانشگاههای علوم پزشکی بالا رفته است و امید به یافتن شغل متناسب با تحصیل این افراد روزبهروز کمرنگتر میشود.
اگرچه اجرای طرح تحول سلامت در برههای باعث بکار گیری تعداد زیادی از این فارغالتحصیلان گردید اما رکود بهکارگیری نیروهای طرحی مخصوصاً رشته مامایی در سال جاری باعث مشکلات زیادی هم برای فارغالتحصیلان و هم مراکز درمانی گردیده است.
گفته می شود برخی بیمارستانهای استان اعم از کوهدشت و پلدختر و حتی بیمارستانهای مرکز استان مانند بیمارستان و زایشگاه عسلیان از کمبود نیروی بهداشتی درمانی رنج میبرند و بار سنگین خلأ نیرو در این مراکز بر دوش کارکنان موجود افتاده است بهگونهای که کمبود ماما در بیمارستان بعضی از شهرستانها باعث شده که گاها کادر حاضر فشرده به بیماران مراجعهکننده خدمترسانی کنند که خود ممکن است باعث کاهش کیفیت کار و بروز اتفاقات جبرانناپذیری شود.
البته بنا به صحبتهای عدهای از این فارغالتحصیلان به نظر میرسد دانشگاه علوم پزشکی لرستان از بهکارگیری نیروهای طرحی بخصوص ماماها ممانعت میکند و سایر دانشگاههای علوم پزشکی استانهای مجاور نیروهای خود را در غیاب دستور استخدام از فارغالتحصیلان طرحی جذب میکنند که هم خیل بیکاران این رشتهها کاهش یابند و هم با حقوق متعادلتری بار کمتری بر دوش دانشگاه علوم پزشکی افتاده شود.
یقیناً با بهکارگیری نیروهای طرحی در مراکز درمانی استان سطح خدماتدهی به مراجعهکنندگان و بیماران افزایش پیدا نموده و میزان رضایت آنان از مدیران دانشگاه علوم پزشکی افزایش چشمگیری خواهد داشت.خوب است که همانقدر که به مبحث هتلینگ بیمارستانهای استان توجه جدی شده است به کادر ارائهدهنده خدمات دهنده به اهالی استان هم توجه کافی شود که لزوم یک خدمت مستلزم وجود شرایط مناسب ارائه شده است چرا که نیروی انسانی کافی و زیرساخت دو بال اصلی پرنده توسعه هر منطقهای میباشد.
امید است دستاندرکاران و اعضاء هیاتامنا دانشگاه علوم پزشکی لرستان نسبت به رفع این کمبودها و مشکلات کادر درمانی بیمارستانهای استان اهتمام ویژهای داشته و ارائه خدمت باکیفیت بالا به مردم استان همواره سرلوحه کارهای آنها قرار داشته باشد.
آنچه در این یادداشت مدنظر بود القاء واقعی کمبود نیروی مامایی در بدنه بیمارستانهای شهرستانهای استان بوده که میتوان با بهکارگیری نیروهای طرحی تا حدودی این تنگناها را جبران نمود.
دیدگاهها