برگزاری انتخابات، به عنوان نماد مردم‌سالاری و مشارکت شهروندان در اداره‌ی امور کشور، علاوه بر دستاوردهایش که عمدتاً در راستای رشد آزادی‌های اساسی و تحدید قدرت هستند ، حائز آثار مبارکی در حوزه‌های متنوع اجتماع نیز هست که گاهی چون بارش موهبت الهی همه‌ی جامعه از عامه‌ی مردم گرفته تا دولت و گروه‌های سیاسی را منتفع می‌سازد. با وجودی که هزینه‌های مادی مترتب بر برگزاری انتخابات و همین‌طور تبعات غیرمادی مسائلی چون برقراری امنیت و میزان مشارکت، قابل ملاحظه است اما در عوض مواردی مثل ایجاد امواج برانگیزاننده، تهییج گروه‌ها و تحریک نیروهای جامعه به فعالیت پرشور نیز از جمله مقاصد مهم برنامه‌های دولتی ناظر بر افزایش سرمایه‌ی اجتماعی به شمار می‌روند که تحت تأثیر مثبت برگزاری انتخابات قرار می‌گیرند.

همچنین در مورد شتاب گرفتن روند فعالیت‌های سیاسی به عنوان نبض حیات اجتماعی در نزدیکی انتخابات همین بس که بسیاری از گروه‌های شبه حزب ایرانی چون پروانه‌هایی چندروزه فقط بر گرد شمع انتخابات مجال پرواز می‌یابند و تنها در نور این شمع دیده می‌شوند. از این رو جدا از فرصت سازی انتخابات برای دستیابی به مناصب و نزدیکی به کانون قدرت، برای بنیان‌گذاران و مدیران گروه‌های سیاسی، بروز و ظهور اندیشه‌ها، عقاید و دست‌کم نام افراد و عنوان این گروه‌ها فرصتی است مغتنم که در شرایط عادی جایگزین دیگری ندارد.

اما سکه‌ی انتخابات روی دیگری هم تحت عنوان «بودجه تبلیغاتی کاندیداها» دارد که هر چند از حواشی کارزارهای انتخاباتی به شمار می‌رود لیکن با عنایت به اقتصاد رنجور شهری مثل خرم‌آباد،‌ هر افزایش مختصر در گردش مالی نیز می‌تواند به عنوان مرهمی موقتی، شایان توجه باشد. با عنایت به رفتار برخی از کاندیداهای احتمالی که از چندین ماه قبل، فعالیت انتخاباتی و برنامه‌های تبلیغی خود را آغاز کرده و در این راستا از بذل محبت و گشاده‌دستی در برگزاری میهمانی و پذیرایی آن‌چنانی دریغ ننموده‌اند می‌توان به ادامه‌ی تخصیص بودجه‌های آن‌چنانی انتخاباتی امیدوار بود به‌ویژه اینکه با نزدیکی به تاریخ ثبت‌نام نامزدها و شروع فعالیت‌های رسمی، احتمال افزایش دست و دل‌بازی‌ها بیشتر نیز خواهد شد.

به منطق پنهان و فلسفه‌ی عجیب این حاتم‌بخشی‌ها و خرج مبالغ بعضاً چند ده‌میلیونی که با دریافتی اعضای شورای شهر از محل حق جلسات شورا تا پایان دوره‌ی چهارساله نیز قابل جبران نیست و همین‌طور به موارد مبهم و مهم دیگر نظیر عدم اعلام کل هزینه تبلیغاتی و نام و عنوان پشتیبانان مالی،‌ نیز در وقتی دیگر خواهیم پرداخت اما در مورد انتخابات پیش رو پیش‌بینی‌ها حکایت از آمادگی بیش از سیصد نفر جهت کاندیداتوری انتخابات شورای اسلامی شهر خرم‌آباد در دوره‌ی آینده دارد و ظاهراً تا زمان ثبت‌نام، کماکان روند صعودی تعداد نامزدها حفظ خواهد شد.

اشراف بر فرصت‌ها و تهدیدهای ناشی از تعدّد کاندیداها و قضاوت در مورد تأثیر این موضوع بر کیفیت عملکرد شورای آینده شهر خرم‌آباد، نیازمند داشتن اطلاعات کافی در مورد میزان تعهد و تخصص افراد و نحوه‌ی انتخاب روی دهندگان است؛ اما در نگاهی کلان می‌توان گفت واگذاری کل بار فرآیند انتخابات بر دوش صندوق اخذ رأی، جدا از تشتت اذهان رأی‌دهندگان و پراکندگی آراء، در نقطه‌ی مقابل «فیلتراسیون شدید و یا برگزاری انتخاباتی قبل از رای دادن مردم» قرار می‌گیرد که به همان اندازه می‌تواند باعث هزینه زایی و از دست رفتن فرصت‌ها شود. طراحی ساز و کاری متعادل که با حفظ گزینه‌های برتر، سلایق مختلف و مهم را از داشتن گزینه مطلوب محروم ننماید، شکلی بهینه و آرمانی خواهد بود.

اما همان طور که گفته شد این قصه قسمتی شیرین هم دارد که بیشتر اقتصادی و مناسب ذائقه‌ی اهالی بازار شهر است. جایی که میهمانی، جلسه، برگزاری کمپین و برنامه‌های تبلیغاتی به کمک بازار کم‌رمق خرم‌آباد می‌آیند. شاید زیرساخت ضعیف شاید تحریم شاید تورم، رکود و یا شاید همه‌ی این عوامل در کنار هم موفق به جلوگیری از توسعه اقتصادی شده‌اند اما حالا در کمبود مناسبات فرهنگی بازار محور، این جرعه‌ی انتخابات است که بازار شهر از آن گلویی تازه می‌کند.

نکته آخر اینکه اگر در سایر انتخابات رسمی نیز نخبگان متعلق به جریان‌های پرطرفدار با کاندیداهای درجه دو و سه همان جریان‌ها تعویض نگردند، قطعاً کام تعداد بیشتری از آحاد جامعه شیرین خواهد شد و آنگاه در کنار رونق اقتصادی، چیزی که تا مدت‌ها هر تلخی را تحت تأثیر قرار خواهد داد، حلاوت شیرینی سیاسی خواهد بود.

سید علی جزایری/ پایگاه خبری یافته


توضیح: هرگونه باز نشر این مطلب منوط به ذکر نام نویسنده و عنوان سایت می‌باشد.