کمیته امداد یکی از ارگان‌ها و نهادهایی است که حمایت و دست‌گیری از افراد بی‌بضاعت و محروم در جامعه را به‌صورت حداقلی بر عهده دارد.
از وظایف ذاتی و تعریف شده این نهاد و فلسفه اولیه آن در جهت یاری‌رساندن و کمک به اقشار محروم می‌باشد و به‌طور طبیعی و سیستماتیک با افراد و اقشاری در جامعه مواجه می‌باشد که متأسفانه از حداقل‌های یک زندگی آبرومند و طبیعی برخوردار نمی‌باشند و شرایط سخت و ناگواری بعضاً بر این افراد در جامعه حاکم بوده و از آن همچنان رنج می‌برند.
همان‌طور که می‌دانیم پروسه شناسایی و تحت حمایت قرار دادن افراد بی‌بضاعت و محروم از وظایف کمیته امداد بوده که بی‌بضاعتی و محروم بودن آن‌ها برای این نهاد حمایتی کاملاً مسجل و واضح است که باید موردحمایت و توجه جدی قرار داشته باشند که البته سطح و نوع حمایت مشمولین از طرف کمیته امداد نیز حداقلی بوده که به‌صورت ماهیانه مبلغی ناچیز به خانوارها و افراد تحت پوشش پرداخت می‌گردد.
با توجه به وضعیت اقتصادی و تورم موجود این حداقل کمک ماهیانه هرگز نمی‌تواند کفاف زندگی این قشر از افراد جامعه باشد که جا دارد مسؤولین امر با توجه به عمق فقر و محرومیت این‌گونه افراد حمایت بیشتری را به عمل آورند ولی برعکس و بر خلاف آنچه که بیشتر از این نهاد مذکور انتظار می‌رفت به‌تازگی رویه‌ای جدید در کمیته امداد در قبال افراد تحت تکفل طراحی و به اجرا درآمده که باعث اعتراض و نارضایتی بسیاری از افراد تحت پوشش گردیده ازجمله پرداخت وام‌های حداقلی به مبلغ پنج میلیون تومان تحت عنوان وام خوداشتغالی و خودکفایی که دریافت شدگان ملزم به پرداخت اقساط آن نیز می‌باشند.
همین تسهیلات و مساعدت باعث شده که بسیاری از افراد تحت شمول به بهانه پرداخت وام از حقوق مستمری ماهیانه محروم گردند، آن‌هم بدون اینکه در مرحله پرداخت وام به افراد تحت شمول شرایط پرداخت این دسته از وام‌ها را برای متقاضی توضیح و یا توجیه نمایند.
این امر باعث حذف افراد به بهانه دریافت وام گردیده که همین مبلغ اختصاص داده‌شده هیچ‌گونه تغییر و یا گشایشی در زندگی مشمولین نتوانسته به لحاظ اشتغال و یا به‌اصطلاح خودکفایی ایجاد نماید. لذا این امر باعث نارضایتی و سردرگمی افراد تحت پوشش شده و آتیه و زندگی حداقلی آن‌ها را در معرض آسیب و مخاطره جدی قرار داده که مسؤولین امر در کمیته امداد استانی خود به‌خوبی بر محرومیت و فقر این افراد اشراف داشته و بر آن معترف می‌باشند و در توجیه اتخاذ این روش و اقدام این سیاست حذف کمیته امداد را نسبت به افراد تحت شمول علل‌الظاهر از تصمیمات گرفته شده در مرکز می‌دانند.
بدون شک کمیته امداد در جهت خدمت‌رسانی و مساعدت نسبت به افراد تحت شمول از محدودیت‌ها و کمبودهای مالی برخوردار بوده ولی آنچه حائز اهمیت است وضعیت اسف‌بار و مشکل‌زایی است که بر افراد و خانواده‌هایی که از حداقل‌های زندگی محروم می‌باشند و شایسته این‌گونه برخورد و حذف ناگهانی آن‌هم به خاطر دریافت یک وام نمی‌باشند و اگر در مرحله پرداخت وام به این افراد متذکر می‌گردیدند که از شروط پرداخت وام، حذف مستمری دائمی آن‌هاست قطعاً بسیاری از این افراد با توجه به وضعیت پیرامونی‌شان از دریافت آن با این شرط خودداری می‌کردند، حال با توجه به این وضعیت شایسته است که مسؤولین و متولیان امر در این نهاد حمایتی با انعکاس مشکلات به وجود آمده و شاخص‌های محرومیت و فقر در استان لرستان نسبت به نرم کشوری به مرکز خواهان تجدیدنظر در این تصمیم کاملاً شتاب زده و عجولانه بدون توجه به واقعیت‌های افراد تکفل گرفته شده، باشند و چتر حمایتی خویش را از این افراد نیازمند همچون سابق ادامه دهند و به بهانه‌های مختلف وظایف و مسؤولیت‌های ذاتی خویش را به بوته فراموشی نسپارند.
امین روشن‌پور/ کارشناس ارشد جامعه‌شناسی