خرمآباد به عنوان مرکز استان یکی از شهرهای پر جمعیت غرب کشور و البته یکی از محرومترین مراکز استانها است که این محرومیت نیز در درون شهر خرمآباد در مناطق مختلف متفاوت است.
این محرومیت به گونهای است که هر رهگذر با نگاهی گذرا به این شهر به راحتی متوجه تفاوتها و نابرابری در این شهر خواهد شد بهنحویکه در نیمه شمالی همه امکانات شهری از جمله پارکها و بوستانهایی وجود دارند و هر روز پروژه جدیدی در نقاط مختلف آن به بهرهبرداری میرسد.
اخیراً نیز پارک آبشار طلایی به مساحت بیش از 40 هکتار از پل دره گرم تا آبشار طلایی به بهرهبرداری رسید و همچنین پادگان حمزه سپاه نیز به یک مرکز توریستی تفریحی تبدیل شده است تا این امر را هر چه بیشتر به اثبات برساند.
جنوب شهر در مقایسه با نیمه شمالی از نظر امکانات شهری شاهد اختلاف فاحشی است؛ برفرض مثال اگر یکی از ساکنان پشته، گلدشت یا ماسور بخواهد از این امکانات مانند پارک یا شهربازی استفاده کند حداقل ساعتی از وقت خود را در طی کردن مسیر باید تلف کند.
شنیده شده است استانداری محترم استان در اندیشه ایجاد شهرک توریستی گردشگری خرمآباد میباشد و به همین منظور چندین نقطه از شهر مورد بازدید قرار گرفته است.
نگارنده بر این باور است که مناطق مختلف و بکری در جنوب خرمآباد وجود دارند که مستعد ایجاد پروژه مذکور هست که زمینهای وسیع روستای بلیلوند و کوه مدبه به لحاظ کوتاهی مسیر شهر و دسترسی به بام لرستان و زمینهای بین منطقه ماسور و رودخانه فصلی این محل که از لحاظ موقعیتی از نظر قرار داشتن در مسیر مناطق سیاحتی تفریحی مانند پارک جنگلی، قلعه گل، آبشارهای نوژیان؛ طاف، وارک و ...از جمله مناطق مستعد این امر به شمار میرود.
جنوب شهر خرمآباد شاهراه ارتباطی تهران جنوب است و اگر به سیستم گردشگری خرمآباد دقت شود تعداد مسافران از مناطق جنوب کشور هم در مسیر رفت به سمت تهران و شمال و مرکز کشور و هم از مسیر برگشت به سمت جنوب بیشتر است.
مسافرانی که خرمآباد را به عنوان مقصد گردشگری خود انتخاب میکنند این امر را در مسیر حرکت خود به سمت مرکز یا شمال کشور انجام میدهند و کمتر مسافرانی تعداد روزهای سفر خود را تنها به خرمآباد اختصاص میدهند اگر ایجاد شهرک گردشگری به منظور ارائه خدمات بهتر به مسافران در جهت رونق گردشگری خرمآباد باشد این محل حتماً باید در مسیر حرکت مسافران قرار گیرد چون برنامهریزی مسافران در توقفهای کوتاهمدت و بلندمدت تنها در این مسیر قرار دارد و به همین منظور مناطق ذکرشده و روستاهای مجاور کمربندی خرمآباد (ناصروند، بلیلوند، سرخده و ...) میتواند مناطق مناسبی باشند تا این امر نتیجهبخش باشد و گردشگران در توقفهای کوتاه خود با محیط زیبای شهرک مواجه شده و در سفرهای بعدی زمان بیشتری را به توقف در خرمآباد اختصاص داده یا حتی خرمآباد را به عنوان تنها مقصد سفر خود انتخاب کنند.
در پایان خواهشمند است مسئولین ذیربط عدالت و توازن را در مورد تمام مناطق شهر به طور یکسان رعایت کنند چرا که در روز قیامت هر کس باید به اندازه مسئولیتش در پیشگاه خداوند پاسخگو باشد.
نردبان این جهان ما و منی است عاقبت این نردبان افتادنی است
لاجرم هر کس که بالاتر نشست استخوانش سختتر خواهد شکست
امید است که با همت مسوولین و با توجه به پتانسیلهای طبیعی و تاریخی این شهر از معبر گردشگری به مقصد گردشگری تبدیل شود.
مصطفی دریکوند