امروزه در عصری که عنوان ارتباطات را یدک می‌کشد نقش اطلاع‌رسانی و آگاهی بخشی بیش از گذشته مورد توجه قرار دارد و با ظهور پدیده‌ای بنام فضای مجازی سرعت انتشار اخبار به‌طور چشمگیری افزایش یافته و البته این سرعت به جهت عدم توجه به فرهنگ ارتباطات و برخی ضعف‌های دیگر بعضاً با ولنگاری‌هایی هم همراه شده است که در رسانه‌های مکتوب، شنیداری و دیداری کمتر مشاهده نموده‌ایم، اگرچه هرکدام از این رسانه‌ها جایگاه خود را دارند و دارای ویژگی‌های منحصری هستند و فضاهای مجازی هم اخیراً جای پایی در این عرصه باز نموده‌اند، اما آنچه مسلم است رسانه‌های مکتوب به جهت سندیت و ماندگاری علاقه‌مندان خود را از دست نداده و همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند و البته نباید منکر شویم که نسبت به سال‌های گذشته خوانندگان جراید به‌صورت چشمگیری کاهش داشته است اما بازهم این رسانه‌ها علاوه بر کاربردهای ویژه از اهمیت خاصی برخوردارند و شاید در آینده‌ای نه چندان دور شاهد اقبال مجدد مردم به رسانه‌های مکتوب باشیم.
عده‌ای کاهش اقبال کنونی به مطبوعات را در نتیجه افزایش فضاهای مجازی ازجمله تلگرام و اینستاگرام و ... می‌دانند اما به نظر این نمی‌تواند دلیل محکمی برای اثبات نظریه مذکور باشد زیرا در کشورهای غربی و اروپایی که سال‌ها پیش از ما به این پدیده دست‌یافته‌اند بازهم رسانه‌های مکتوب و شنیداری و دیداری جایگاه و مخاطبین پرشمار خود را از دست نداده‌اند و این در حالی است که این کشورها از تعداد بی‌شماری شبکه‌های خصوصی رسانه‌ای بهره‌مند هستند.
اما اگر بخواهیم دلیل اصلی کاهش رغبت مردم به رسانه‌های مکتوب را واکاوی کنیم در وهله نخست سیاست زدگی برخی مطبوعات و جنگولک بازی‌های سیاسی، مردمی را که از سیاست‌بازی و شعار و وعده‌های بدون عمل خسته شده‌اند از گرداگرد مطبوعات پراکنده کرده و ناخودآگاه به سمت فضای مجازی سوق داده که حتی خود قادر هستند بنویسند و اظهارنظر نمایند و ... اما آنچه مسلم است نگاه نادرست دولت‌ها و کانون‌های قدرت به رسانه‌ها نیز می‌تواند دلیلی دیگر بر این اتفاق باشد به‌طوری‌که بعضاً به جهت حمایت و تامین هزینه‌های نشریات نوعی احساس تملک برای آن‌ها ایجاد می‌شود.
بی‌تردید دولت برای خروج از زیر بار فشارها و انتقادات و بیان عملکردها و ارتباط با مردم نیازمند رسانه می‌باشد و در این میان بعضاً رسانه‌های دولتی را کافی ندانسته و سعی می‌کند از ظرفیت همه رسانه‌ها بهره‌مند شود و متأسفانه در برخی مواقع این بهره‌مندی به جهت زیاده‌خواهی خارج از قانون و ضابطه به بیراهه می‌رود و اینجاست که یک دوراهی برای رسانه‌ها ایجاد و حتی به تقابل نیز منجر می‌شود به گونه‌ای‌که برخی رسانه‌ها به جهت انتقادات از لطف دولت و حتی حقوق قانونی خود محروم و برخی نیز ضمن بی‌توجهی به قانون و اخلاق حرفه‌ای خود را نمک‌گیر این لطف می‌نمایند و الزاما باید در صدد جبران برآیند و حتی حاضرند در بیان حسنات و خوبی‌ها راست و غلو و دروغ را به هم ببافند و به جامعه تزریق نمایند و همین دوگانگی رسانه‌ها موجبات بی‌اعتمادی مردم را فراهم نموده و شروع وارد شدن ضربه بر پیکر رسانه‌ها که امین مردم هستند از همین بخش کلیدمی خورد و بی‌گمان مراجعه به لیست پرداخت یارانه مطبوعات در سال گذشته تا حدود زیادی به روشنگری‌ها کمک خواهد نمود و... در نهایت این بده و بستان‌های نامتعارف بین رسانه‌ها و کانون‌های قدرت زمینه بروز فساد و ایجاد حاشیه‌ای امن برای مفسدین اقتصادی را فراهم می‌نماید که به نظر می‌رسد تنها راه‌حل رفع این مشکل نظارت به‌صورت هیات امنایی برای توزیع عادلانه یارانه به نشریات باشد در غیر این صورت هرروز باید شاهد انفعال بیشتر رسانه‌ها باشیم و تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!
اما از سطح کلان کشور که بگذریم رسانه‌های استان لرستان و شهرستان الیگودرز حال خوشی ندارند و با مشکلات بسیاری دست‌وپنجه نرم می‌نمایند و حتی برخی از آن‌ها از داشتن محلی مناسب محروم هستند و بعضاً تعطیل، واگذار و به دوهفته‌نامه و ماهنامه تغییر دوره انتشار داده‌اند که مشکلات ایشان مبرهن است و لازم به بازگویی بیشتر نیست.
اما روز خبرنگار، در سال‌های اخیر با تلاش قابل قدردانی متولیان فرهنگی شهرستان و همکاری دفتر نماینده و فرماندار و تعدادی دیگر از مسوولین مراسم تکریم مقام خبرنگار برگزارشده و به دور از انصاف است اگر نگوییم سال گذشته به‌رغم مشکلات موجود، خبرنگاران الیگودرز به‌عنوان معدود خبرنگاران در لرستان شاهد برپایی این آیین بودند.
همزمان با روز خبرنگار در رابطه با نقش اطلاع‌رسانی و آگاهی بخشی در جامعه و رسالت خبرنگاران سخن بسیار گفته شده است و در مقابل هم خبرنگاران سال‌هاست که به همین مناسبت درد دل‌های شان را با چاشنی مطالباتی نظیر معیشت و بیمه و نبود انسجام به‌واسطه تشکیل خانه خبرنگاران و عدم همکاری و همراهی مسوولین و ... بیان داشته‌اند و حال تا چه میزان این مطالبات رنگ و بوی تحقق به خود گرفته است قضاوت را به مسوولین می‌سپاریم و بیان چند باره آن‌ها تکرار مکررات است، اما معضلی که بیش از هر مطالبه‌ای حائز اهمیت می‌باشد عدم درک درست برخی مردم و مسوولین از وظایف اصلی رسانه‌هاست و...
اینک عدم تحقق تمام مطالبات خبرنگاران و رسانه‌ها را پیش کش کرده و از مسوولین درخواست می‌کنیم، اول؛ آستانه تحمل خود را در مقابل نقدها افزایش دهند، دوم؛ یک‌بار قانون جامع و کامل مطبوعات را مطالعه فرمایند تا خدایی نکرده درخواستی به‌واسطه نظرات شخصی از خبرنگاران نداشته باشند و در صورت مخالفت گمان نبرند قصد و غرضی حاکم است و ...
اگر به دیده واقع بنگریم برای خبرنگاران و رسانه‌های متعهد در انجام رسالت تنها مثلث قانون، اخلاق و انصاف ملاک می‌باشد و الزاما اگر نقد و نقادی بر اساس این سه ضلع جریان یابد باعث رشد و پویایی و بالندگی جامعه خواهد شد و منتقد هم آن‌گونه که برخی به‌غلط در تصورات خود دشمن و مخالف می‌پندارند، نیست...
رفتار درست و عاقلانه با منتقدان ریشه در دین مبین اسلام و به‌ویژه مذهب شیعیان دارد و بیان نمونه‌ای از روایات و احادیث به نظر مستدل و مستندتر از نوشته هفتاد من کاغذ است، رسول 
اکرم می‌فرمایند: آن که عیب تو را به تو می‌نمایاند دوست توست و آن‌کس که عیب تو را پنهان می‌نماید بدترین دشمن تو به شمار می‌رود. همچنین امام صادق (ع) می‌فرمایند: محبوب‌ترین برادرانم نزد من کسی است که عیب‌های مرا به من هدیه دهد.
اکرم می‌فرمایند: آن که عیب تو را به تو می‌نمایاند دوست توست و آن‌کس که عیب تو را پنهان می‌نماید بدترین دشمن تو به شمار می‌رود. همچنین امام صادق (ع) می‌فرمایند: محبوب‌ترین برادرانم نزد من کسی است که عیب‌های مرا به من هدیه دهد.در خاتمه جا دارد ضمن گرامیداشت یاد و خاطره خبرنگار هم استانی‌مان شهید محمود صارمی هفدهم مردادماه روز خبرنگار را به تمامی خبرنگاران و روزنامه‌نگاران و تلاشگران عرصه آگاهی بخشی و دانایی تبریک عرض نمایم.
عباس شاه‌علی/ الیگودرز
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
شهید هژبر رو گرامی میداریم
ایشان متولد خرم آباد هست