از دوران والیگری در قرن گذشته تا امروز که زمان استانداری است، مردم استان لرستان به لطف چینش هوشمندانهی دولت تدبیر و امید برای اولین بار عنان مدیریت اجرایی ارشد استان خود را در دستان یک مدیر لرتبار بومی میبینند. موضوعی که درگام اول باعث شده است که بتوانیم درد دلهای خودمانی و راحتتری را با مدیر ارشد استان که همزبان و همدرد خودمان است داشته باشیم.
این که در یک سیستم و بوروکراسی مردم بتوانند بدون دغدغه و با میل، خواستهها و انتقادات خود را نسبت به جریان مدیریت ابراز کنند مشخصهی خوبی برای آن منطقه محسوب میشود.
مورد دیگری را که به این خصیصه میتوان افزود آن است که تا قبل از حضور مهندس بازوند در استان لرستان به عنوان استاندار مابقی استانداران لرستان هیچ شناخت تجربی از اوضاع و احوال این دیار نداشتند و به یک باره قرعه خدمت به نام آنها میافتاد و از نقطهی صفر کار خود را شروع میکردند، اما مهندس هوشنگ بازوند استاندار لرستان به مدد سالیان حضور در عرصه مدیریتی لرستان بهخصوص به عنوان معاون عمرانی استاندار و همچنین شاخصهی بومی بودن، شناخت کافی از مناسبات لرستان دارند که این موضوع مانند شمشیر دولبه است، هم میتواند به لطف آن شناخت و تجربهی مدیریتی سابق و حضور در حوزهی اجرایی استان فضای ترسیم شدهی آشناتری به نسبت دیگر اسلاف خود متصور بود و در لبه دیگر این شمشیر؛ همین شناخت نسبتاً خوب و تجربهی کافی ایشان باعث شده است که انتظارات از ایشان باز هم نسبت به استانداران سابق بیشتر باشد. گر چه برقراری توازن تعادل مابین این انتظارات و داشتهها قطعاً بخشی از هنر مدیریت اعتدالی مهندس بازوند خواهد بود.
به هر روی همانگونه که بیان شد، این موضوع به مثابه شمشیر دو لبهی است که هم میتواند با لبهی تیز آن ناکارآمدیها و موانع را صاف و ره هموار کرد و همچنین با لبهی دیگر آن میتوان تیغ انتقاد را خدای ناکرده به روی ناکارآمدیهای احتمالی کشاند.
البته در این بین مسألهای را که میتوان به صورت روشن به آن اشاره کرد و از شخص استاندار انتظار داشت این است که برای بسیاری از مردم استان افقهای روشنی در پی انتخاب یک مدیر بومی به نام بازوند بر مسند استانداری لرستان ایجاد شده است که همین امر وظیفهی مهندس بازوند را تا حدود زیادی سنگینتر از اسلاف خود کرده ولی همراهی مردم با استاندار هم به نسبت قبل چشمگیرتر شده است.
موضوع مهمی که باید به آن اشاره نمود و کنشگران عرصه اجتماعی را بدان توجه داد، این است که ورای تمام انتظارات موجود و ایجاد شده از استاندار باید به این مسأله واقف بود که مهندس بازوند تیم اجرایی وی، لرستان و عرصه مدیریتی آن را با چه وضعیتی تحویل گرفته، یا اوضاع و احوال سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی که محصول دوران مدیریت تصمیمات یکشبه در 8 سال گذشته بود به چه شکلی بوده است و امروز در جشن یک سالگی دولت تدبیر و امید به چه روی است. لذا اگر بخواهیم منصفانه به یک فضای داوری درست دست یابیم انتظار میرود بدون هیچگونه حب و بغض و ورای دلبستگیهای خطی و خباحی و با توجه به فاکتورهای یاد شده، عملکرد تیم مدیریتی و استاندار را بررسی کرد.
به صورت کلی و تا قبل از روی کارآمدن دولت دبیر و امید در استان لرستان، وضعیت این استان هم به مانند بخشهای دیگر کشور تعریف چندانی نداشت و عمدهترین ضعف آن بحث رکود در حوزههای مختلف بود. این استان در روزهایی که به دوران وفور بودجه و سالهای طلایی دلارهای نفتی یاد میشد بهرهي چندانی از این اعتبارات نبرد و حتی در بخشهایی هم اگر اعتباری در نظر گرفته میشد به علت نبود برنامهریزی دقیق و کارآمد، بودجه و اعتبار یاد شده عودت داده میشد و در یک مورد قضیه بازگشت 18 میلیاردی بودجه از استان به مرکز سروصدای بسیاری به پا کرد. در حوزههای مختلف هم با توجه به این که کار کارشناسی و عدم نظارت کافی وجود نداشت خیل مصوبات دولت در استان که به رقم 622 مصوبه طی 3 سفر (یعنی به ازای هر 30 ثانیه یک مصوبه) وضعیت سردرگمی را برای استان به همراه آورده بود. نداشتن اولویت مناسب در ساماندهی مصوبات و پرژوههای در دست اقدام، بهره نبردن از ظرفیتهای استانی و نداشتن شناخت از نیازهای استان موجب شده بود که چرخهای استان در حوزههای مختلف به خوبی حرکتی نداشته باشد. بیکاری در لرستان رتبه اول کشور را از آن خود کرده بود، صنایع نیمبند استان به لطف ضعفهای مدیریتی و تزریق برخی وامهای غیرکارشناسی رو به تعطیلی و اخراج کارگران نهاده بود، خروج نیروهای تحصیلکرده و نخبگان فکری از استان به بالاترین حد خود رسیده بود که باید توجه داشت خروج نخبگان یعنی خروج سرمایههای بالقوه.
با توجه به وضعیت کلی و مختصر اعلام شده از اوضاع و احوال استان در زمان روی کار آمدن تیم اجرایی جدید و کاهش چشمگیر اعتبارات و بودجه و دلارهای نفتی از سوی دیگر، قطعاً و ضعیت نابرابر مدیریتی برای تیم جدید ایجاد شده بود، اما از آنجایی که هنر مدیریت یعنی شکفتن در زمانهای سخت، خوشبختانه این مفهوم تا حدود زیادی طی یک سال گذشته به منصهی ظهور رسیده است. هم این که دیده میشود در گام یکسالهی اول بیش از 2600 میلیارد تومان سرمایهگذاری در استان انجام شده است، برخی پروژههای تاریخی که مطالبهی مردمی شده بودند مانند کشت وضعیت در حال اجرایی شدن و عملیاتی شدن هستند و برای اولین بار پروازهای فرودگاه مرکز استان به صورت منظم و 6 برابر سابق میشود، کمکم باورمان میشود که انتظارات از مهندس بازوند بیجا نبوده است.
البته باید توجه داشته باشیم استانی که 210 هزار بیکار را در دل خود جای داده است و از 1574 واحد صنعتی و تولیدی آن فقط در حدود 30 درصد فعال و نیمهفعال هستند، از 800 هزار هکتار اراضی کشاورزیاش علیرغم وجود 12 درصد روانآبهای کشور فقط 200 هزار هکتار به صورت آبی کشت میشود، مشکلاتش بسی بیشتر و سنگینتر از آن است که با این اقدامات یکساله پوشش داده شوند.
گر چه همگان نیک میدانیم که هر راه دور و درازی تنها با برداشتن یک گام آغاز میشود و همان گام اول مهمترین گام خواهد بود. امروز به مدد حضور یک مدیر پرتلاش و متخصص که به باور اکثر موافقان و مخالفان وجهی با ارزش دید عمرانی و توسعهگرایانه است میتوان امیدوار بود که استان لرستان در دوران 4 سالهی دولت تدبیر و امید حرکات د ر خورد و قابل توجهی به سمت توسعه بردارد، ولی همهی بار را نباید بر دوش استاندار نهاد و فقط هم از وی انتظار داشت. همهی مدیران استانی و نمایندگان از یک سو و مردم و نخبگان فکری هم از سوی دیگر باید در این مدار ایجاد تحول در لرستان قرار گیرند و به نقشآفرینی مثبت روی آورده و خود را در مقابل مناسبات استانی مسوول بدانند.
اما از آنجایی که به قول افلاطون فیلسوف یونانی عصر باستان، یک جامعه را سر آن که مغز جامعه محسوب میشود به حرکت در میآورد، لذا مرکز فرماندهی و سرجامعهی لرستان هم استاندار است و اقدامات و برنامههای صادر شده از سوی وی بسیار حائز اهمیت است.
آقاي مهندس بازوند! از آنجایی که امروزه مردم این استان تشنهی اقدامات و دستاوردهای تولیدی هستند انتظار میرود روی به این حوزه آورده و نقایص بیشمار آن را پوشش دهید. قطعاً راهسازی (جاده و چهارخطه ساختن، راهآهن و آزادراه) سدسازی، توسعه فرودگاه و ... هر کدام به جای خود بسیار حائز اهمیت هستند، اما زمانی که تولید در این استان رونق نداشته باشد هیچ کدام از این دستاوردها سود چندانی ندارد. به طور مثال آزادراه خرمآباد- پلزال با صرف هزینهای بالغ بر 700 میلیارد تومان آیا توانسته است منشاء خدماتي برای لرستان شود؟ کدام کالا یا مواد اولیه را از این آزاد راه به استانهای دیگر میفرستیم یا وارد میکنیم؟ آیا سود این آزادراه برای خوزستان، اصفهان و تهران بیشتر بوده یا برای لرستان؟ جناب مهندس بازوند توجه شود که اگر این 700 میلیارد تومان به صورت مستقیم در زمینه تولید و ایجاد شغل به کار میرفت، چیزی در حدود 14 هزار شغل ثابت و مستمر ایجاد میشد، حال این 14 هزار شغل و تولید ماحصل از آن خود به خود نمیتوانست آزاد راهها ایجاد کند؟ این فقط یک مثال برای اقدامات است که انتظار میرفت بهتر مدیریت و ساماندهی میشد، لذا امید است جناب استاندار به عنوان یک چهرهی عمرانی نگاه ویژهای به حوزهی تولید و اشتغال به نسبت حوزههای دیگر داشته باشند.
امروزه چرا تمام قبلهی آمال خود را پارسیلونی کردهایم که دیگر یارای رقابت با محصولات هم نوع خود در بازار را ندارد، اما با اندکی تغییر در خط تولید آن میتوان محصولات جدیدتر و در آمدزدایی بیشتر حاصل کرد.
جناب استاندار، در جشن یکسالگی دولتی که شما مدیر ارشد آن هستید مردم انتظار دارند که با تمام وجود آنها را دریابید و راه شما راهی نو و جدید مثمر ثمر باشد.
ارسال کننده: مهدی رضاپور / خرمآباد
دیدگاهها
با این 700 میلیارد تومان میشد 14 هزار شغل ایجاد کرد براستی آیا منافع این جاده برای ماست؟
به نظر می رسد بیش از آنچه منفعت دارد برایش تبلیغ می شود
البته این نظر شخصی است ولی اعتقاد دارم با این جاده ها همین چند مسافرهم به شهر و استان ما سفر نکنند
توجه کنید مسافری که از تهران حرکت کند نخستین اتراقش میشود قم بعد اراک بعد میافتد در آزاد راه خرم آباد و همین طور تا اندیمشک می رود
با دست خودمان باعث حذف خودمان شدیم
آیا می ارزد به خاطر یک ساعت کاهش زمان مسیر خرم آباد به تهران؟
ضمن تشکر از شما و یافته به خاطر انعکاس نظرات خوب وتبریک یکمین سال استانداری جناب آقای مهندس بازوند
آنان که روی اتوبان خرم آباد _ پل زال به عنوان پروژه ای برای لرستان تبلیغ میکنند یا غافلند ویا مامور . شکی نیست که این پروژه یک پروژه ملی و در مسیر کریدور شمال به جنوب است و استان ما هم در حد نیازهایی که پیدا میکند از آن استفاده خواهد کرد وهمانطور که اشاره کرده اید فقط در صورتی لرستان به خوبی میتواند از آن بهره ببرد که بتواند تولیدات کشاورزی . دامی و صنعتی خودرا از آن مسیر به بازارهای دیگر نقاط برساند
بنا براین یکی از ظروف آماده شده و باید به فکر مظروف بود که همان رونق تولیدات کشاورزی و.صنعتی در استان است که باید از مسیرهای جاده ای . ریلی وهوایی صادر گردد و برای اهالی تولید کار وثروت کند