پدری داغدار مطلبی همراه با اسناد و مدارک برای پایگاه خبری- تحلیلی پارسينه ارسال کرده است که بی هیچ قضاوتی از نظر می‌گذرانید:
نوزاد ما در تاریخ 25 مهر 1393 به دلیل مشکل کوآرکتاسیون آئورت و برای معالجه توسط بیمارستان […] خرم‌آباد به تهران اعزام شد.
زمانی که مقدمات اداری جهت اعزام فرزندم را انجام می‌دادم و بعد از واریز هزینه کامل جهت اعزام سوپروایزر بیمارستان، شخصی را به عنوان "پرستار" به ما معرفی نمود تا این شخص نوزاد 9 روزه ما را در آمبولانس همراهی کند. این شخص بعد از انتقال نوزاد با دستگاه انکوباتور توسط پرستار به آمبولانس با او به مقصد تهران همراه شد.
آمبولانس در طول مسیر مرتب به بهانه‌های مختلف توقف می‌کرد. آن روز روزی بسیار سرد و بارانی بود و فرزند من بدون هیچگونه پوششی در دستگاه انکوباتور قرار داشت.
بعد از رسیدن به مقصد و در زمان تحویل فرزندم به بیمارستان حضرت علی اصغر(ع) با مخالفت پزشکان آن بیمارستان در تحویل نوزاد مواجه شدیم. زمانی که علت موضوع را از آن‌ها خواستم بیان کردند که بدن این نوزاد به صورت غیرطبیعی بسیار سرد است و آن‌ها علت سرد بودن بدن نوزاد را از پرستار همراه او پرسیدند و او هم ابراز بی‌اطلاعی نمود.
چند دقیقه بعد از حالت دستگاه متوجه شدند که اصلاً بخاری دستگاه روشن نبوده و این نوزاد در 500 کیلومتر مسیر، بدون هیچگونه پوششی و در آن روز سرد آن‌چنان سرمایی را گذرانده که بدن او سیاه و کبود شده و نبض‌های اندام او به هیچ‌وجه قابل لمس نبوده و دچار افت شدید فشار شده است.
پاسخ پرستار همراه بعد از اثبات این موضوع این بود که «من فقط یک نیروی خدماتی هستم نه پرستار!» که بلافاصله این موضوع توسط پزشکان بیمارستان صورت‌جلسه و برای دانشگاه علوم پزشکی استان لرستان ارسال شد.
متاسفانه طفل معصوم من چند روز بعد به علت عفونت شدید بدن فوت شد و پس از طرح شکایت من در سازمان نظام پزشکی لرستان مشخص شد که این شخص که به ما به عنوان پرستار معرفی شده بود دارای مدرک دیپلم است و حتی نمی‌داند که ضربان قلب و دمای بدن طبیعی یک نوزاد چقدر است.
متاسفانه با گذشت 9 ماه از این ماجرا و طرح شکایت بنده فعلاً به هیچ جوابی نرسیده‌ام و مدام پشت گوش می‌اندازند، لذا از تمام مسئولان خواهشمندم دستور پیگیری دهند تا کسانی که در فوت "ابوالفضل عزیز" من کم‌کاری کرده‌اند یا مقصرند، پاسخگو باشند که این اتفاقات برای عزیزان دیگران تکرار نشود.