یافته، اولین پایگاه خبری دارای مجوز در لرستان

در طی یک ماه اخیر سه منطقه حفاظت شده در اکوسیستم راهبردی زاگرس به بهانه جاده‌سازی، انتقال خطوط نفت و گاز و طرح‌های ناپایدار و کم بازده اشتغال زایی تخریب شده اند؛این در حالی است که لزوم نگهداشت منابع آب و خاک و تنوع زیستی این منطقه که بیش از 10 استان کشور را در خود جای داده امری لرستان؛ نفت، زاگرس و توسعه ناپایداراست که نمی توان به سادگی از کنار آن عبور کرد.آنچه که این روزها بر زاگرس تحمیل می شود حاصل و تداوم بیش از دو دهه مدیریت ناکارآمد، بدون پشتوانه علمی و بدون در نظر گرفتن توان اکولوژیکی این اکوسیستم ارزشمند کوهستانی بوده که در نهایت هزینه تخریب آن برای کشور گران تمام خواهد شد.
در این بین باید به این نکته اشاره کرد که دولت یازدهم در نخستین جلسه شورای عالی محیط زیست برای نجات جنگلهای زاگرسی به ویژه درختان بلوط حساسیت ویژه ای نشان داد و برای اقدامات اجرایی نیز بودجه اختصاصی داده شد اما امروز یک سوال بی پاسخ مانده است؛چگونه از یک سو برای نجات بلوط  های زاگرس در اتاق های در بسته برنامه ریزی می شود و از سوی دیگر در میدان عمل شاهد جولان دادن ماشین‌آلات جاده‌سازی و حفاری نفت و گاز هستم؟ آن‌چه که در میان جای تعجب و درنگ دارد عملکرد سازمان حفاظت محیط زیست کشور در مقابل افزایش تنش های انسان ساخت و البته کاملاً آشکار آن هم در دل مناطق حفاظت شده غرب کشور بوده که تداوم این نظارت خنثی به یک مالیات غیر قابل جبران ختم خواهد شد.
نخست منطقه حفاظت شده اشترانکوه در استان لرستان که با وسعتي برابر با 98 هزار هكتار به‌ لحاظ‌ برخورداري‌ از شرايط‌ ويژه‌ اكولوژيكي‌ و توپوگرافي، زيستگاه‌ بسيار مناسبي‌ براي‌ زيستن انواع وحوش‌ به‌ ويژه‌ پستانداران‌ بزرگ‌ بوده و میزبان 195 گونه پرنده، 30 گونه خزنده و پنج گونه دوزيست و پستانداراني همچون كل و بز،پلنگ،خرس قهوه‌اي و گربه وحشي است، در طول هفته های اخیر میزبان تخریب‌های بی‌دلیلی شد که در حال حاضر شدت و عمق آن پنهان مانده است.متاسفانه این منطقه ارزشمند هر از چند گاهی میزبان تعرض های گوناگونی می شود که تنها با یک نظارت اصولی و قاطعانه می توان به ثبات آن دل بست؛در حال حاضر سایه شوم جاده سازی و تخریب منابع زیستی این منطقه در کنار عواملی همچون گردشگري ناپايدار و غیر حرفه ای،تغيير كاربري منطقه حفاظت شده به زمين‌هاي زراعي و گسترش سايت‌هاي پرورش ماهي در حساس ترین نقاط منطقه از ديگر مخاطراتی است كه حیات اشترانکوه را تهدید کرده که امروز دیگر با سیاست مماشات نمی‌توان از کنار این مخاطرات گذشت.
این در حالی است که در یک ماه گذشته اشترانکوه به بهانه توسعه گردشگری میزبان تخریب های کم سابقه و پنهانی بوده که حتی عملیات عمرانی به نزدیکی دریاچه گهر نیز رحم نکرده و سبب از بین رفتن آرامش در این قسمت از این ذخیره گاه ژنتیکی شده است!در روزهای گذشته و بعد از چالش‌های زیستی اشترانکوه نوبت به منطقه حفاظت شده قلارنگ در استان ایلام رسید تا به جای برقراری ثبات و آرامش شاهد حرکت آزادانه ماشین‌آلات راه‌سازی و حفاری برای ایجاد شبکه‌ی انتقال فرآورده‌های نفتی باشد؛ این منطقه حفاظت شده در بين حوزه استحفاظي سه شهرستان ايلام،شيروان چرداول و ايوان قرار داشته و با داشتن حیات وحش غنی همچون کل، بز،قوچ، ميش، خرس و پلنگ در کنار پوشش انبوه درختان بلوط سهم بسیار بالایی در تولید آب و هوای سالم داشته و در حقیقت حفاظت،حراست و نگهداشت چنین اکوسیستم ارزشمندی یک اقدام کاملا ًخردمندانه بوده و باید بیش از پیش برای این امر برنامه ریزی و حساسیت به خرج داد؛ این در حالی است که این منطقه نیز از تیغ تیز اقدامات شتاب زده، غیر عقلانی و چشم بسته در امان نمانده و طرحی که می توانست با یک ارزیابی صحیح و کارشناسانه وارد حریم منطقه نشود،در نهایت اسباب تخریب این زیستگاه را فراهم آورد!
این در حالی است که اشترانکوه و قلارنگ تنها از دم تیغ تخریب نگذشتند و در همین یک هفته اخیر منطقه حفاظت شده دنا نیز به عنوان سومین زیستگاه مهم زاگرس مورد هجوم ماشین آلات و تجهیزات راهسازی قرار گرفت تا بلوط های ارزشمند این ناحیه نیز به بهانه عملیات لوله گذاری به جهت انتقال خطوط گاز شخم زده شوند؛این اقدامی است که پس از گذشت پنج سال دوباره و پس از جریمه یک میلیارد تومانی وزارت نفت به جهت نابودی حدود 15 هزار اصله درخت بلوط در منطقه دنا رخ داده و امروز انتظار می رود سازمان حفاظت محیط زیست برای همیشه روند این تخریب‌های نابخردانه را متوقف سازد!
امروز همگان نیک می‌دانند که داشته های طبیعی زاگرس درگیر مجموعه‌ای از تنش‌های انسان ساخت شده اما ای کاش همه می دانستیم که به طناب پوسیده توسعه ی ناپایدار و طرح های بی بازده اشتغال زا نمی توان امید بست؛ باید بدین نکته خردمندانه ایمان بیاوریم که در این سرزمین همان طور که نفت و گاز مهم هستند،بلوط ها هم در تعادل اقتصادی این سرزمین نقش پر رنگی داشته و نباید کم اهمیت جلوه داده شوند. توسعه هنگامی ارزشمند است که بر اساس توان اکولوژیکی سرزمین باشد نه بر پایه طرح‌های طبیعت ستیزانه و باید همواره این نکته را در نظر داشته باشیم که در کنار نیاز نسل‌های آتی به منابع نفت و گاز وجود سرزمینی همچون زاگرس که امنیت غذایی را تضمین می‌کند هم اولویت است. هر چند امروز زاگرس را تخریب می‌کنیم تا نفت و گاز در جریان باشد و بلوط‌ها و سنجاب‌ها در کمای بی‌خردی بسوزند،اما از آن روز بترسیم که هزاران بشکه نفت به اندازه یک عدد نان و یک جرعه آب ارزش نخواهد داشت!
 
 محسن  تيزهوش / فعال محيط زيست
 
منبع: ديده‌بان زاگرس
 

نوشتن دیدگاه

تذكر: نظرات حاوي توهين يا افترا به ديگران، مطابق قوانين مطبوعات منتشر نمي‌شوند

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

بازگشت به بالا