آرزوی قبولی عزاداریهای همه عزیزان و طلب اجر جزیل برای عزاداران حضرت سیدالشهدا (ع) را دارم.
چند روزی است در فضاهای مجازی باکمال تأسف جملات هدفمندی منتشر میشوند که برخی از ما نیز ندانسته و صرفاً به دلیل زیبایی و موزون بودن کلام، برخی از این جملات مخرب را منتشر میکنیم!
این حرفها که مشتی خزعبلات بیاساس است در فرهنگ عاشورایی ما جایی ندارد. به عنوان مثال: محرم ماه بالیدن است نه نالیدن!
اتفاقاً به عقیده حقیر، محرم ابتدا ماه نالیدن است بر جفایی که به امام(ع) رفت، ماه نالیدن است و تفکر به اشتباه مردم زیانکار کوفه. ماه تأسیپذیری از قیام اباعبدالله الحسین (ع) است که یاد بگیریم در بحبوحه و پیکار جنگهای نرم دشمن امام و ولیمان را تنها نگذاریم.
آری محرم ماه بالیدن است به نالههای خاموش نشدنی شیعیان دوستدار حسین(ع) که بعد از قریب 14 قرن از وقوع حادثه اسفبار عاشورا همچنان این آتش در قلوب ما زنده است و باعث زنده نگهداشتن عاشوراست.
ماه بالیدن به نالههای زینب (س) است.محرم ماه بالیدن به نالههای ام البنین است.
آری محرم تفکر به نالیدن و امتداد این نالهها در فراخنای تاریخ است.
چرا محرم ماه نالیدن نباشد؟! مگر نه این است که یکی از القاب امام سجاد(ع) "بکاء" بود و ایشان آنقدر بر مظلومیت پدر بزرگوارشان اباعبدالله میگریستند که در جایی فرمودهاند: برای گریه در عزای تو اگر اشک تمام شود خون گریه خواهم کرد.(بحار الانوار)
آری باید هم گریست هم نالید
بر عزای حسین (ع) باید شب و روز نالید
و در این نالیدنها به عمق تفکر امام برای این حرکت بنیادی در جهت احیای دین تعقل کرد.
باید در این نالهها و تعقلها ... آری به حسین بالید
به عزادار بودن حسین بالید
و از ابا عبدالله توفیق حضور در مجالس عزایش را تمنا کرد.
امیدوارم سخنوران عزیز در این ایام بر منبر حسین (ع) یا در نوحهسراییهاشان و مراسم پرشور این دو ماه (محرم و صفر) پرده از برخی جنگهای نرم دشمن برداشته و ما نیز قبل از انتشار جملاتی از این دست در فضای مجازی، خوب تعقل و تعمق کنیم و نادانسته آب در هاون معاندینی که امروز با "شبهه ادبیات حسینی" به جنگ با حسین (ع) برخواستهاند، نریزیم.
التماس دعا
علیرضا مقسمی
نماینده ایران در ICRI