نزدیک به 4 دهه از عمر شکوهمند انقلاب اسلامی ایران می‌گذرد، دوران پر تلاطمی که بارها کشتی انقلاب را گرفتار طوفان‌های سهمگین نمود، از جنگ تحمیلی و جنایات منافقین و معاندین وخیانت بنی‌صدر به عنوان عالی‌ترین مسوول اجرایی به ملت و کشور  و کودتا و ترور و ... گرفته تا هوای قدرت‌طلبی برخی یاران انقلاب و ریزش‌ها و فتنه‌ها و ... که هر کدام از آن‌ها به تنهایی می‌توانست نظام‌های قدرتمندی را ساقط نماید؛ نظام‌هايي كه در مقابل آن‌ها انقلاب نونهال ایران به حساب نمی‌آمد و با دنیای ظلم و جور در تخاصم بود، اما درایت حضرت امام(ره) و پس از آن کیاست و نفس مسیحایی جانشین خلف او به عنوان رهبر و ناخدایی بی‌بدیل همواره این کشتی طوفان‌زده را با اتکال به خداوند متعال و بصیرت دلدادگان  و دلسوزان انقلاب به ساحلی امن رسانده تا به امروز که کشور عزیز ایران به عنوان جزیره‌ای امن و با ثبات همچون نگینی در خاورمیانه بحران‌زده و پرتلاطم می‌درخشد و بی‌گمان این امنیت که ریشه آن را باید در جان‌فشانی خون شهدا  و از خودگذشتگی پاک‌ترین فرزندان این مرز و بوم جستجو کرد به سادگی حاصل نشده است و وظیفه هر ایرانی باغیرتی است که  قدردان و پاسدار آن باشد.

بهمن سال 57  هنگامی که خبر پیروزی انقلاب اسلامی در سراسر گیتی طنین‌انداز شد، تحلیل‌گران سیاسی به انحا مختلف این انقلاب را تحلیل و موشکافی کردند. برخی این اتفاق را با انقلاب فرانسه مقایسه نمودند و برخی دیگر پایه‌های این حرکت را سست پنداشته و تداوم آن را دور از ذهن می‌دانستند و ... از این دست اظهار نظرها که حتی قبل از پیروزی انقلاب هم عنوان می‌شد.

اگر بخواهیم به سال‌های دور‌تر باز گردیم و به خرداد سال 42 به عنوان سر منشاء شکل‌گیری قیام حضرت روح‌الله اشاره کنیم، تحلیل آن بزرگ‌مرد خط بطلانی بر تمام  تحلیل‌ها کشید، آن‌جا که ماموران رژیم تنهایی او را به رخش می‌کشند و در پاسخ می‌شنوند "یاران من در گهواره هستند".

شاید نه تنها ماموران رژیم‌، بلکه برخی از یاران امام هم به درستی این جمله  تاریخی ایشان را درک نکردند و نمی دانستند یاران در گهواره خوابیده آن بزرگ‌مرد سال‌ها بعد بیداری ملت را فریاد خواهند زد و این بیداری تاوان عدم درک جمله حضرت امام (ره) توسط تحلیل‌گران رژیم بود.

این پایانی بر عجز و ناتوانی تحلیلگران در درک گفته‌های امام(ره) نبود و مادامی که فرمود: انقلاب اسلامی باید به دنیا صادر شود کم‌تر کسی می‌دانست که دهه‌های آینده موج بیداری اسلامی کشورهای عربی و حتی آفریقای شمالی و ... را فرا بگیرد و ملت‌های آزاده با تأسی از انقلاب اسلامی فریاد آزادی‌خواهی سر دهند و متاسفانه بعضي از اين كشورها صرفا به جهت نبود رهبری آگاه و هوشیار نظیر امام (ره) به بیراهه رفتند و نتیجه بیداری ملت‌ها عبث و بیهوده شد اما این پایان راه نیست.

انقلاب اسلامی پیروز شد و امروز سی و هفتمین سالگرد این مبارک روز را جشن می‌گیریم و شایسته است در جشن‌های خود به یاد آوریم زوایای پیدا و پنهان پیروزی انقلاب اسلامی و مرور کنیم حوادثی که همواره با نظام همراه بوده و بعضا نعمتی بزرگ برای بصیرت و بهتر دیدن و بهترین راه را برگزیدن بوده است که اگر این ناگواری‌ها نبود امروز ملت ما به این اندازه آبدیده نمی‌شد و شاید در مقابل این همه دشمن حرفی برای گفتن نداشت.

به هر حال در این‌جا جا دارد به روال هر سال یادی کنیم از کسانی که برای به بار نشستن این باور تلاشی ستودنی و ماندگار داشتند و برخی از این عزیزان امروز در بین ما نیستند اما گویی فریادآزادی‌خواهی و حق‌طلبی آن‌ها هنوز در گوش‌های شنوا طنین‌انداز است و برای سربلندی نظام و محو ظلم و ستم از دنیا تلاش می‌کنند. ضمن احترام به ملت قهرمان ایران یادی می‌کنیم از شهدا، جانبازان و بازداشت‌شدگان الیگودرز لرستان در دوران مبارزه با رژیم طاغوت با این توضیح که منابع این اسامی روزنامه‌های کیهان سال 57 روایت مبارزان و بنیاد شهید و امور ایثارگران می‌باشد و شاید نام عزیزی از قلم افتاده باشد.

شهدای انقلاب الیگودرز: یعقوب حیدری، عزت‌الله لک، قاسم مونیخ‌زاده، فاضل مونیخ‌زاده، فتح‌الله کریمی، علی توکلی، نادعلی فریدنی و عزیز اسدی

جانبازان: غلام‌رضا عظیمی‌نژاد، علی افروغ و کبری ذلقی

بازداشت شدگان و زندانیان: مرحوم شیخ احمد کروبی، شهید حجت‌الله زارع، مرحوم ماشاءالله کریمی، شهید قدرت‌الله چگینی، اسماعیل توکلی، محمدحسن قلی، حجت‌الله انصاری، داریوش درویشی، همایون درویشی، حمید هاشمی، محمد‌علی سلوکی، برات‌علی سلوکی، ناصر شاه‌علی، نصیر شاه‌علی، محسن قمی، ابراهیم سهرابی، غلام یارعلی، حمید توکلی، ابوالقاسم مقدسی، علی نیک‌روش، سیداسماعیل مدنی، محمد آزادی، جمال هاشمی، عبدالله محمودی، اکبرعلی میرزایی، صفر عبدالوند، حجت‌الله اسدیان، مرتضی عسگری و حسن پناهی در این شهرستان بودند.

روح همه آن‌هایی که در بین ما نیستند شاد و سلامتی و عمر گران‌مایه هدیه به همه بزرگ‌مردان و شیر زنانی که برای به ثمر نشستن این انقلاب از همه چیز خود گذشتند و بی‌تردید فرزندان آن‌ها امروز در صف نخست این مبارزه در برابر بدخواهان نظام مقدس جمهوری اسلامی به عنوان میراث ارزشمند پدران و مادران خود  ایستاده و هر چشم ناپاک را که نظر بد به میهن دارد کور و هر دست کجی که قصد تعرض دارد را قطع خواهند کرد واین گفته را با اقتدار خود و این اقتدار را هم با حضور خود در مراسم جشن پیروزی انقلاب در 22 بهمن و انتخابات هفتم اسفند به نمایش خواهند گذاشت و تا آن زمان دیر نیست.