مرحوم محدث نوری (صاحب مستدرک الوسایل) حکایتی می‌کند که بسیار تاثرآور است. در این حکایت آورده است که مردی رفت نزد مرحوم صاحب مقامع (مرحوم آقا محمد‌علی پسر مرحوم وحید بهبهانی که هر دو مردان بزرگی بوده‌اند) گفت: دیشب خواب وحشتناکی دیدم.
پرسید چه خوابی دیدی؟
گفت: خواب دیدم با این دندان‌های خودم گوشت‌های بدن امام حسین(ع) را دارم می‌کَنَم!
این مرد عالم لرزید، سرش را پایین انداخت، مدتی فکر کرد گفت: شاید تو مرثیه‌خوان هستی؟
گفت: بله.
فرمود: بعد از این یا اساساَ مرثیه‌خوانی را ترک کن و یا از کتاب‌های معتبر نقل کن. تو با این دروغ‌هایت گوشت بدن امام حسین(ع) را با دندان‌های خودت می‌کَنی! این لطف خدا بود که در این رویا به تو نشان بدهد.
تردیدی نیست که مداحان و مرثیه‌خوانان شأن و جایگاهی والا و ممتاز دارند اما این حکایت نیز حقیقتا یک درس عبرت‌آموز برای همه است. همگان باید بدانند که آستان مقدس اهل بیت به ویژه امام حسین (ع) جای سهل‌انگاری و سستی نیست. لذا تمام افرادی که دست‌اندرکار برگزاری مراسم ولادت و شهادت معصومین (ع) هستند باید دقت تمام و کمال را به خرج داده تا خدای ناکرده به شعایر الهی خدشه ای وارد نشود.
در این مقاله برآنیم که به برخی آسیب‌هایی که متوجه مداحان محترم هستند را بررسی کرده و مطالبی چند را یادآوری نماییم.
مطالب دروغ و خرافات: (چند مورد را به عنوان نمونه دکر می‌کنیم)
الف) کَس نونه کربلا داوَته یا چَمره ... که اشاره به دامادی قاسم (ع) یا دامادی علی‌اکبر (ع) دارد! بر همگان روشن است که چنین مطالبی دروغی بیش نیستند.
ب) او می‌دوید و من می‌دویدم ... او سوی مقتل، من سوی قاتل ... او می‌نشست و من می‌نشستم ... او روی سینه، من در مقابل ...؛ از حرم از چه برون آمدی ای خواهر من! که اشاره به دویدن حضرت زینب (س) به سمت مقتل دارد! چنین مطلبی در مقاتل معتبر یافت نشده است.
ج) مهلاً مهلا ... یابن زهرا... حکایت مهلاً مهلا و بوسه در زیر گلوی امام حسین(ع) به هنگام وداع آخرینش نه در مقاتل معتبر و نه در کتب تاریخی چنین وصیتی دیده نشده است.
د) خدا داند که من طاقت ندارم ... علی را بر خیمه رسانم ... چنین جمله ای ابدا از اباعبدالله (ع) صادر نشده است. امام حسین (ع) تنها خطاب به جوانان بنی‌هاشم فرمودند که بدن علی‌اکبر (ع) را به خیمه منتقل کنند که البته دلیل ایشان ناتوانی جسمی نبود چرا که امام فقط یک بار فرمودند که پشتم شکسته شد آن هم به هنگام شهادت حضرت عباس(ع) بود؛ یقیناً دلیل امام یک دلیل فقهی بود خواه این باشد که حمل جنازه پسر توسط پدر مکروه است که این خود درس بزگی است که امام در اوج مصیبت هم مکروهی انجام ندادند؛ خواه به خاطر عدم اهانت به بدن پاره پاره علی‌اکبر(ع) باشد. لذا در هر صورت ذره‌ای از توانایی ایشان کم نشد و این را از خطبه‌های امام(ع) در روز عاشورا که هیچ گونه اثری از ناتوانی و یاس ندارد، میتوان فهمید.
عدم رجوع به مقاتل معتبر: مقاتلی مانند مقتل الحسین منسوب به ابومخنف، نورالعین فی مقتل الحسین(ع)، روضة‌الشهداء، المنتخب فی جمع المراثی و الخطب، محرق القلوب، اسرار الشهادة، ناسخ‌التواریخ، تذکرة الشهداء، و معالی السبطین حاوی مطالب کذب و غبر قابل استناد و به هیچ وجه نباید به این منابع رجوع کرد. منتهی‌الامال، نفس المهموم و الارشاد از مهم‌ترین مقاتل معتبر هستند.
عدم تسلط و اگاهی دینی کافی برخی مداحان در برخی علوم ضروری مانند تاریخ اسلام، علم کلام و فقه: لازم است، دانسته شود جایگاه امام در دین کجاست؟ چرا امام (ع) حج را به عمره تبدیل کردند؟ چرا امام (ع) پیشنهاد جنیان را قبول نکردند؟ چرا امام حسین(ع) حاضر به بازگشت به مدینه نشدند؟ و... مساله ساده تر اینکه قاطبه مردم و حتی برخی از مداحان محترم گمان میکنند که حضرت عباس(ع) روز تاسوعا به شهادت رسیده است!
غلوگویی: که گاهی منجر به توهین به معصومین (ع) میشود مانند:
ای که ره بستی میان کوچه‌ها بر فاطمه گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود
که نعوذ باالله توهینی آشکار به امام حسن (ع) است، که در آنجا حضور داشتند. یا این بیت:
آید به جهــان اگر حسیـــن دگری هیهــــات برادری چو عبـاس آیـــد
آید به جهــان اگر حسیـــن دگری هیهــــات برادری چو عبـاس آیـــد
حضرت عباس (ع) را بالا می‌بریم یا معاذالله امام حسین(ع) را پائین می‌آوریم؟
غفلت از آسیب‌های فرهنگی و اجتماعی مانند مواد مخدر، مشروبات الکلی، ماهواره، اخلاق خانواده و ...: بسیار به جا و پسندیده است اگر در مراسم مذهبی از مضرات ماهواره و ... سخنی به میان آید چرا که تاثیر‌پذیری مخاطب در این موقعیت بسیار بالاست.
پایین آوردن قداست اهل بیت (ع): (چند مورد به عنوان نمونه ذکر می شود)
هر شب به شما من تک می‌زنم تو جواب ندی پیامک می‌زنم!،
نوار مغز سرم... در محضر دکترا.. خط خطی و قاطی بود!! ... طبییب توی مطب متحیر صدا زد... این چه نوار مغزی بود! ... می‌دونی چی دادم من ... جواب به دکتر ... علت عیبش اینه آقای دکتر... من روانی‌ام روانی حسین! ... خط خطی شده از عشق حسین!.... باز باز بی‌قرارم... کاری به غریبه ندارم ... می‌زنم من سرم به دیوار ... کاری به کسی ندارم! (پس امر به معروف و نهی از منکر چه میشود؟)... حالا بریم! (آدم را یاد مراسم عروسی می‌اندازد!) سگ دیوانه عباس پرستم می‌کنم!، عو عو عو عو من کلب حسینم! …، یک تیکه استخون امشب بسهمونه آقا! سگ لیلا شدم الحمدالله!، مست جلوه دادن عزاداران پرشور، کف زدن و کل کشیدن در ششم محرم الحرام و عروسی گرفتن برای حضرت قاسم(ع)!
بدیهی است که سخیف بودن اشعار بالا به حدی روشن است که نیازی به جواب نیست.
پرداختن به آن‌چه مستمع بيشتر مي‌پسندد به جاي آن‌چه بايد بشنود: نمونه‌هاي بسياري از اين تعامل را اين روزها مي‌بينيم كه مداح طبق خواست و سليقه صاحب هيأت يا جو حاكم بر يك هيئت خاص مي‌خواند و مورد مقبوليت و تأييد آن جمع قرار مي‌گيرد. يعني مداح دنباله‌روي مستمع مي‌شود. مثلا خود مداح مقيد به نماز اول وقت است ولي وقتي در يك جو خاص كه به عزاداري بيش از نماز اهميت مي‌دهند قرار مي‌گيرد، نه خود نماز اول وقت مي‌خواند و نه ديگران را امر به معروف ميكند.
بعضي از مداحان باتقوا كه شاهد اعمال خلاف شرع و شئونات اسلامي در بعضي هيأت‌ها هستند، از ترس گريز مخاطب‌شان از يك تذكر عادي و دوستانه نيز ابا دارند و ترجيح مي‌دهند همه چيز را به امام حسين (ع) بسپارند.
مدح‌های بیجا: مقام معظم رهبری در این مورد میفرمایند: چیزی که بنده در بعضی از جلسات مداحی اطلاع پیدا کردم استفاده از مدح‌ها و تمجیدهای بی‌معناست که گاهی هم مضر است. فرض کنید راجع به حضرت اباالفضل صحبت میشود بنا کنند از چشم و ابروی آن بزرگوار تعریف کردن مثلاً قربون چشمت بشم، مگر چشم قشنگ در دنیا کم است؟ مگر ارزش اباالفضل به چشم‌های قشنگش بوده... این‌ها سطح معارف دینی ما را پایین می‌آورد. معارف شیعه در اوج اعتلاست... ارزش اباالفضل العباس به جهاد و فداکاری و اخلاص و معرفت او به امام زمانش است، به صبر و استقامت اوست، به آب نخوردن اوست ..(بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مداحان و شاعران اهل بیت1384)
استفاده از موسیقیای که در شأن عزاداری حسینی نیست: رهبر فرزانه انقلاب میفرمایند: من شنیدهام در مواردی از آهنگهای نامناسب استفاده میشود. مثلاً فلان خوانندهی طاغوتی یا غیرطاغوتی شعر عشقیِ چرندی را با آهنگی خوانده؛ حالا ما بیاییم در مجلس امام حسین و برای عشاق امام حسین، آیات والای معرفت را در این آهنگ بریزیم و بنا کنیم آن را خواندن؛ این خیلی بد است. (بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مداحان و شاعران اهل بیت 1384)
فوت نماز اول وقت و قضا شدن نماز صبح: در حالی که امام حسین(ع) به همراه یاران وفادارش در ظهر عاشورا و در مقابل تیرهای دشمن، نماز اول وقت را بر پا نمودند، برخی از مداحان و عزاداران به آن کم‌توجهی میکنند. رهبر معظم انقلاب در این باره میفرمایند: اهمیت دادن به نماز در ظهر عاشورا و در میان مراسم سینهزنی و عزاداری، خود یک نقطه برجسته است. ما همیشه از این که میبینیم جوانان و مردممان، سینه زنی روز عاشورا را میکنند و نمازشان به نزدیک غروب میافتد رنج می‌بریم. مردم اهمیت نماز و ذکر خدا و یاد الهی را در لابه‌لای مراسم عاشورا نشان دهند.(بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در خطبه‌های نماز جمعه تهران 1381)
دامن زدن به اختلاف و تفرقه مذهبی به نام تولی و تبری: ناگفته خود هویداست که بسیاری از ترورها وکشتارهایی که در مناطق شیعه‌نشین ممالک اسلامی به وقوع می‌پیوندد نشات گرفته از اختلا‌ف‌افکنی برخی مداحان و یا سخنرانان تندرو است. بر مبنای فتاوای مقام معظم رهبری و مراجع بزرگوار تقلید لعن و فحاشی نسبت به مقدسات اهل سنت حرام است.
لزوم تعیین نام‌های شایسته برای هیأت عزاداری: نام‌هایی مانند: شیفتگان لب غنچه علی اصغر(ع)! که اسمی مضحک است. یا فطرس! که طبق نص صریح قرآن، ملایکه الهی معصوم از هر گونه خطایی هستند لذا این نام‌گذاری چیزی جز تحریف نیست. شایسته است مدیر هیآت نسبت به انتخاب نام هیات دقت زیادی را مبذول فرمایند تا دستاویزی برای بیماردلان و دشمنان نشود.
ضرورت مقابله با عوام‌گرایی دینی: فردی شعری را با این مضمون سرود: حاجب! اگر معامله حشر با علی است ... من ضامنم که هر چه خواهی گناه کن ... آن فرد شب همان روز امام (ع) را در خواب دید که امام (ع) به او فرمود: شعرت را این‌گونه بسرا: حاجب! اگر معامله حشر با علی است... شرم از رخ علی کن و کم‌تر گناه کن. لذا باید گفت بین این دو مکتب تفاوت بسیاری وجود دارد، امام حسین(ع) برای نماز شهید شدند، حضرت زینب(س) در شب یازدهم عاشورا، نشسته نماز شب خواند، آن وقت برخی افراد چراغ سبز گناه به مردم نشان می‌دهند و در عمل مکتب حسینی را وارونه معرفی میکنند!
بیان زبان حال دور از شأن اهل بیت: بیان مصیبت یا به زبان قال است یعنی هرآن‌چه که گفته شده را عینا به زبان بیاوریم یا زبان حال است که این نوع بیان باید مطابق شروط خاصی از جمله عدم مخالفت با شان اهل بیت، نص قرآن، روایات و مبانی مسلم عقلی اشکالی ندارد که بیان شود. گاهی زبان حال ائمه اطهار(ع) ، از زبان مردم عادی بیان میشود و از تشنگی، زخم، دوری فرزند، اسارت، زينب مضطر، امام زين‌العابدين بيمار و . . . شِکوِه میشود که دور از شأن والای آن بزرگواران است.
مبنا قرارگرفتن خواب و مكاشفه: به عنوان يك مبنا در عرصه دین، معارف اسلامي اعتقادي سست را بنا مي‌نهد كه به راحتي زوال مييابد. خواب، مكاشفه و حتي رؤياي صادقه براي ديگران وحتی بيننده آن حجت شرعي نمي‌باشد و تنها خواب معصوم(ع) كه شيطان راهي بر او ندارد، حجت است. راهي براي اثبات و نفي خواب و مكاشفه وجود ندارد و ميتواند به عنوان حربهاي در دست شيادان در جا انداختن دروغ و ايجاد تحريف در عرصه معارف اسلامي به كار رود.گاهی بعضی از مداح‌ها به جای طرح روایات قوی از دیدار با امام حسین(ع) در عالم خواب و رویا داستان‌سرایی میکنند. وقتی آیات و روایات فراوانی درباره امام حسین(ع) وجود دارد، دیگر چه نیازی به طرح خواب و مکاشفات است. بیان خواب و رویا نه تنها خدمت به امام(ع) نیست بلکه موجب طرح سست و ضعیف معارف و ضربه به اعتقادات مقدس شیعه میشود.
جدايي دين از سياست: اين گفته و تفكري نادرست است كه در برخي مجالس عزاداري «ما گريه و عزاداري مي‌كنيم و كاري به سياست نداريم» بيان مي‌شود، در حالي كه خود معصومين(ع) ساسه العباد بودند و بر اساس تدبير و دورانديشي عمل مي‌كرده‌اند. جلسات عزاداري اهل بيت(ع) نيز سياسي بود و در آن تولّي و تبري وجود داشت. لائيك‌ها و سكولارها از يك سو و متحجرين از سوي ديگر همواره مانند دو لبه تيز قيچي همواره در پي جدائي دين از سياست بوده‌اند. بي‌تفاوتي برخي مجالس مذهبي در رابطه با اصل نظام اسلامي، مصداقي از تفكر جدايي دين از سياست است و آسيبي جدي به شمار مي‌رود.
اظهار مطالب موهن پیروان اهل بيت (ع): هرچند تواضع، رابطه عاطفي و ابراز محبت به اهل بيت(ع) را شيعه افتخاري براي خود مي‌داند و به آن مباهات ميكند اما مداحي و شعرخواني در اين مجالس نبايد دستاويزي براي دشمنان و وهن شيعه قرار گيرد. در مجالس اهل بيت(ع) شايسته است اشعاري خوانده شود كه فضايل، مصائب و مظلوميت آن بزرگواران را براي مردم تبيين نمايد، به كار بردن كلماتي مانند كلب الحسين، كلب الرقيه و بستن قلاده به گردن در حين عزاداري و عوعو كردن در برابر بارگاه سالار شهيدان از مصاديق وهن شيعه است. یقینا اگر گفتن چنین مطالبی افتخاری میبود، ابتدا باید مراجع و علمای ما این کار را انجام می‌دادند.
امرار معاش از طریق مداحی و روضه‌خوانی: معین کردن نرخ برای مداحی و روضه‌خوانی و دریافت اجرت در مقابل آن، شأن و منزلت ائمه و تعالیم بلند اسلام را در حد مادیات تنزل می‌دهد ولی گرفتن هدیه نه تنها هیچ گونه اشکالی ندارد بلکه یک امر پسندیدهای نیز می‌باشد.
تشویق به برهنه شدن و خودزنی: اگر برهنه شدن و بر سر و سینه زدن‌های آنچنانی و آسیب زدن به بدن، صحیح و دارای ثواب باشد، بایستی مراجع عظام تقلید و علمای اسلام که بیشتر از مردم عادی به ائمه اطهار ارادت دارند پیش‌قدم شوند. این کار چندین بار توسط مقام معظم رهبری نهی شد ولی توجهي به رهنمود ایشان نشد و اگر هم شد آن‌چنان که بایسته و شایسته باشد، نبود.
ذکر حسین حسین گفتن‌های طولانی: بعید است که با ذکرهای طولانی حسین حسین معارف بلند دینی به مخاطب منتقل شود. شایسته به جای این کار، شعری یا ذکر مصیبتی یا مدحی گفته شود تا بر علم و فهم مخاطب چیزی افزوده شود.
مراسم عزاداری بدون سخنران: یکی از آسیب‌هایی که احساس میشود بزرگ‌ترین آسیب است، اجرای برخی مراسم بدون حضور سخنران است. از آن‌جایی که سخنران شعور مخاطب را تقویت می‌کند و مداح هم شور حسینی را بالا می‌برد، لذا اگر صرفاً به شور پرداخته شود مجالس به انحراف کشیده خواهند شد پس شایسته است که به هیچ عنوان سخنرانی از مجالس عزا حذف نشود.
این دو (مداحی و سخنرانی) همواره در کنار هم قرار گیرند. لذا در بسیاری از هیئات سخنرانی وجود ندارد و جوان امروزی بدون آگاهی از تاریخچه عاشورا و دلایل قیام حضرت اباعبدالله (ع) فقط در یک حرکت احساسی بدون مقدمه با شروع مداحی شروع به سینه زدن می‌کند و هیچ پشتوانه فکری و اصولی برای سینه زدن و عزاداری کردن حاکم نیست و جوانهای دهه‌های دورتر هرچه از قیام عاشورا می‌دانستند صرفا از این ده روز عزاداری و سخنرانی وعاظ بوده است و چون روح این سخنرانی‌ها در کالبد جسم که همان سینهزنی است نشسته بود و همین تفکر باعث پدید آمدن جوانان نسل انقلاب و جنگ شد پس بسیار حیاتی و مهم است که اجازه ندهیم هیچ هیأتی بدون سخنرانی و آگاهی بخشی مخصوصا برای نسل دهه‌های هفتاد و هشتاد مراسم خود را آغاز کند.
گاهاً مشاهده میشود که مراسم عزاداری اباعبدالله الحسین بانیانی دارند که متاسفانه فهم ابتدایی از دین نداشته و مسئولیت سنگین هیأت‌داری به او سپرده شده است و اصولاً این‌گونه است که تقریباً هرکس تقاضای ثبت هیأت کند شرایط پذیرش بسیار راحت است و این خود به مرور به دلیل کم‌توانی این افراد در گرداندن هیأت و استفاده از راه‌های صحیح و ناصحیح جهت شلوغکردن هیأت خود موجب بدعت در مراسم عزاداری شده و قطعاً آن‌گونه که باید به اصول برپایی مراسم پرداخته نمی‌شود که عدم استفاده از سخنران و واعظ در مراسم و تشریح دین و فلسفه قیام خود نشات گرفته از همین ناآگاهی و کم سوادی بعضی از هیأت‌داران می‌باشد.
ایجاد رنگ و بوی تفرقه با هیئات طایفه‌ای و گروهی: این مشکل بیشتر در مناطقي از شهر خرم‌آباد و برخي شهرهای استان و البته اکثر روستاها دیده میشود که متاسفانه صورت خوبی ندارد. باید با فرهنگ‌سازی و تشویق به تجمعات عظیم، در هرچه باشکوه‌تر برگزار شدن مراسم عزای حسینی کمک کرد.
پوشش نامناسب: کُونُوا لَنا زَیْناً... (برای ما اهلبیت (ع)، زینت باشید). همچنان که آداب و گفتار ما معرف آئین ماست، ظاهر غیراسلامی، به هر بهانه و توجیهی، مخرب و زیان‌بار است. به صرف اینکه چون جوانانِ گنهکار از قیافههای مذهبی خوششان نمیآید و باید به آنها نزدیک شد، آیا تراشیدن صورت و استفاده از گردنبند طلا و زلف زنانه برای جذب آنها جایز است؟ نباید به خاطر عمل مستحب، مرتکب حرام شویم.
بهکار بردن کلمات سخیف: گاها مشاهده میشود مداح برای عرض ارادت از کلمات بی‌ادبانه استفاده می‌کند مثلا: من سگ حسینم. انا کلب الرقیه و ... یا قلاده به گردن می‌اندازد و صدای سگ درمی‌آورد. بی تردید اهل بیت(ع) نیازی به خوار و حقیرشدن دوست‌داران‌شان ندارند بلکه نیازمند به انسان‌های عالم و فهیم و بامعرفت هستند تا ایشان را در مواقع ضروری یاری نمایند وگرنه در همان زمان عاشورا سگ و اسب فراوان بود ولی امام می‌فرمودند ما به این‌ها نیازی نداریم بلکه به لبیک خودتان نیازمندیم.
استاد مرحوم آیت الله تبریزی یک روز از دست یکی از مداحان روی منبر گریه کردند و فرمودند: برخی از مداحان می‌آیند و میگویند که مثلا سگ حسینم! مگه امام حسین سگ می‌خواهد؟! ابا عبدالله الحسین (ع) انسان‌هایی مثل حبیب، مسلم بن عقیل، علی‌اکبر، عباس و ... می‌خواهد؛ کسانی که عارف به دین باشند و به معنای حقیقی انسان باشند.» بهتراست مداحان بزرگوار از کلمات شایسته‌تری در عرض ارادت استفاده کنند.
سخنرانی مداح: ورود به عرصه‌های غیرتخصصی حتی با نیت خیرخواهانه میتواند مضر باشد. همه ما به وعظ و نصیحت نیاز داریم، اما وسط روضه یا دعاء، اظهار نظرهای غیرکارشناسی و سطحی نسبت به تحولات اجتماعی، سیاسی، جناحی و حزبی میشود. به چه منظور و توسط چه کسانی است؟ این موضوع نیاز به تامل دارد. نباید از ارادت قلبی مردم به جلسات، برای اغراض نه چندان خدائی، بهره‌برداری کرد. بعضی مداحان در مجالس عزاداری الفاظ خلاف اخلاق بیان میکنند. آیا در این افراد احساس مسئولیت فوران کرده است یا مردم را در تحلیل اوضاع نابالغ می‌دانند؟
راه‌کارها: بهره‌گیری از تجربیات موفق و مفید هیأت‌های مذهبی و موفق، بهره‌گیری از نظرات صاحب‌نظران و کارشناسان، داشتن یک روحانی موفق و دلسوز و با سواد در هیأت که نقش هدایتگری و نظارت دینی داشته باشد، داشتن مداح موفق و با مطالعه و پای‌بند به آداب و اخلاق دینی، برنامه‌ریزی بیشتر برای جذب جوانان و نوجوانان، دعوت از سخنرانان مذهبی موفق و مقید و تاثیرگذار، دعوت از شاعران خوب برای خواندن اشعار مفید و دلنشین و داشتن سایت اینترنتی فعال میتواند در بهبود کیفیت مراسمعزاداری سیدالشهدا(ع) موثر باشد.
ذکر مطالب فوق دلیل بر این نیست که مداح باتقوا، مخلص و مسلط کم داریم اما به نظرم رسید (با توجه به مشاهدات عینی و تحقیق‌هایی که داشته‌ام و مشاهده شدن این آسیب‌ها در بیشتر هیئات) گفتن و نوشتن این مطالب ضروری است. لذا در نوشته‌ام مداح یا هیات خاصّی مد نظر این‌جانب نبوده است.
حسن ختام این نوشتار، کلام نورانی رهبر معظم انقلاب درباره ضرورت تحریف‌زدایی است ایشان دراین باره میفرمایند: ما حالا میخواهیم این معارف را در مقابل چشم مردم دنیا قرار دهیم. من اینجا، با تشکر از همه افراد و آحادی که در سال گذشته یک حرکت تحریفآمیز را از صفحه 
عزاداری عاشورا حذف نمودند، باز میخواهم بر روی همین قضیه تکیه کنم. عزیزان من، امروز حسین بن علی میتواند دنیا را نجات دهد؛ به شرط آن که با تحریف، چهره او را مغشوش نکنند. نگذارید مفاهیم و کارهای تحریفآمیز و غلط، چشم‌ها و دل‌ها را از چهره مبارک و منوّر سیّدالشهدا (علیه الصّلاة والسّلام)، منحرف کند. با تحریف مقابله کنید. (بیانات مقام معظم رهبرىدر دیدار روحانیون و وعاّظ، در آستانه ماه محرم)
عزاداری عاشورا حذف نمودند، باز میخواهم بر روی همین قضیه تکیه کنم. عزیزان من، امروز حسین بن علی میتواند دنیا را نجات دهد؛ به شرط آن که با تحریف، چهره او را مغشوش نکنند. نگذارید مفاهیم و کارهای تحریفآمیز و غلط، چشم‌ها و دل‌ها را از چهره مبارک و منوّر سیّدالشهدا (علیه الصّلاة والسّلام)، منحرف کند. با تحریف مقابله کنید. (بیانات مقام معظم رهبرىدر دیدار روحانیون و وعاّظ، در آستانه ماه محرم) ارسال کننده:
حجت‌الاسلام محمد صفربيرانوند